ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 36:1-26
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 36:1-26 MSBZ
ေယာရွိမင္းႀကီး၏သား ယုဒဘုရင္ေယာယကိမ္မင္းႀကီးနန္းစံေလးႏွစ္တြင္ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ေယရမိထံသို႔ေရာက္လာ၍ “သင္သည္ စာလိပ္တစ္လိပ္ကို ယူၿပီးလွ်င္ ေယာရွိမင္းႀကီးလက္ထက္မွစ၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္ အစၥေရးလူမ်ိဳး၊ ယုဒလူမ်ိဳးအပါအဝင္လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ သင့္အား ငါမိန႔္မွာခဲ့ေသာစကားအလုံးစုံတို႔ကို ေရးမွတ္ေလာ့။ ယုဒအမ်ိဳးသားတို႔အေပၚ ေဘးအႏၲရာယ္က်ေရာက္ေစမည္ဟူေသာ ငါ၏အႀကံအစည္ကို သူတို႔ၾကားလွ်င္ သူတို႔အသီးသီး ဆိုးညစ္ေသာလမ္းမွ ျပန္လာေကာင္းျပန္လာၾကလိမ့္မည္။ သို႔ျပဳလွ်င္ သူတို႔၏အျပစ္ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို ငါခြင့္လႊတ္မည္”ဟု မိန႔္ဆို၏။ ထိုအခါ ေယရမိသည္ ေနရိ၏သား ဗာ႐ုတ္ကိုေခၚၿပီး ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူေသာစကားအလုံးစုံတို႔ကို ႏႈတ္မွေခၚေပး၍ ဗာ႐ုတ္သည္ စာလိပ္တစ္လိပ္ေပၚတြင္ ေရးမွတ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရမိက ဗာ႐ုတ္အား “ငါအခ်ဳပ္ခံေနရသျဖင့္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔ မသြားႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါ့ႏႈတ္မွေခၚေပး၍ စာလိပ္ထဲ၌သင္ေရးထားခဲ့သည့္ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္မ်ားကို အစာေရွာင္မည့္ေန႔တြင္ သင္သြား၍ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္ရွိလူတို႔ၾကားသိေစရန္ ဖတ္ျပရမည္။ ထို႔ျပင္ ကိုယ့္ၿမိဳ႕အသီးသီးမွေရာက္လာၾကေသာ ယုဒလူမ်ိဳးအားလုံးတို႔ ၾကားသိေစရန္ ဖတ္ျပရမည္။ သူတို႔အသီးသီး ဆိုးညစ္ေသာလမ္းမွျပန္လွည့္လာ၍ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ အသနားခံေကာင္းခံၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ဤလူမ်ိဳးတို႔ကို ထာဝရဘုရား ျပင္းစြာအမ်က္ေဒါသထြက္ေတာ္မူေလၿပီ”ဟု ဆို၏။ ေနရိ၏သားဗာ႐ုတ္သည္ ပေရာဖက္ေယရမိမွာထားသည့္အတိုင္း စာလိပ္ထဲ၌ေရးမွတ္ထားေသာ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္မ်ားကို ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္၌ ဖတ္ျပေလ၏။ ေယာရွိမင္းႀကီး၏သား ယုဒဘုရင္ေယာယကိမ္မင္းႀကီး နန္းစံငါးႏွစ္၊ နဝမလတြင္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားအေပါင္းႏွင့္ ယုဒၿမိဳ႕႐ြာတို႔မွ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လာေသာသူအေပါင္းတို႔အား ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ အစာေရွာင္ၾကရန္ ေၾကညာ၏။ ထိုအခါ ဗာ႐ုတ္သည္ စာလိပ္ပါေယရမိဆင့္ဆိုေသာစကားမ်ားကို လူအားလုံးၾကားသိေစရန္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္ရွိ ေဂမရိ၏သား စာေရးေတာ္ႀကီးရွာဖန္၏အခန္းမွေန၍ ဖတ္ျပေလ၏။ ထိုအခန္းသည္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္အထက္ဝင္းတံခါးသစ္အဝင္ဝနားတြင္ရွိ၏။ ရွာဖန္၏ေျမး၊ ေဂမရိ၏သားမိကၡာယသည္ စာလိပ္ပါထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္အလုံးစုံတို႔ကို