ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 14:11-22

ထာဝရဘုရား​က ငါ့​အား “​ဤ​လူမ်ိဳး​ေကာင္းစား​ဖို႔ ဆု​မ​ေတာင္း​ေပး​ႏွင့္​။ သူ​တို႔​အစာေရွာင္​ေအာ္ဟစ္​လွ်င္လည္း ငါ​နားေညာင္း​မည္​မ​ဟုတ္​။ မီးရႈိ႕ရာယဇ္​ႏွင့္ ေဘာဇဥ္ပူေဇာ္သကၠာ​ကို ပူေဇာ္​လွ်င္လည္း ငါ​လက္ခံ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ဓားေဘး​၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​၊ ကပ္ေရာဂါ​ေဘး​တို႔​ျဖင့္ သူ​တို႔​ကို ငါ​ဖ်က္ဆီး​ပစ္​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ငါ​က​လည္း “​အို ဘုရားရွင္​ထာဝရဘုရား​၊ ပေရာဖက္​တို႔​က ‘​သင္​တို႔​သည္ ဓားေဘး​ႏွင့္​ႀကဳံ​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​သည္ သင္​တို႔​ထံ​ေရာက္လာ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ဤ​အရပ္​၌ သင္​တို႔​အား စစ္မွန္​ေသာ​ၿငိမ္သက္​ျခင္း​ကို ငါ​ေပး​မည္​’​ဟူ၍ သူ​တို႔​အား ဆင့္ဆို​ၾက​ပါ​သည္​”​ဟု ေလွ်ာက္ဆို​၏​။ ထာဝရဘုရား​က​လည္း “​ထို​ပေရာဖက္​တို႔​သည္ ငါ့​နာမ​ျဖင့္ မဟုတ္မမွန္​ပေရာဖက္ျပဳ​ၾက​၏​။ ငါ​သည္ သူ​တို႔​ကို​မ​ေစလႊတ္​၊ မ​မိန႔္မွာ​၊ မ​ႁမြက္ဆို​။ သူ​တို႔​သည္ သင္​တို႔​အား မဟုတ္မမွန္​ေသာ​ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္​၊ ဂမၻီရအတတ္​၊ အက်ိဳးမဲ့​ေသာ​အရာ​၊ သူ​တို႔​စိတ္​ထဲရွိ​လွည့္စားမႈ​အတိုင္း ပေရာဖက္ျပဳ​ၾက​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​က ထို​ပေရာဖက္​တို႔​သည္ ငါ​မ​ေစလႊတ္​ဘဲ ငါ့​နာမ​ျဖင့္ ‘​ဤ​ျပည္​၌ ဓားေဘး​၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​မ​ရွိ​’​ဟု ပေရာဖက္ျပဳ​ေဟာေျပာ​ၾက​ေသာေၾကာင့္ သူ​တို႔​ကို ဓားေဘး​၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​တို႔​ျဖင့္ ဆုံး​ေစ​မည္​။ ပေရာဖက္ျပဳ​ခံရ​ေသာ​ျပည္သား​တို႔​သည္ ဓားေဘး​၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​တို႔​ေၾကာင့္ ေသဆုံး​၍ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ရွိ​လမ္း​မ်ား​ေပၚ၌ ပစ္ထား​ျခင္း​ခံရ​လိမ့္မည္​။ သူ​တို႔​ႏွင့္တကြ သူ​တို႔​၏​မယား​၊ သား​သမီး​တို႔​ကို သၿဂႋဳဟ္​မည့္​သူ​ရွိ​မည္​မ​ဟုတ္​။ သူ​တို႔​ျပဳ​ခဲ့​ေသာ​မေကာင္းမႈ​ကို သူ​တို႔​အေပၚ​သို႔ ငါ​သြန္ခ်​မည္​။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္​သည္ သူ​တို႔​အား ‘​ငါ့​လူမ်ိဳး​သမီးပ်ိဳ​သည္ က်ိဳးပဲ့ေၾကမြ​ေသာ​ဒဏ္ရာ​ရ​၍ ျပင္းထန္​စြာ​ေဝဒနာ​ခံစား​ရ​ေသာေၾကာင့္ ငါ​သည္ အငို​မ​ရပ္​၊ ေန႔ေန႔​ညည​ငို​မည္​။ ကြင္းျပင္​သို႔​ထြက္သြား​ေသာ္ ဓား​ျဖင့္​အသတ္​ခံရ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ေတြ႕​ရ​၏​။ ၿမိဳ႕​ထဲသို႔​ဝင္​ေသာ္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဝဒနာ​ခံစား​ေန​ရ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ေတြ႕​ရ​၏​။ ပေရာဖက္​ႏွင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​တို႔​သည္ သူ​တို႔​မ​သိ​ေသာ​ျပည္​သို႔ သြား​ၾက​ၿပီ​’​ဟူေသာ​စကား​ကို ေျပာၾကား​ရ​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ယုဒ​ျပည္​ကို လုံးလုံး​စြန႔္ပစ္​ေတာ္မူ​ၿပီ​ေလာ​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​စိတ္ဝိညာဥ္​သည္ ဇိအုန္​ၿမိဳ႕​ကို ႐ြံရွာ​ေတာ္မူ​ၿပီ​ေလာ​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို ကုသ​၍​မ​ရ​ႏိုင္​သည့္​တိုင္ေအာင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဒဏ္ခတ္​ေတာ္မူ​သနည္း​။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ​ကို​ေစာင့္ေမွ်ာ္​ေသာ္လည္း အက်ိဳး​မ​ခံစား​ရ​ပါ​။ ကုသ​ရာ​ကာလ​ကို​ေစာင့္ေမွ်ာ္​ေသာ္လည္း ေၾကာက္လန႔္စရာ​ႏွင့္​သာ​ႀကဳံ​ရ​ပါ​၏​။ အို ထာဝရဘုရား​၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​ဆိုးယုတ္မႈ​၊ ဘိုးေဘး​တို႔​၏​အျပစ္​တို႔​ကို ဝန္ခံ​ပါ​၏​။ အကယ္စင္စစ္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို ျပစ္မွား​မိ​ၾက​ပါ​ၿပီ​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​နာမ​ကို​ေထာက္​၍ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို ပစ္ပယ္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​ဘုန္းအသေရ​ပလႅင္​ေတာ္​ကို အသေရဖ်က္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ႏွင့္​ဖြဲ႕​ေသာ ကိုယ္ေတာ္​၏​ပဋိညာဥ္​ကို ေအာက္ေမ့​ေတာ္မူ​ပါ​၊ ပယ္ဖ်က္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္​။ လူမ်ိဳးျခား​တို႔​၏​႐ုပ္တု​တို႔​သည္ မိုး​ကို​႐ြာ​ေစ​ႏိုင္​သေလာ​။ ေကာင္းကင္​သည္​လည္း မိုး​ကို​႐ြာ​ေစ​ႏိုင္​သေလာ​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရဘုရား​၊ ကိုယ္ေတာ္​သာလွ်င္ တတ္ႏိုင္​ေတာ္မူ​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အလုံးစုံ​ကို တတ္ႏိုင္​ေတာ္မူ​သည္​ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေစာင့္ေမွ်ာ္​ပါ​၏​။