ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 6:2-5

သရပ္​တို႔​သည္ ပလႅင္​ေတာ္​၏​အထက္​၌​ရပ္​ေန​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​တစ္ပါးစီ​၌ ေတာင္ပံ​ေျခာက္​ခု​စီ​ရွိ​၍ ေတာင္ပံ​ႏွစ္​ခု​ျဖင့္ မ်က္ႏွာ​ကို​ဖုံး​၏​။ ေတာင္ပံ​ႏွစ္​ခု​ျဖင့္ ေျခ​ကို​ဖုံး​၏​။ ေတာင္ပံ​ႏွစ္​ခု​ျဖင့္ ပ်ံသန္း​၏​။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​က “​ေကာင္းကင္​ဗိုလ္ေျခ​အရွင္​ထာဝရဘုရား​သည္ သန႔္ရွင္း​ေတာ္မူ​၏​။ သန႔္ရွင္း​ေတာ္မူ​၏​။ သန႔္ရွင္း​ေတာ္မူ​၏​။ ကမာၻေျမ​တစ္ခြင္လုံး​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ဘုန္းအသေရ​ႏွင့္​ျပည့္​လ်က္​ေန​ေတာ္မူ​၏​”​ဟု တစ္​ပါး​ကို​တစ္​ပါး ေႂကြးေၾကာ္​ႁမြက္ဆို​ၾက​၏​။ ထို​ေႂကြးေၾကာ္​သံ​ေၾကာင့္ တံခါး​တိုင္​တို႔​သည္​ခါယမ္း​၍ အိမ္​ေတာ္​သည္ မီးခိုး​ႏွင့္​ျပည့္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ “​ငါ​၌​အမဂၤလာ​ရွိ​၏​။ ငါ​သည္ ပ်က္စီးဆုံးရႈံး​ၿပီ​။ အေၾကာင္းမူကား ငါ​သည္ ႏႈတ္ခမ္း​ညစ္ညဴး​လ်က္​၊ ႏႈတ္ခမ္း​ညစ္ညဴး​ေသာ​လူမ်ိဳး​အလယ္​တြင္​ေနထိုင္​လ်က္ပင္ ေကာင္းကင္​ဗိုလ္ေျခ​အရွင္​ထာဝရဘုရား​တည္းဟူေသာ ရွင္ဘုရင္​ကို ငါ့​မ်က္စိ​ႏွင့္​ျမင္​ေလ​ၿပီ​တကား​”​ဟု ငါ​ဆို​၏​။