ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 2:4-13

အို ယာကုပ္​အမ်ိဳးအႏြယ္​တို႔​၊ အစၥေရး​မ်ိဳးႏြယ္စု​အေပါင္း​တို႔​၊ ထာဝရဘုရား​၏​စကား​ေတာ္​ကို နားေထာင္​ၾက​ေလာ့​။ ထာဝရဘုရား​က “​သင္​တို႔​၏​ဘိုးေဘး​တို႔​သည္ ငါ​၌​မည္သည့္​မတရားမႈ​ကို​ေတြ႕​၍ ငါ​ႏွင့္​ေဝးေဝးေန​ၾက​သနည္း​။ အဘယ္ေၾကာင့္ အခ်ည္းႏွီး​ေသာ​အရာ​ေနာက္သို႔​လိုက္​၍ အသုံးမက်​ေသာ​သူ​ျဖစ္​ၾက​သနည္း​။ သူ​တို႔​က ‘ငါ​တို႔​ကို အီဂ်စ္​ျပည္​မွ​ထုတ္ေဆာင္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ ေခ်ာက္​ေပါမ်ား​ေသာ​သဲကႏၲာရ​၊ ေျခာက္ေသြ႕​၍​ေသမင္းအရိပ္​လႊမ္းမိုး​ရာ​၊ ေနထိုင္​သြားလာ​သူ​မ​ရွိ​ရာ ေတာကႏၲာရ​တစ္ေလွ်ာက္ ပို႔ေဆာင္​ေတာ္မူ​ေသာ​ထာဝရဘုရား​သည္ အဘယ္မွာ​နည္း’​ဟု မ​ေမး​ၾက​။ ေကာင္း​ေသာ​အသီးအႏွံ​တို႔​ကို စား​ရ​မည့္​အေၾကာင္း သင္​တို႔​အား သီးႏွံ​ျဖစ္ထြန္း​ေသာ​ျပည္​သို႔ ငါ​ေခၚေဆာင္​လာ​၏​။ သို႔ေသာ္ သင္​တို႔​ေရာက္လာ​၍ ငါ့​ျပည္​ကို​ညစ္ညဴး​ေစ​ၾက​၏​။ အေမြ​ျပည္​ကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာဖြယ္ ျဖစ္ေစ​ၾက​၏​။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​တို႔​က​လည္း ‘ထာဝရဘုရား​သည္ အဘယ္မွာ​နည္း’​ဟု မ​ေမး​ၾက​။ ပညတ္တရား​ကို စြဲကိုင္​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​မ​သိ​ၾက​။ အုပ္ခ်ဳပ္​သူ​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ပုန္ကန္​ၾက​၏​။ ပေရာဖက္​တို႔​သည္ ဗာလ​ဘုရား​ကို​အမွီျပဳ​၍ ပေရာဖက္ျပဳ​ၾက​၏​။ အက်ိဳး​မ​ေပး​ေသာ​အရာ​တို႔​ေနာက္သို႔​လိုက္​ၾက​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါ​သည္ သင္​တို႔​ကို စြဲခ်က္တင္​မည္​။ သင္​တို႔​၏​သားေျမး​တို႔​ကို​လည္း စြဲခ်က္တင္​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ “​ဆိုက္ပရပ္​ကမ္း႐ိုးတန္းေဒသ​မ်ား​ကို ျဖတ္​၍ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ေကဒါ​ျပည္​သို႔​လူ​လႊတ္​၍ အေသအခ်ာ​စူးစမ္း​ေစ​ေလာ့​။ ဤသို႔​ျဖစ္​ခဲ့​ဖူး​ၿပီ​ေလာ​။ လူမ်ိဳးျခား​တို႔​သည္ ဘုရား​မ​ဟုတ္​ေသာ သူ​တို႔​၏​ဘုရား​မ်ား​ကို​ပင္ အလဲအလွယ္​ျပဳ​ဖူး​ၾက​သေလာ​။ ငါ့​လူမ်ိဳး​တို႔​မူကား မိမိ​တို႔​၏​ဘုန္းအသေရ​ကို အက်ိဳး​မ​ေပး​ေသာ​အရာ​ႏွင့္ အလဲအလွယ္​ျပဳ​ၾက​ေလ​ၿပီ​။ အို မိုးေကာင္းကင္​၊ ဤ​အမႈအရာ​၌ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား​လ်က္​ေန​ေလာ့​။ အလြန္​ေၾကာက္လန႔္​လ်က္​၊ မွင္တက္​လ်က္​ေန​ေလာ့​”​ဟု ထာဝရဘုရား​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ “အကယ္စင္စစ္ ငါ့​လူမ်ိဳး​ေတာ္​သည္ မေကာင္းမႈ​ႏွစ္​မ်ိဳး​ကို ျပဳ​ၾက​ၿပီ​။ သက္​စမ္းေရတြင္း​ျဖစ္​သည့္ ငါ့​ကို​စြန႔္ပယ္​ၾက​ၿပီ​။ ေရကန္​မ်ား​ကို​တူး​ၾက​ၿပီ​။ ထို​ေရကန္​တို႔​သည္ ကြဲအက္​သျဖင့္ ေရ​ေလွာင္​၍​မ​ရ​။