ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 40:12-17

ေရ​ကို လက္ခုပ္​ျဖင့္ ျခင္တြယ္​ေသာ​သူ​၊ ေကာင္းကင္​ကို လက္​ျဖင့္​တိုင္းထြာ​ေသာ​သူ​၊ ေျမမႈန႔္​ကို ျခင္ေတာင္း​ျဖင့္​ခ်င့္​ေသာ​သူ​၊ ေတာင္ႀကီး​ကို ကတၱား​ျဖင့္​လည္းေကာင္း​၊ ေတာင္ငယ္​ကို ခ်ိန္ခြင္​ျဖင့္​လည္းေကာင္း ခ်ိန္တြယ္​ေသာ​သူ​ကား မည္သူ​နည္း​။ ထာဝရဘုရား​၏​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ကို မည္သူ​လမ္းၫႊန္​ႏိုင္​သနည္း​။ ကိုယ္ေတာ့္​ကို အႀကံေပးသူ​၊ ၫႊန္ၾကား​သူ​ကား မည္သူ​နည္း​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ မည္သူ​ႏွင့္​တိုင္ပင္​ေတာ္မူ​သနည္း​။ အသိဉာဏ္​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား မည္သူ​ေပး​သနည္း​။ တရားမွ်တ​ျခင္း​လမ္း​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား မည္သူ​သင္ၾကား​ေပး​သနည္း​။ အသိပညာ​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား မည္သူ​သင္ၾကား​ေပး​သနည္း​။ ထိုးထြင္းသိျမင္​ျခင္း​လမ္း​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား မည္သူ​ျပသ​ေပး​သနည္း​။ လူမ်ိဳး​တို႔​ကို ေရပုံး​ထဲမွ​ေရတစ္စက္​ကဲ့သို႔​၊ ခ်ိန္ခြင္​ေပၚမွ ဖုန္မႈန႔္​ကဲ့သို႔ ထင္မွတ္​၍ ကြၽန္း​တို႔​ကို ျမဴမႈန္​ကဲ့သို႔ ကိုင္​ေတာ္မူ​၏​။ လက္ဘႏြန္​ေတာ​သည္ မီးေမႊး​ရန္​မ​လုံေလာက္​။ ထို​ေတာ​ရွိ​ေတာ႐ိုင္းတိရစာၦန္​တို႔​သည္​လည္း မီးရႈိ႕ရာယဇ္​အတြက္​မ​လုံေလာက္​။ လူမ်ိဳး​အားလုံး​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ဘာမွ်​မ​ဟုတ္​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို အနတၱသက္သက္​၊ အခ်ည္းႏွီးသက္သက္​ထက္ သာ၍​ငယ္​သည္​ဟု ထင္မွတ္​ေတာ္မူ​၏​။