ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 14:1-10

မိုးေခါင္​မည့္​အေၾကာင္း​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ ေယရမိ​ထံသို႔​ေရာက္လာ​ေသာ ထာဝရဘုရား​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​ကား ဤသို႔​ျဖစ္​၏​။ ယုဒ​ျပည္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္း​ေလ​ၿပီ​။ ၿမိဳ႕​တံခါး​တို႔​လည္း အားေလ်ာ့​ၾက​ၿပီ​။ ေျမႀကီး​ေပၚတြင္ ဝမ္းနည္း​ပူေဆြး​ၾက​ေလ​ၿပီ​။ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၏​ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံ​သည္ ထြက္ေပၚ​လာ​ၿပီ​။ မႉးမတ္​တို႔​က ငယ္သား​မ်ား​အား ေရ​ခပ္​ေစ​၍ သူ​တို႔​သည္ ေရတြင္း​သို႔​ေရာက္​ေသာအခါ ေရ​မ​ေတြ႕​ရ​လွ်င္ စိတ္ပ်က္​လ်က္ ရွက္ရွက္​ႏွင့္ မ်က္ႏွာ​ဖုံး​လ်က္ အိုးခ်ည္းသက္သက္​ျဖင့္ ျပန္လာ​ၾက​ရ​၏​။ ေျမႀကီး​ေပၚ၌ မိုး​မ​႐ြာ​ဘဲ ေျမ​အက္ကြဲ​ေသာေၾကာင့္ လယ္သမား​တို႔​သည္ ရွက္ရွက္​ႏွင့္ ေခါင္းၿခဳံ​ထား​ၾက​၏​။ သမင္မ​ပင္လွ်င္ ကြင္းျပင္​၌ သားေပါက္​ၿပီး ျမက္ပင္​မ​ရွိ​ေသာေၾကာင့္ သားငယ္​ကို​စြန႔္ပစ္​ရ​၏​။ ျမည္း႐ိုင္း​တို႔​သည္ ေတာင္ကတုံး​ေပၚ၌​ရပ္​၍ ေခြးအ​ကဲ့သို႔ အသက္ရႉ​ၾက​၏​။ ျမက္​မ​စား​ရ​ေသာေၾကာင့္ မ်က္စိမႈန္ေဝ​ၾက​ကုန္​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​အျပစ္​မ်ား​က အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို​သက္ေသထူ​ေန​ေသာ္လည္း အို ထာဝရဘုရား​၊ ကိုယ္ေတာ္​၏​နာမ​ေတာ္​ကို​ေထာက္​၍ စီရင္​ေတာ္မူ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ႀကိမ္ဖန္​မ်ားစြာ​လမ္းလြဲေဖာက္ျပန္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ျပစ္မွား​ၾက​ပါ​ၿပီ​။ အို အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၏​ေမွ်ာ္လင့္ရာ​၊ ဆင္းရဲဒုကၡ​ေရာက္​ခ်ိန္​၌ ကယ္တင္​ရာ​ျဖစ္​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​၊ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ျပည္​၌ တိုင္းတစ္ပါးသား​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ရ​သနည္း​၊ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ညသာ​လာေရာက္​တည္းခို​သြား​ေသာ ခရီးသြား​ဧည့္သည္​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ရ​သနည္း​။ အဘယ္ေၾကာင့္ အံ့ဩမွင္တက္​မိ​သူ​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ရ​သနည္း​။ အဘယ္ေၾကာင့္ မ​ကယ္တင္​ႏိုင္​ေသာ​စစ္သူရဲ​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ရ​သနည္း​။ အို ထာဝရဘုရား​၊ စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​နာမ​ေတာ္​ျဖင့္ ေခၚေဝၚ​ျခင္း​ခံရ​သူ​မ်ား​ျဖစ္​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို စြန႔္ပစ္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္​။ ထာဝရဘုရား​က ဤ​လူမ်ိဳး​အား “​သူ​တို႔​သည္ ဟိုဟိုသည္သည္​သြားလာ​ရ​သည္​ကို ႏွစ္သက္အားရ​ၾက​၏​။ ကိုယ့္​ေျခ​ကိုယ္​မ​ထိန္းခ်ဳပ္​ၾက​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​သည္ သူ​တို႔​ကို ႏွစ္သက္​ေတာ္​မ​မူ​။ သူ​တို႔​၏​ဒုစ႐ိုက္​မ်ား​ကို မွတ္​ေတာ္မူ​မည္​။ သူ​တို႔​အျပစ္​မ်ား​ေၾကာင့္ သူ​တို႔​ကို​ဒဏ္ခတ္​ေတာ္မူ​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။