ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 40:21-26

သင္​တို႔​မ​သိ​ၾက​သေလာ​။ သင္​တို႔​မ​ၾကား​ဖူး​ၾက​သေလာ​။ အစအဦး​ကတည္းက သင္​တို႔​ကို​မ​ေျပာျပ​ခဲ့​ၾက​သေလာ​။ ေျမႀကီး​စတည္​ကတည္းက သင္​တို႔​နား​မ​လည္​ခဲ့​ၾက​သေလာ​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေျမႀကီး​စက္ဝိုင္း​အထက္​တြင္ စံပယ္​ေတာ္မူ​၏​။ ေျမႀကီးသား​တို႔​သည္ ႏွံေကာင္​သဖြယ္​ျဖစ္​၏​။ မိုးေကာင္းကင္​ကို မ်က္ႏွာၾကက္​ကဲ့သို႔ ျဖန႔္ၾကက္​ေတာ္မူ​၏​၊ ေနစရာ​တဲ​ကဲ့သို႔ ျဖန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ အုပ္ခ်ဳပ္​သူ​တို႔​ကို ဘာမွ်မဟုတ္​ေသာ​သူ​မ်ား​၊ ေျမႀကီး​ေပၚရွိ​တရားသူႀကီး​တို႔​ကို အရာမဝင္ေသာသူ​မ်ား ျဖစ္ေစ​ေတာ္မူ​၏​။ သူ​တို႔​သည္ စိုက္​ခါစ​ပ်ိဳးပင္​၊ ႀကဲ​ခါစ​မ်ိဳးေစ့​၊ ေျမႀကီး​ထဲ၌​အျမစ္​စြဲ​ခါစ​အပင္ေပါက္​ကဲ့သို႔​ျဖစ္၍ သူ​တို႔​ကို မႈတ္​ေတာ္မူ​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ ေျခာက္ေသြ႕​သြား​မည္​။ ဖြဲ​ကဲ့သို႔ ေလေပြ​တိုက္​ရာ လြင့္ပါ​သြား​မည္​။ သန႔္ရွင္း​ေသာ​အရွင္​က “​သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို မည္သူ​ႏွင့္​ႏႈိင္းယွဥ္​မည္နည္း​။ မည္သူ​သည္ ငါ​ႏွင့္​တူ​သနည္း​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ အထက္​သို႔ ေမွ်ာ္ၾကည့္​ၾက​ေလာ့​။ ေကာင္းကင္တန္ဆာ​မ်ား​ကို မည္သူ​ဖန္ဆင္း​သနည္း​။ ထို​တန္ဆာ​အလုံးအရင္း​ကို အေရအတြက္​အလိုက္ ေပၚထြက္​ေစ​ေသာ​သူ​၊ အလုံးစုံ​ကို အမည္​ျဖင့္​မွည့္ေခၚ​ေသာ​သူ​ပင္တည္း​။ တန္ခိုး​၊ ခြန္အား​ႀကီးမား​ေတာ္မူ​ေသာေၾကာင့္ ႂကြင္းက်န္​ခဲ့​ေသာ​အရာ​တစ္စုံတစ္ခု​မွ်​မ​ရွိ​။