တရားသူႀကီးမွတ္စာ 5:19-31
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 5:19-31 MSBZ
ရွင္ဘုရင္တို႔သည္လာ၍ စစ္တိုက္ၾက၏။ ခါနာန္ဘုရင္တို႔သည္ တာနက္ၿမိဳ႕၊ ေမဂိေဒၵါအိုင္နား၌ စစ္တိုက္ၾက၏။ တိုက္ခိုက္လုယူေသာေငြကို မယူသြားၾက။ ၾကယ္တို႔သည္ ေကာင္းကင္မွစစ္တိုက္ၾကၿပီ။ မိမိတို႔ပတ္လမ္းမွ သိသရကိုစစ္တိုက္ၾကၿပီ။ ကိရႈန္ျမစ္၊ ေရွးကတည္းကရွိခဲ့ေသာျမစ္ျဖစ္သည့္ကိရႈန္ျမစ္သည္ သူတို႔ကို တိုက္ခ်သြားၿပီ။ အို ငါ့ဝိညာဥ္၊ ခြန္အားအျပည့္ႏွင့္ခ်ီတက္ေလာ့။ စစ္ျမင္းတို႔သည္ ကဆုန္ေပါက္ ေျပးေနၾကၿပီ။ ျမင္းခြာသံမ်ားလည္း ပြက္ေလာ႐ိုက္ေလၿပီ။ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္က ‘ေမေရာဇၿမိဳ႕ကိုက်ိန္ဆဲေလာ့။ ထိုၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ေသာသူတို႔ကို က်ိန္စာတိုက္ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ ထာဝရဘုရားဘက္ လာမကူၾက။ သူရဲေကာင္းတို႔ႏွင့္တိုက္ခိုက္ေသာထာဝရဘုရားဘက္ လာမကူၾက’ဟု ဆို၏။ ေကနိလူမ်ိဳး၊ ေဟဗာ၏မယား ေယလသည္ အခ်ီးမြမ္းထိုက္ဆုံးမိန္းမျဖစ္၏။ တဲ၌ေနေသာမိန္းမတို႔တြင္ အခ်ီးမြမ္းထိုက္ဆုံးမိန္းမျဖစ္၏။ သိသရသည္ ေရကိုေတာင္းေသာအခါ ႏြားႏို႔ကိုေပး၏။ ေတာ္ဝင္ခြက္ျဖင့္ ႏို႔ဓမ္းကို ယူလာေပး၏။ သူ႔လက္ျဖင့္တဲငုတ္တိုင္ကို ယူ၏။ လက္ယာလက္၌ကိုင္ထားေသာ လက္သမားတူျဖင့္ သိသရေခါင္းကို ထု႐ိုက္၏။ နားထင္ကို ထိုးေဖာက္၏။ သိသရသည္ ေယလေျခရင္း၌ မလႈပ္မယွက္လဲေလ်ာင္းေန၏။ လဲေလ်ာင္းေသာေနရာ၌ပင္ ေသဆုံးေလ၏။ သိသရ၏မိခင္သည္ ရာဇမတ္ကြက္ျပတင္းေပါက္မွေမွ်ာ္ၾကည့္၍ ‘ငါ့သား၏စစ္ရထားသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ မျပန္လာေသးဘဲ ၾကန႔္ၾကာေနရသနည္း။ ရထားဘီးသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေႏွးေနရသနည္း’ဟု ငိုေႂကြးျမည္တမ္းေလ၏။ ဉာဏ္ပညာရွိေသာနန္းတြင္းသူတို႔က သူ႔အားျပန္ေလွ်ာက္သကဲ့သို႔ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဤသို႔ ေတြးမိ၏။ ‘ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အတြက္ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္၊ သိသရအတြက္ တိုက္ခိုက္လုယူေသာပစၥည္းထဲမွ ေရာင္စုံအဝတ္အစား၊ ငါ့အတြက္ ေရာင္စုံပန္းထိုးအဝတ္အစား၊ ေရာင္စုံပန္းထိုးလည္စည္း စသည္တို႔ကိုခြဲေဝေနၾကျခင္းသာျဖစ္မည္’ဟူ၍ ျဖစ္၏။ အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္၏ရန္သူအလုံးစုံ ပ်က္စီးၾကပါေစ။ ကိုယ္ေတာ္ကိုခ်စ္ေသာသူတို႔မူကား အရွိန္အဝါႏွင့္ထြက္လာေသာေနမင္းကဲ့သို႔ျဖစ္ပါေစ”ဟူ၍ သီဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္တြင္ တိုင္းျပည္သည္ အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လုံးၿငိမ္းခ်မ္းေလ၏။