ၾကားေသာအခါ စာေရးေတာ္ႀကီးဧလိရွမာ၊ ေရွမာယ၏သားေဒလာယ၊ အာခေဗာ္၏သားဧလနာသန္၊ ရွာဖန္၏သားေဂမရိ၊ ဟာနနိယ၏သားေဇဒကိ စေသာ အႀကီးအကဲအေပါင္းတို႔ထိုင္ေနေသာ ဘုရင့္နန္းေတာ္ဝင္းအတြင္းရွိ စာေရးေတာ္ႀကီးအခန္းသို႔ ဆင္းသြား၏။ မိကၡာယသည္ လူအားလုံးၾကားသိေစရန္ ဗာ႐ုတ္ဖတ္ျပခဲ့ေသာ စာလိပ္ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားကို မိမိၾကားခဲ့သည့္အတိုင္း သူတို႔အား ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ အႀကီးအကဲတို႔က ကုရွိ၏ျမစ္၊ ေရွလမိ၏ေျမး၊ ေနသနိ၏သား ေယဟုဒိကို ဗာ႐ုတ္ထံသို႔ေစလႊတ္၍ “လူတို႔ၾကားသိေစရန္ သင္ဖတ္ျပခဲ့ေသာစာလိပ္ကို သင္ကိုယ္တိုင္ယူလာေလာ့”ဟု ဆိုေစသျဖင့္ ေနရိသားဗာ႐ုတ္လည္း ထိုစာလိပ္ကို ကိုယ္တိုင္ယူ၍ လာခဲ့၏။ သူတို႔ကလည္း ဗာ႐ုတ္အား “ထိုင္၍ ငါတို႔အား ဖတ္ျပေလာ့”ဟု ဆိုသျဖင့္ ဗာ႐ုတ္လည္း သူတို႔ၾကားသိေစရန္ ဖတ္ျပေလ၏။ သူတို႔သည္ စကားေတာ္အလုံးစုံကို ၾကားရေသာအခါ အသီးသီးေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ၾက၏။ ဗာ႐ုတ္အားလည္း “ဤစကားအလုံးစုံတို႔ကို ရွင္ဘုရင္ထံ မျဖစ္မေနတင္ျပရမည္”ဟု ဆိုၿပီး ဗာ႐ုတ္အား “ငါတို႔ကို ေျပာျပေလာ့။ ေယရမိႏႈတ္မွေျပာေသာ ဤစကားအလုံးစုံတို႔ကို သင္မည္ကဲ့သို႔ ေရးမွတ္ခဲ့သနည္း”ဟု ေျပာဆိုေမးျမန္းၾက၏။ ဗာ႐ုတ္ကလည္း “ဤစကားအလုံးစုံတို႔ကို သူ႔ႏႈတ္မွေခၚေပး၍ အကြၽႏ္ုပ္က မင္ျဖင့္ စာလိပ္ေပၚတြင္ ေရးမွတ္ပါသည္”ဟု ျပန္ေျဖ၏။ အႀကီးအကဲတို႔က ဗာ႐ုတ္အား “သင္ႏွင့္ေယရမိ သြား၍ပုန္းေရွာင္ေနေလာ့။ သင္တို႔ရွိသည့္ေနရာကို မည္သူမွ်မသိေစႏွင့္”ဟု ဆိုၾက၏။ သူတို႔သည္ စာလိပ္ကို စာေရးေတာ္ႀကီးဧလိရွမာအခန္းတြင္ ထားခဲ့ၿပီး နန္းေတာ္ဝင္းရွိ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔သြား၍ ထိုအေၾကာင္းအရာအလုံးစုံတို႔ကို ရွင္ဘုရင္ၾကားသိေစရန္ ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္သည္ ေယဟုဒိကိုေစလႊတ္၍ စာလိပ္ကိုယူေစ၏။ ေယဟုဒိသည္ စာေရးေတာ္ႀကီးဧလိရွမာအခန္းရွိစာလိပ္ကို ယူလာၿပီးလွ်င္ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္တကြ ရွင္ဘုရင္၏ထံပါးတြင္ခစားေသာ အႀကီးအကဲအားလုံးတို႔ၾကားသိေစရန္ ဖတ္ျပေလ၏။ ထိုအခ်ိန္သည္ နဝမလျဖစ္၍ ရွင္ဘုရင္သည္ ေဆာင္းရာသီစံနန္းေဆာင္တြင္ စံျမန္းေန၏။ သူ႔ေရွ႕၌ မီးေတာက္ေနေသာ မီးလင္းဖိုရွိ၏။ စာသုံးေလးပိုင္းမွ် ဖတ္အၿပီးတြင္ ရွင္ဘုရင္သည္ စာေရးေတာ္ႀကီး၏ဓားျဖင့္ စာလိပ္ကိုျဖတ္၍ မီးေတာက္ေနေသာမီးလင္းဖိုထဲသို႔ပစ္ခ်ရာ စာလိပ္တစ္ခုလုံး မီးလင္းဖိုထဲတြင္ ေလာင္ကြၽမ္းကုန္၏။ ထိုစကားအလုံးစုံတို႔ကိုၾကားရေသာ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ သူ၏အေစအပါးအားလုံးတို႔သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိၾက၊ အဝတ္ကိုမဆုတ္ၾက။ ဧလနာသန္၊ ေဒလာယ၊ ေဂမရိတို႔က စာလိပ္ကိုမီးမရႈိ႕ရန္ ရွင္ဘုရင္အား ေတာင္းပန္ၾကေသာ္လည္း ရွင္ဘုရင္သည္ သူတို႔၏စကားကိုနားမေထာင္။ ရွင္ဘုရင္သည္ သားေတာ္ေယရေမလ၊ အာဇေရလ၏သားစရာယႏွင့္ အာဗေဒလ၏သားေရွလမိတို႔အား စာေရးေတာ္ႀကီးဗာ႐ုတ္ႏွင့္ပေရာဖက္ေယရမိတို႔ကို ဖမ္းဆီးရန္ အမိန႔္ေပး၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို ဝွက္ထားေတာ္မူ၏။