ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 14:1-10
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 14:1-10 MSBZ
မိုးေခါင္မည့္အေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေယရမိထံသို႔ေရာက္လာေသာ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကား ဤသို႔ျဖစ္၏။ ယုဒျပည္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းေလၿပီ။ ၿမိဳ႕တံခါးတို႔လည္း အားေလ်ာ့ၾကၿပီ။ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ဝမ္းနည္းပူေဆြးၾကေလၿပီ။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၏ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံသည္ ထြက္ေပၚလာၿပီ။ မႉးမတ္တို႔က ငယ္သားမ်ားအား ေရခပ္ေစ၍ သူတို႔သည္ ေရတြင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေရမေတြ႕ရလွ်င္ စိတ္ပ်က္လ်က္ ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာဖုံးလ်က္ အိုးခ်ည္းသက္သက္ျဖင့္ ျပန္လာၾကရ၏။ ေျမႀကီးေပၚ၌ မိုးမ႐ြာဘဲ ေျမအက္ကြဲေသာေၾကာင့္ လယ္သမားတို႔သည္ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေခါင္းၿခဳံထားၾက၏။ သမင္မပင္လွ်င္ ကြင္းျပင္၌ သားေပါက္ၿပီး ျမက္ပင္မရွိေသာေၾကာင့္ သားငယ္ကိုစြန႔္ပစ္ရ၏။ ျမည္း႐ိုင္းတို႔သည္ ေတာင္ကတုံးေပၚ၌ရပ္၍ ေခြးအကဲ့သို႔ အသက္ရႉၾက၏။ ျမက္မစားရေသာေၾကာင့္ မ်က္စိမႈန္ေဝၾကကုန္၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားက အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုသက္ေသထူေနေသာ္လည္း အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္ကိုေထာက္၍ စီရင္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာလမ္းလြဲေဖာက္ျပန္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုျပစ္မွားၾကပါၿပီ။ အို အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ေမွ်ာ္လင့္ရာ၊ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ခ်ိန္၌ ကယ္တင္ရာျဖစ္ေတာ္မူေသာအရွင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ျပည္၌ တိုင္းတစ္ပါးသားကဲ့သို႔ျဖစ္ရသနည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ညသာလာေရာက္တည္းခိုသြားေသာ ခရီးသြားဧည့္သည္ကဲ့သို႔ျဖစ္ရသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ အံ့ဩမွင္တက္မိသူကဲ့သို႔ျဖစ္ရသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ မကယ္တင္ႏိုင္ေသာစစ္သူရဲကဲ့သို႔ျဖစ္ရသနည္း။ အို ထာဝရဘုရား၊ စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္ျဖင့္ ေခၚေဝၚျခင္းခံရသူမ်ားျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို စြန႔္ပစ္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ ထာဝရဘုရားက ဤလူမ်ိဳးအား “သူတို႔သည္ ဟိုဟိုသည္သည္သြားလာရသည္ကို ႏွစ္သက္အားရၾက၏။ ကိုယ့္ေျခကိုယ္မထိန္းခ်ဳပ္ၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို ႏွစ္သက္ေတာ္မမူ။ သူတို႔၏ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို မွတ္ေတာ္မူမည္။ သူတို႔အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ သူတို႔ကိုဒဏ္ခတ္ေတာ္မူမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။