ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 62:7-12

ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ကို​တည္တံ့​ေစ​၍ ေျမႀကီး​ေပၚတြင္ ခ်ီးမြမ္းစရာ​ျဖစ္ေစ​ေတာ္​မ​မူ​မ​ခ်င္း ကိုယ္ေတာ္​ကို ၿငိမ္ၿငိမ္​မ​ေန​ေစ​ႏွင့္​။ ထာဝရဘုရား​က “​သင္​၏​ေကာက္ပဲသီးႏွံ​ကို သင္​၏​ရန္သူ​တို႔​အား စား​ခြင့္​ေပး​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ သင္​ႀကိဳးစား​အားထုတ္​၍​ရရွိ​ေသာ စပ်စ္ဝိုင္​အသစ္​ကို​လည္း တိုင္းတစ္ပါးသား​မ်ား ေသာက္​ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ ရိတ္သိမ္း​သူ​တို႔​ကသာ​စား​ရ​၍ ထာဝရဘုရား​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ၾက​လိမ့္မည္​။ စုသိမ္း​သူ​တို႔​ကသာ စပ်စ္ဝိုင္​အသစ္​ကို သန႔္ရွင္း​ေသာ​ငါ့​တံတိုင္း​အတြင္း​၌ ေသာက္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္​”​ဟု လက္ယာ​လက္​ေတာ္​၊ တန္ခိုးႀကီး​ေသာ​လက္႐ုံး​ေတာ္​ျဖင့္ က်ိန္ဆို​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ျဖတ္သြား​ၾက​။ ၿမိဳ႕​တံခါး​ကို ျဖတ္သြား​ၾက​။ လူမ်ိဳးတကာ​တို႔​သြား​ရာ​လမ္း​ကို​ျပင္​ၾက​။ ဖို႔​ၾက​။ လမ္းမႀကီး​ကို​ဖို႔​ၾက​။ ေက်ာက္ခဲ​ကို​ဖယ္​ၾက​။ လူမ်ိဳးတကာ​တို႔​အတြက္ အခ်က္ျပအလံ​ကို​လႊင့္ထူ​ၾက​။ ထာဝရဘုရား​သည္ ေျမႀကီး​စြန္း​တိုင္ေအာင္ ၾကားသိ​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ဇိအုန္​သမီးပ်ိဳ​အား “​ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ သင့္​ကို​ကယ္တင္​ေသာ​အရွင္ လာ​ေန​ၿပီ​။ ဆုလာဘ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​ရွိ​၏​။ အဖိုးအခ​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌​ရွိ​၏​”​ဟု ေျပာၾကား​ေလာ့​။ သူ​တို႔​ကို “​ထာဝရဘုရား​ေ႐ြးႏုတ္​ေတာ္မူ​သည့္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​လူမ်ိဳး​”​ဟု ေခၚ​ၾက​လိမ့္မည္​။ သင့္​ကို “​စြန႔္ပစ္​မ​ခံရ​ဘဲ ျပန္ရွာ​ထား​ေသာ​ၿမိဳ႕​”​ဟု ေခၚ​ၾက​လိမ့္မည္​။