ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 22:20-30

လက္ဘႏြန္​ေတာင္​ေပၚသို႔​တက္သြား​၍ ေအာ္ဟစ္​ေလာ့​။ ဗာရွန္​ျပည္​၌ သင့္​အသံ​ကို​လႊင့္​ေလာ့​။ အာဗရိမ္​အရပ္​မွ ေအာ္ဟစ္​ေလာ့​။ သင္​ခ်စ္​ေသာ​သူ​အားလုံး ပ်က္စီး​ကုန္​ၿပီ​။ သင္​ေကာင္းစား​စဥ္​အခါက သင့္​အား ငါ​သတိေပး​ေသာ္လည္း သင္​က ‘​ငါ​နား​မ​ေထာင္​’​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။ ငယ္စဥ္​ကပင္ ငါ့​စကား​ကို​နား​မ​ေထာင္​ဘဲ​ေန​သည္​မွာ သင္​၏​အက်င့္​ျဖစ္​၏​။ သင္​၏​သိုးထိန္း​အားလုံး​တို႔​သည္ ေလတိုက္​ရာ​သို႔ လြင့္ပါ​သြား​ရ​မည္​။ သင္​ခ်စ္​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ဖမ္းေခၚ​သြား​ရာ​သို႔ လိုက္ပါ​သြား​ရ​မည္​။ သင္​၏​မေကာင္းမႈ​အလုံးစုံ​ေၾကာင့္ အရွက္ကြဲ​ရ​လိမ့္မည္​။ အသေရပ်က္​ရ​လိမ့္မည္​။ သစ္ကတိုးပင္​၌​အသိုက္လုပ္​၍ လက္ဘႏြန္​ေတာင္​၌​ေန​ေသာ​သူ​၊ သားဖြား​ေဝဒနာ​ကဲ့သို႔ နာက်င္​ျခင္း​ေဝဒနာ​ကို သင္​ခံစား​ရ​ေသာအခါ သင္​မည္မွ်​ညည္းတြား​လိမ့္​မည္နည္း”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ထာဝရဘုရား​က “ငါ​အသက္ရွင္​သည္​ႏွင့္အညီ ေယာယကိမ္​၏​သား ယုဒ​ဘုရင္​ေခါနိ​သည္ ငါ့​လက္ယာ​လက္​၌​ရွိ​ေသာ တံဆိပ္​ျဖစ္​ခဲ့​လွ်င္​လည္း သင့္​ကို ငါ​ဖယ္ပစ္​မည္​။ သင့္​အသက္​ကို​ရန္ရွာ​ေသာ​သူ​၊ သင္​ေၾကာက္​ေသာ​သူ ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​ေနဗုခဒ္ေနဇာ​ႏွင့္ ခါလဒဲ​တပ္​၏​လက္​သို႔ သင့္​ကို ငါ​အပ္​မည္​။ ငါ​သည္ သင္​ႏွင့္ သင့္​ေမြးသမိခင္​ကို သင္​တို႔​ေမြးဖြား​ရာ​အရပ္​မ​ဟုတ္​ေသာ​အျခား​ျပည္​သို႔ ႏွင္ထုတ္​လိုက္​မည္​။ ထို​ျပည္​၌ပင္ သင္​တို႔​ေသ​ရ​လိမ့္မည္​။ သူ​တို႔​ျပည္​သို႔​ျပန္လာ​လို​ေသာ္လည္း ျပန္လာ​ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ “​ေခါနိ​ဟူေသာ ဤ​လူ​သည္ အသုံးမဝင္​ေသာ​အိုး​ကြဲ​ေလာ​။ မည္သူ​မွ်​အလို​မ​ရွိ​ေသာ​အိုး​ေလာ​။ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ​ႏွင့္​သူ႔​အမ်ိဳးအႏြယ္​ကို စြန႔္ပစ္​ရ​သနည္း​။ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ​တို႔​မ​သိ​ေသာ​ျပည္​သို႔ သူ​တို႔​ကို ႏွင္ထုတ္​ရ​သနည္း​။ အို ေျမႀကီး ေျမႀကီး ေျမႀကီး​၊ ထာဝရဘုရား​၏​စကား​ေတာ္​ကို နားေထာင္​ေလာ့​။ ‘​ဤ​လူ​ကို သားသမီး​မ​ထြန္းကား​ေသာ​သူ​၊ တစ္သက္လုံး ေအာင္ျမင္မႈ​မ​ရ​ေသာ​သူ​’​ဟု မွတ္တမ္းတင္​ၾက​ေလာ့​။ သူ​၏​အမ်ိဳးအႏြယ္​တစ္စုံတစ္ေယာက္​မွ် ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​ရာဇပလႅင္​ေပၚ၌ စံျမန္း​ခြင့္​၊ ယုဒ​ျပည္​ကို အုပ္စိုးခြင့္ ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​”​ဟု ထာဝရဘုရား​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။