ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 20:7-18
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 20:7-18 MSBZ
အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ေသြးေဆာင္ေတာ္မူၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္ ေသြးေဆာင္ခံရပါၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ထက္ ခြန္အားႀကီးသျဖင့္ ႏိုင္ေတာ္မူၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေန႔စဥ္ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္းခံရပါ၏။ လူတိုင္း အကြၽႏ္ုပ္ကို ျပက္ရယ္ျပဳၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ေဟာေျပာေလရာရာ၌ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း၊ ဖ်က္ဆီးျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကိုသာ ေအာ္ဟစ္ေႂကြးေၾကာ္ရပါ၏။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္၌ ေန႔စဥ္ ကဲ့ရဲ႕စရာ၊ ျပက္ရယ္ျပဳစရာအေၾကာင္း ျဖစ္ေစပါ၏။ ငါက “ကိုယ္ေတာ္ကို မေအာက္ေမ့၊ နာမေတာ္ျဖင့္ မေဟာေျပာလိုေတာ့ၿပီ”ဟု ဆိုေသာ္လည္း ငါ့စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ မီးေတာက္ေလာင္သကဲ့သို႔ ပူေလာင္၏။ ငါ့အ႐ိုးထဲထိ ပူေလာင္၏။ ငါမခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ပင္ပန္းလွ၏။ အေၾကာင္းမူကား လူအမ်ားတို႔က “ပတ္ပတ္လည္၌ ေၾကာက္လန႔္စရာရွိ၏။ သတင္းပို႔ၾကစို႔။ ငါတို႔သတင္းပို႔ၾကစို႔”ဟူ၍ တီးတိုးေျပာသံကိုသာ ငါၾကားရ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏မိတ္ေဆြရင္းခ်ာအေပါင္းတို႔လည္း အကြၽႏ္ုပ္ၿပိဳလဲသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္၍ “သူ႔ကို လွည့္စား၍ ရေကာင္းရႏိုင္လိမ့္မည္။ သူ႔ကို အႏိုင္ယူမည္။ လက္တုံ႔ျပန္မည္”ဟု ဆိုၾက၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားသည္ အားႀကီးေသာစစ္သူရဲအျဖစ္ ငါ့ဘက္၌ ရွိေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္ကို လိုက္လံညႇဥ္းဆဲေသာသူတို႔သည္ အႏိုင္မရဘဲ လဲက်ၾကလိမ့္မည္။ မေအာင္ျမင္ဘဲ အရွက္ကြဲအက်ိဳးနည္း ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ မေမ့ေပ်ာက္ႏိုင္ေအာင္ အစဥ္အသေရပ်က္ၾကလိမ့္မည္။ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းသေဘာကိုျမင္၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို စစ္ေဆးေတာ္မူေသာ အို ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏အမႈကို ကိုယ္ေတာ္လက္သို႔ အပ္ပါၿပီ။ သူတို႔အား လက္တုံ႔ျပန္ေတာ္မူသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္ေတြ႕ျမင္ပါရေစ။ ထာဝရဘုရားထံ သီခ်င္းဆိုၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ကိုယ္ေတာ္သည္ ႏြမ္းပါးသူ၏အသက္ကို ဆိုးညစ္သူလက္မွ ကယ္ႏုတ္ေတာ္မူ၏။ ငါေမြးေသာေန႔သည္ က်ိန္ျခင္းခံရပါေစ။ ငါ့ကို ငါ့မိခင္ေမြးေသာေန႔သည္ မဂၤလာမရွိပါေစႏွင့္။ ငါ့ဖခင္ဝမ္းသာရေအာင္ “သင္သည္ သားေယာက္်ားကို ရပါၿပီ”ဟု သူ႔ထံသတင္းယူေဆာင္လာေသာသူသည္ က်ိန္ျခင္းခံရပါေစ။ ထာဝရဘုရား မႏွေျမာဘဲ ဖ်က္ဆီးပစ္ေသာၿမိဳ႕မ်ားကဲ့သို႔ ထိုသူျဖစ္ပါေစ။ နံနက္အခ်ိန္၌ ေအာ္ဟစ္သံ၊ မြန္းတည့္အခ်ိန္၌ အခ်က္ေပးသံတို႔ကို ၾကားရပါေစ။ ငါ့ကို အမိဝမ္းထဲကပင္ သတ္ခဲ့သင့္၏။ သို႔ျပဳလွ်င္ မိခင္၏ဝမ္းသည္ ငါ၏သခ်ႋဳင္း၊ ငါ့ကို အစဥ္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရာေနရာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ငါသည္ အခက္အခဲျပႆနာ၊ ဝမ္းနည္းျခင္းမ်ားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ရ၍ ငါ၏ေန႔ရက္တို႔သည္လည္း အရွက္ကြဲျခင္းႏွင့္ ကုန္ဆုံးသြားရေစရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေမြးလာရသနည္း။