ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 4:1-26
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 4:1-26 MSBZ
ထာဝရဘုရားက “အို အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၊ သင္ျပန္လာမည္ဆိုလွ်င္၊ ငါ့ထံသို႔ျပန္လာပါ။ သင္၏႐ြံရွာဖြယ္ရာတို႔ကို ငါ့ေရွ႕မွဖယ္ရွားၿပီး တည္တည္ၾကည္ၾကည္ေနမည္ဆိုလွ်င္၊ ‘ထာဝရဘုရားအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္’ဟု သစၥာရွိစြာ၊ တရားမွ်တစြာ၊ ေျဖာင့္မတ္စြာ သင္က်ိန္ဆိုလွ်င္ လူမ်ိဳးတကာတို႔သည္ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရမည္။ ကိုယ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထာဝရဘုရားက ယုဒျပည္သူ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သားတို႔အား “သင္တို႔၏လယ္ေျမကို ထြန္ယက္ၾကေလာ့။ ဆူးပင္မ်ားၾကားတြင္ မ်ိဳးမႀကဲႏွင့္။ ယုဒျပည္သူေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သားတို႔၊ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံ၍ သင္တို႔ကိုယ္သင္တို႔ ထာဝရဘုရားထံဆက္ကပ္ၾကေလာ့။ သင္တို႔၏စိတ္ႏွလုံးအေရဖ်ားကို ဖယ္ရွားၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သင္တို႔၏ဆိုးညစ္ေသာလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ငါ့အမ်က္သည္ မီးကဲ့သို႔ မည္သူမွ်မျငႇိမ္းႏိုင္ေအာင္ ေတာက္ေလာင္လိမ့္မည္။ ယုဒျပည္၌ ေဟာေျပာေလာ့။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ကို ၾကားသိေစေလာ့။ ျပည္တစ္ေလွ်ာက္လုံး တံပိုးမႈတ္ၾကေလာ့။ ‘စုေဝးၾကစို႔။ ခံတပ္ၿမိဳ႕မ်ားအတြင္းသို႔ဝင္ၾကစို႔’ဟု ေႂကြးေၾကာ္ၾကေလာ့။ ဇိအုန္ေတာင္ရွိရာဘက္သို႔ အခ်က္ျပအလံကို လႊင့္ျပေလာ့။ လုံၿခဳံရာသို႔ေျပးၾကေလာ့။ ရပ္မေနၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ပ်က္စီးျခင္းေဘးအႏၲရာယ္ႀကီးကို ေျမာက္အရပ္မွ ေရာက္လာေစမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ျခေသၤ့သည္ ပုန္းေအာင္းရာမွထြက္လာၿပီ။ လူမ်ိဳးတကာတို႔ကိုဖ်က္ဆီးေသာသူသည္ မိမိ၏ေနရာမွထြက္လာၿပီ။ သင္၏ျပည္ကို လူသူကင္းမဲ့ရာအရပ္ျဖစ္ေစရန္ မိမိေနရာမွထြက္လာၿပီ။ သင္တို႔၏ၿမိဳ႕မ်ားသည္ ပ်က္စီးသြားလိမ့္မည္။ ေနထိုင္သူရွိမည္မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္၍ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရား၏ျပင္းထန္ေသာအမ်က္ေတာ္သည္ ငါတို႔ထံမွ ျပန္လွည့္မသြားေသးေပ။ ထာဝရဘုရားက “ထိုေန႔ရက္၌ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္အႀကီးအကဲတို႔သည္ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ၾကလိမ့္မည္။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔သည္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား၍ ပေရာဖက္တို႔သည္ အံ့အားသင့္ၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ငါက “အို ဘုရားရွင္ထာဝရဘုရား၊ ဓားသည္ လည္မ်ိဳကိုေထာက္ေနလ်က္ပင္ ‘သင္တို႔တြင္ ၿငိမ္သက္ျခင္းရွိလိမ့္မည္’ဟု ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူသည္မွာ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သားႏွင့္တကြ ဤလူမ်ိဳးတို႔ကို အမွန္လွည့္စားျခင္းျဖစ္ပါၿပီတကား”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။ ထိုေန႔ရက္၌ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သားႏွင့္တကြ ဤလူမ်ိဳးတို႔အား “ေတာကႏၲာရရွိေတာင္ကတုံးမွ ေလပူသည္ ငါ၏လူမ်ိဳးသမီးပ်ိဳထံလာလိမ့္မည္။ သန႔္ရွင္းသြားေစရန္ ေလွ႔ထုတ္ေသာေလမဟုတ္။ ထိုထက္အားေကာင္းေသာေလသည္ ငါ့ထံမွလာလိမ့္မည္။ ယခု ငါကိုယ္တိုင္ သူတို႔ကို စစ္ေၾကာစီရင္မည္”ဟု မိန႔္ဆိုၿပီ။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဖ်က္ဆီးေသာသူသည္ မိုးတိမ္ကဲ့သို႔တက္လာမည္။ သူ၏စစ္ရထားသည္ ေလေပြကဲ့သို႔ ျဖစ္မည္။ သူ၏ျမင္းတို႔သည္ လင္းယုန္ထက္လ်င္ျမန္၏။ ငါတို႔၌ အမဂၤလာရွိ၏။ ငါတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံၾကရၿပီ။ အို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၊ ကယ္တင္ျခင္းခံရရန္ ဆိုးညစ္ေသာသင္၏စိတ္ႏွလုံးကို သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ေစေလာ့။ ယုတ္ညံ့ေသာအႀကံအစည္မ်ားကို သင့္စိတ္ထဲ၌ မည္မွ်ၾကာေအာင္ ရွိေနေစမည္နည္း။ ဒန္ၿမိဳ႕မွ ေႂကြးေၾကာ္သံ၊ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚမွ သတင္းဆိုးေၾကညာသံ ၾကားရ၏။ “လူမ်ိဳးတကာတို႔အား အသိေပးေလာ့။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ကို ၾကားသိေစေလာ့။ ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းထားမည့္သူတို႔သည္ ေဝးေသာျပည္မွလာေနၿပီ။ ယုဒျပည္ရွိၿမိဳ႕မ်ားကို စစ္ညာသံေပးၾကၿပီ။ လယ္ေစာင့္မ်ားကဲ့သို႔ သူတို႔သည္ ယုဒျပည္ကိုဝိုင္းရံထားၾကၿပီ။ အေၾကာင္းမူကား ယုဒျပည္သည္ ငါ့ကိုပုန္ကန္ၾကၿပီ”ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ သင္၏အျပဳအမူ၊ အက်င့္အႀကံတို႔ေၾကာင့္ ဤအမႈတို႔သည္ သင့္အေပၚ က်ေရာက္ေလၿပီ။ ဤသည္ကား သင္၏ဆိုးညစ္မႈေပတည္း။ မည္မွ် ခါးသီးသနည္း။ မည္မွ် စိတ္နာက်င္ဖြယ္ေကာင္းသနည္း။ ငါ့အူထဲ၊ အသည္းထဲအထိ နာက်င္ေန၏။ ငါ့စိတ္ မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေန၏။ ငါသည္ တိတ္ဆိတ္စြာမေနႏိုင္။ တံပိုးမႈတ္သံ၊ စစ္ပြဲေႂကြးေၾကာ္သံကို ငါၾကားရ၏။ ပ်က္စီးျခင္းတစ္ခုၿပီးတစ္ခု လိုက္လာၿပီ။ တစ္ျပည္လုံး ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရၿပီ။ ငါ့တဲတို႔သည္ ႐ုတ္တရက္ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရၿပီ။ ငါ့႐ြက္ထည္တို႔သည္ တစ္ခဏခ်င္းတြင္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရၿပီ။ အခ်က္ျပအလံကို မည္သည့္အခ်ိန္အထိ ငါျမင္ေနရမည္နည္း။ တံပိုးမႈတ္သံကို မည္သည့္အခ်ိန္အထိ ငါၾကားေနရမည္နည္း။ “ငါ့လူမ်ိဳးေတာ္တို႔သည္ ဆိုးမိုက္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ငါ့ကိုမသိၾက။ မိုက္မဲေသာသားသမီးမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အသိဉာဏ္မရွိၾက။ ဆိုးညစ္ေသာအမႈကိုျပဳရာ၌ ကြၽမ္းက်င္၍ ေကာင္းေသာအမႈကိုမျပဳၾက။” ငါသည္ ေျမႀကီးကိုၾကည့္လိုက္ေသာ္ ၎သည္ အသြင္သဏၭာန္မရွိ၊ လဟာသက္သက္ျဖစ္၏။ မိုးေကာင္းကင္သည္လည္း အလင္းမရွိ။ ငါသည္ ေတာင္ႀကီးတို႔ကိုၾကည့္လိုက္ေသာ္ ၎တို႔သည္ တုန္ခါလ်က္၊ ေတာင္ငယ္ရွိသမွ်လည္း လႈပ္ယမ္းလ်က္ေန၏။ ငါၾကည့္လိုက္ေသာ္ လူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ မိုးေကာင္းကင္ရွိငွက္ရွိသမွ်တို႔သည္လည္း ပ်ံသန္းသြားေလၿပီ။ ငါၾကည့္လိုက္ေသာ္ သီးႏွံျဖစ္ထြန္းေသာေျမတို႔သည္ ေတာကႏၲာရျဖစ္ေလၿပီ။ ထာဝရဘုရားေရွ႕၊ ျပင္းထန္ေသာအမ်က္ေတာ္ေရွ႕၌ ၿမိဳ႕အားလုံး ၿပိဳပ်က္သြားေလၿပီ။