ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 8:8-22
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 8:8-22 MSBZ
‘ငါတို႔သည္ ပညာရွိျဖစ္၏။ ထာဝရဘုရား၏ပညတ္တရားသည္ ငါတို႔ႏွင့္အတူရွိ၏’ဟု သင္တို႔ မည္သို႔ေျပာႏိုင္မည္နည္း။ အကယ္စင္စစ္ က်မ္းတတ္ဆရာတို႔၏မုသားကညစ္မွ မုသားတရားထြက္ေလၿပီတကား။ ပညာရွိတို႔သည္ အရွက္ကြဲၾကလိမ့္မည္၊ ေၾကာက္လန႔္ၾကလိမ့္မည္၊ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကိုစြန႔္ပယ္ၾက၏။ သူတို႔၌ မည္သည့္ဉာဏ္ပညာရွိမည္နည္း။ သို႔ျဖစ္၍ သူတို႔၏မယားမ်ားကို အျခားသူတို႔အား ငါေပးမည္။ သူတို႔၏လယ္ယာမ်ားကိုလည္း အျခားသူတို႔ပိုင္ဆိုင္ေစမည္။ အေၾကာင္းမူကား လူႀကီးလူငယ္အားလုံး မတရားေသာအက်ိဳးစီးပြားကို တပ္မက္ၾက၏။ ပေရာဖက္ႏွင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အားလုံးသည္လည္း မဟုတ္မမွန္ျပဳမူတတ္ၾက၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိေသာ္လည္း ‘ၿငိမ္းခ်မ္းသည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသည္’ဟု ဆိုတတ္ၾက၏။ ငါ့လူမ်ိဳးေတာ္၏ဒဏ္ရာကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ကုသေပးၾက၏။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔ျပဳခဲ့ေသာစက္ဆုပ္႐ြံရွာဖြယ္ေသာအမႈကိုျပဳေသာအခါ ရွက္ၾကသေလာ။ လုံးဝမရွက္ၾက။ ရွက္ေၾကာက္ရမည္ကို မသိၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ အျခားသူတို႔လဲက်ရာသို႔ သူတို႔လည္း လဲက်ၾကလိမ့္မည္။ ငါသည္ သူတို႔ကို ဒဏ္ခတ္ေသာအခါ ၿပိဳလဲသြားၾကလိမ့္မည္”ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထာဝရဘုရားက “ငါသည္ သူတို႔ကို အကုန္အစင္ဖ်က္ဆီးမည္။ စပ်စ္ပင္၌ စပ်စ္သီးမက်န္။ သဖန္းပင္၌ သဖန္းသီးမက်န္။ အ႐ြက္လည္း ညႇိဳးႏြမ္းသြားလိမ့္မည္။ သူတို႔အား ငါေပးေသာအရာမ်ားကို သူတို႔လက္လြတ္ဆုံးရႈံးရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ငါတို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ထိုင္ေနၾကသနည္း။ အတူတကြစုေဝးလ်က္ ခံတပ္ၿမိဳ႕မ်ားထဲသို႔ဝင္၍ ေသေက်ပ်က္စီးၾကကုန္စို႔။ ထာဝရဘုရားကို ငါတို႔ျပစ္မွားၾကေသာေၾကာင့္ ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔ကို ေသေက်ပ်က္စီးေစေတာ္မူၿပီ။ အဆိပ္ေရကိုေသာက္ေစေတာ္မူၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေသာ္လည္း အက်ိဳးကိုမခံစားရပါ။ ကုသရာကာလကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေသာ္လည္း ေၾကာက္လန႔္စရာႏွင့္သာႀကဳံရပါ၏။ ဒန္ျပည္မွ ျမင္းႏွာမႈတ္သံကိုၾကားရ၏။ စစ္ျမင္းတို႔၏ဟီသံေၾကာင့္ တစ္ျပည္လုံးတုန္ခါေလ၏။ ရန္သူတို႔သည္ ေရာက္လာ၍ ျပည္ႏွင့္ျပည္ထဲရွိအရာအားလုံးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ၿမိဳ႕ႏွင့္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔ကိုလည္းေကာင္း ဝါးမ်ိဳေလၿပီ။ ထာဝရဘုရားက “ၾကည့္ရႈေလာ့။ ငါသည္ သင္တို႔ရွိရာသို႔ ေႁမြမ်ားကိုေစလႊတ္မည္။ အလမၸာယ္ဆရာမန္းမႈတ္၍မႏိုင္သည့္ေႁမြေပြးတို႔သည္ သင္တို႔ကိုေပါက္သတ္ၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ငါသည္ ေျဖမဆည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဝမ္းနည္း၏။ ငါ့စိတ္ႏွလုံးသည္ ညႇိဳးႏြမ္းလ်က္ရွိ၏။ “ဇိအုန္ၿမိဳ႕၌ ထာဝရဘုရား မရွိသေလာ။ ထိုၿမိဳ႕၌ရွင္ဘုရင္ မရွိသေလာ ဟူ၍ေဝးလံေသာျပည္မွ ငါ့လူမ်ိဳးသမီးပ်ိဳ၏ေအာ္ဟစ္သံကို ၾကားရပါၿပီတကား။ သူတို႔ကိုးကြယ္ေသာ႐ုပ္တုဆင္းတုမ်ား၊ တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ကိုးကြယ္ေသာ႐ုပ္တုမ်ားျဖင့္ သူတို႔သည္ ငါ့ကို အဘယ္ေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္ေစၾကသနည္း။” ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ေက်ာ္လြန္ၿပီ။ ေႏြရာသီကုန္ဆုံးၿပီ။ ငါတို႔မူကား ကယ္တင္ျခင္းမခံရေသးပါတကား။ ငါ့လူမ်ိဳးသမီးပ်ိဳဒဏ္ရာရေသာေၾကာင့္ ငါေၾကကြဲ၏၊ ငါဝမ္းနည္းပူေဆြး၏၊ ထိတ္လန႔္ျခင္းသည္ ငါ့ကိုဖမ္းစားေလၿပီ။ ဂိလဒ္ျပည္၌ လိမ္းေဆး မရွိသေလာ၊ ေဆးဆရာ မရွိသေလာ။ ငါ့လူမ်ိဳး၏သမီးပ်ိဳသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အနာမေပ်ာက္ရသနည္း။