တရားသူႀကီးမွတ္စာ 20:1-25
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 20:1-25 MSBZ
ဂိလဒ္ျပည္အပါအဝင္ ဒန္ၿမိဳ႕မွ ေဗရေရွဘၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ေနထိုင္ေသာ အစၥေရးအမ်ိဳးသားအေပါင္း လူအုပ္ႀကီးတို႔သည္ မိဇပါၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လာ၍ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္တြင္ တစ္စိတ္တစ္သေဘာတည္း စု႐ုံးၾက၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္အားလုံး၏အႀကီးအကဲတို႔ႏွင့္ ဓားကိုင္ေျခလ်င္တပ္သားေလးသိန္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏လူမ်ိဳးေတာ္စုေဝးရာေနရာတြင္ ေနရာယူၾက၏။ အစၥေရးတပ္ မိဇပါၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီတက္လာေၾကာင္းကို ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔ ၾကားသိၾက၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔က “အဘယ္ေၾကာင့္ ဤမွ်ေလာက္ဆိုးသြမ္းေသာအမႈ ျဖစ္ရသနည္း။ ေျပာျပပါေလာ့”ဟု ေမးလွ်င္ အသတ္ခံရေသာအမ်ိဳးသမီး၏ခင္ပြန္းေလဝိလူက “အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္၏မယားငယ္သည္ ဗယၤာမိန္ျပည္၊ ဂိဗာၿမိဳ႕တြင္ ညအိပ္ရပ္နားရန္ ေရာက္လာပါ၏။ ညအခ်ိန္တြင္ ဂိဗာၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ရွိရာအိမ္ကိုဝိုင္းထားၿပီး အကြၽႏ္ုပ္ကိုသတ္ရန္ ႀကံစည္ၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏မယားငယ္ကိုလည္း ေသသည္အထိအဓမၼျပဳၾကပါ၏။ ထိုသို႔ ဂိဗာၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔တြင္ ညစ္ညမ္းေသာအမႈ၊ ယုတ္ညံ့ေသာအမႈကို ျပဳၾကေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္လည္း မယားငယ္အေသေကာင္ကို ခုတ္ျဖတ္ၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ အေမြခံရာျပည္တစ္ေလွ်ာက္လုံးသို႔ ပို႔လိုက္ပါ၏။ သင္တို႔အားလုံးသည္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားမ်ား ျဖစ္ၾကပါ၏။ ယခု တိုင္ပင္၍ အႀကံေပးၾကပါေလာ့”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ လူအေပါင္းတို႔သည္ တစ္စိတ္တစ္သေဘာတည္းျဖစ္လ်က္ “ငါတို႔ တစ္ေယာက္မွ် ကိုယ့္တဲသို႔မသြား၊ ကိုယ့္အိမ္သို႔ မျပန္ပါ။ ငါတို႔ ဤသို႔ အစီစဥ္ဆြဲမည္။ မဲခ်ၿပီး ဂိဗာၿမိဳ႕ကို သြားတိုက္ၾကမည္။ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔တြင္ ဗယၤာမိန္ျပည္၊ ဂိဗာၿမိဳ႕သားတို႔ ျပဳခဲ့သမွ် ယုတ္ညံ့ေသာအမႈႏွင့္အညီ သူတို႔ကို လက္စားေခ်ရန္ စစ္ခ်ီေသာအခါ စစ္သည္တို႔အတြက္ ရိကၡာသယ္ေဆာင္ရန္ အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္အားလုံးထဲမွ လူအေယာက္တစ္ရာတြင္ ဆယ္ေယာက္၊ လူအေယာက္တစ္ေထာင္တြင္ အေယာက္တစ္ရာ၊ လူအေယာက္တစ္ေသာင္းတြင္ အေယာက္တစ္ေထာင္တို႔ကို ေ႐ြးေကာက္မည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔သည္ ဂိဗာၿမိဳ႕ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ တစ္စိတ္တစ္သေဘာတည္းစုေဝးၾက၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္တို႔သည္ ဗယၤာမိန္တစ္မ်ိဳးႏြယ္လုံးထံ လူလႊတ္လ်က္ “သင္တို႔တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤမွ်ေလာက္ဆိုးသြမ္းေသာအမႈ ျဖစ္ပ်က္ရသနည္း။ ယခု ဂိဗာၿမိဳ႕ထဲရွိဆိုးညစ္ေသာသူတို႔ကို ထုတ္ေပးပါ။ သူတို႔ကိုသတ္ၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳးထဲမွ မေကာင္းမႈကို ဖယ္ရွားပစ္မည္”ဟု မွာလိုက္၏။ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ မိမိတို႔အမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္ေသာအစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔၏စကားကို နားမေထာင္လိုၾက။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ကို ထြက္တိုက္ရန္ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕မွလာ၍ ဂိဗာၿမိဳ႕၌ စု႐ုံးၾက၏။ ထိုေန႔၌ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕မွဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသား ဓားကိုင္သူရဲႏွစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္အျပင္ ေ႐ြးေကာက္ခံရေသာဂိဗာၿမိဳ႕သားေယာက္်ားခုနစ္ရာတို႔လည္း စု႐ုံးပါဝင္ၾက၏။ ဤလူအေပါင္းတို႔တြင္ ေ႐ြးေကာက္ထားေသာလက္ဝဲလက္အားသန္သူေယာက္်ားအေယာက္ခုနစ္ရာရွိ၏။ သူတို႔သည္ ဆံခ်ည္တစ္ပင္ကိုပင္ ေလာက္လႊဲႏွင့္ထိေအာင္ ပစ္ႏိုင္သူမ်ားျဖစ္၏။ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးမွအပ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔တြင္ ဓားကိုင္သူရဲေလးသိန္း ရွိ၏။ သူတို႔အားလုံးသည္ စစ္ေရးကြၽမ္းက်င္သူမ်ား ျဖစ္၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ထ၍ ေဗသလၿမိဳ႕သို႔ တက္သြားၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္အား “ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔ကို မည္သူဦးစြာသြားတိုက္ရမည္နည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကလွ်င္ ထာဝရဘုရားက “ယုဒအမ်ိဳး ဦးစြာခ်ီတက္ရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ နံနက္အခ်ိန္ခ်ီတက္၍ ဂိဗာၿမိဳ႕အနီးတြင္ စခန္းခ်၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးကို တိုက္ခိုက္ရန္ ခ်ီတက္လာ၍ ဂိဗာၿမိဳ႕၌ ေနရာယူၾကေသာအခါ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔ကလည္း ဂိဗာၿမိဳ႕ထဲမွထြက္လာ၍ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို တိုက္ခိုက္ရာ ထိုေန႔တြင္ အစၥေရးလူမ်ိဳး အေယာက္ႏွစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ကို သတ္ပစ္လိုက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ အားယူ၍ ပထမေန႔ စစ္ျဖစ္ခဲ့ေသာေနရာတြင္ပင္ ေနာက္တစ္ဖန္ စစ္တိုက္ရန္ ေနရာယူၾကျပန္၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္သို႔တက္သြား၍ ေနဝင္ခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ငိုေႂကြးလ်က္ ထာဝရဘုရားအား “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ညီအစ္ကိုျဖစ္ေသာ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔ကို တစ္ဖန္သြားတိုက္ရမည္ေလာ”ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကလွ်င္ ထာဝရဘုရားက “တိုက္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုတိယေန႔တြင္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔ထံ ခ်ီတက္ၾက၏။ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္လည္း ဒုတိယေန႔တြင္ ဂိဗာၿမိဳ႕ထဲမွထြက္လာ၍ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ရာ အစၥေရးအမ်ိဳးသား ဓားကိုင္သူရဲ အေယာက္တစ္ေသာင္းရွစ္ေထာင္ကို သတ္ပစ္ျပန္၏။