ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 34:1-17

အို တိုင္းႏိုင္ငံ​တို႔​၊ ခ်ဥ္းကပ္​၍ နားေထာင္​ၾက​ေလာ့​။ အို လူမ်ိဳး​တို႔​၊ အာ႐ုံစိုက္​နားေထာင္​ၾက​ေလာ့​။ ေျမႀကီး​ႏွင့္ ေျမႀကီး​ေပၚ​ရွိသမွ်​တို႔ ၾကား​ၾက​ပါေစ​။ ကမာၻေလာက​ႏွင့္ ကမာၻေလာက​ထဲ၌ ရွိသမွ်​တို႔​ၾကား​ၾက​ပါေစ​။ အကယ္စင္စစ္ ထာဝရဘုရား​သည္ လူမ်ိဳး​အေပါင္း​တို႔​ကို အမ်က္ထြက္​ေတာ္မူ​၍ အမ်က္​ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၏​စစ္သည္ဗိုလ္ပါ​အားလုံး​အေပၚ သက္ေရာက္​ေလ​ၿပီ​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို အကုန္အစင္​ဖ်က္ဆီး​ေတာ္မူ​မည္​။ သူ​တို႔​ကို သတ္ျဖတ္​သူ​လက္​သို႔ အပ္​ေတာ္မူ​မည္​။ သူ​တို႔​ထဲမွ အသတ္ခံရ​သူ​တို႔​ကို အျပင္​သို႔​ပစ္​လိုက္​၍ သူ​တို႔​အေလာင္း​မ်ား​မွ အပုပ္နံ႔​မ်ား​ထြက္လာ​မည္​။ ေတာင္​မ်ား​ေပၚ၌ ေသြးေခ်ာင္း​စီး​မည္​။ ေကာင္းကင္​တန္ဆာ​တို႔​သည္ ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္​သြား​၍ ေကာင္းကင္​သည္ စာလိပ္​ကဲ့သို႔​လိပ္​သြား​မည္​။ ေကာင္းကင္တန္ဆာ​တို႔​သည္ စပ်စ္ပင္​မွ အ႐ြက္​ေႂကြက်​သကဲ့သို႔​၊ သဖန္းပင္​မွ အ႐ြက္​ေႂကြက်​သကဲ့သို႔ ေႂကြက်​ၾက​လိမ့္မည္​။ ေကာင္းကင္​၌ ငါ့​ဓား​သည္ ေက်နပ္အားရ​စြာ​စီရင္​ၿပီးမွ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ဧဒုံ​ျပည္​အေပၚ​၊ ငါ​က်ိန္​ေသာ​လူမ်ိဳး​အေပၚ တရားစီရင္​ရန္​ဆင္းလာ​မည္​။ ထာဝရဘုရား​၏​ဓား​ေတာ္​သည္ ေသြး​ႏွင့္​ဝ​ၿပီ​၊ အဆီ​ႏွင့္​အီ​ၿပီ​။ သိုးသငယ္​ႏွင့္​ဆိတ္ထီး​တို႔​၏​ေသြး​၊ သိုးထီး​တို႔​၏​ေက်ာက္ကပ္​အဆီ​တို႔​ႏွင့္ ဝအီ​ေလ​ၿပီ​။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရား​သည္ ေဗာဇရ​ၿမိဳ႕​၌ ယဇ္ပူေဇာ္ပြဲ​၊ ဧဒုံ​ျပည္​၌ ႀကီးမား​ေသာ​သားသတ္ပြဲ က်င္းပ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ႏြား႐ိုင္း​တို႔​သည္ ျပည္သား​တို႔​ႏွင့္အတူ​၊ ႏြားထီးပ်ိဳ​တို႔​သည္ ႏြားလား​တို႔​ႏွင့္အတူ လဲက်​ၾက​လိမ့္မည္​။ သူ​တို႔​၏​ေျမ​သည္ ေသြး​ႏွင့္​ဝ​၍ သူ​တို႔​၏​ေျမမႈန႔္​သည္ အဆီ​ႏွင့္​အီ​လိမ့္မည္​။ ထာဝရဘုရား​၌ လက္စားေခ်​ရာ​ေန႔​၊ ဇိအုန္​ၿမိဳ႕​ကို ရန္ျပဳ​ေသာ​သူ​ကို ဒဏ္ေပး​ေသာ​ႏွစ္ ရွိ​၏​။ ဧဒုံ​ျပည္​၏​ေခ်ာင္း​တို႔​သည္ ကတၱရာေစး​အျဖစ္​သို႔ ေျပာင္းသြား​လိမ့္မည္​၊ ေျမမႈန႔္​သည္ ကန႔္​အျဖစ္​သို႔ ေျပာင္းသြား​လိမ့္မည္​။ ထို​ျပည္​သည္ ေလာင္ကြၽမ္း​ေန​ေသာ​ကတၱရာေစး ျဖစ္​သြား​လိမ့္မည္​။ ေန႔ညမျပတ္ မီးၿငိမ္း​လိမ့္မည္​မ​ဟုတ္​။ မီးခိုး​သည္ အစဥ္အၿမဲ​တက္​လိမ့္မည္​။ ထို​ျပည္​သည္ မ်ိဳးဆက္အဆက္ဆက္ တိတ္ဆိတ္​ေျခာက္ကပ္​လိမ့္မည္​။ ထို​ျပည္​ကို ကာလ​အစဥ္အဆက္ မည္သူ​မွ် ျဖတ္သန္းသြားလာ​လိမ့္မည္​မ​ဟုတ္​။ ငွက္ႀကီးဝန္ပို​၊ ျဖဴေကာင္​တို႔​သည္ ထို​ျပည္​ကို​ပိုင္ဆိုင္​ၾက​လိမ့္မည္​။ ဒီးဒုတ္​၊ က်ီးကန္း​တို႔​သည္ ထို​ျပည္​၌​ေန​ၾက​လိမ့္မည္​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​ျပည္​ကို လဟာ​မ်ဥ္းႀကိဳး​၊ ဗလာနတၱိ​ခ်ိန္ထုပ္​တို႔​ျဖင့္ တန္း​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​။ ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ဟု ေခၚ​ရ​ေလာက္ေအာင္ ထို​ျပည္​၌ မႉးမတ္​မ​ရွိ​၊ ဘာမွ်​မ​ရွိ​။ ထို​ျပည္​၏​အႀကီးအကဲ​အေပါင္း​တို႔​သည္ အရာေရာက္​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ ထို​ျပည္​၏​ခံတပ္​မ်ား​၌ ဆူးပင္​မ်ား​ေပါက္​လိမ့္မည္​။ ရဲတိုက္​မ်ား​၌ ဖက္ယားပင္​၊ ဆူးခ်ဳံ႐ိုင္း​မ်ား ေပါက္​လိမ့္မည္​။ ထို​ျပည္​သည္ ေခြးအ​တို႔​က်က္စား​ရာ​၊ ငွက္ကုလားအုတ္​တို႔​ေနထိုင္​ရာ ျဖစ္​လိမ့္မည္​။ ထို​အရပ္​၌ ကႏၲာရ​သတၱဝါ​ႏွင့္ ေတာေခြး​တို႔ ဆုံ​ၾက​လိမ့္မည္​။ ေတာဆိတ္​တို႔​သည္ တစ္​ေကာင္​ႏွင့္​တစ္​ေကာင္ အသံ​ေပး​ၾက​လိမ့္မည္​။ ငွက္ဆိုး​သည္ လာနား​လိမ့္မည္​။ နားခို​ရာ​ကို ေတြ႕ရွိ​လိမ့္မည္​။ ထို​အရပ္​၌ ဇီးကြက္​ႀကီး​သည္ အသိုက္​လုပ္​၍ ဥ​လိမ့္မည္​။ ဥ​ေပါက္​ေသာအခါ မိမိ​အေတာင္​ေအာက္​၌ စုစည္း​ထား​လိမ့္မည္​။ သိမ္းငွက္​တို႔​သည္​လည္း ထို​အရပ္​၌ ဖိုမ​အစုံအစုံ စု႐ုံး​ၾက​လိမ့္မည္​။ ထာဝရဘုရား​၏​က်မ္းစာလိပ္​ထဲ၌ ရွာေဖြ​ဖတ္ရႈ​ၾက​။ ထို​အေကာင္​တို႔​သည္ တစ္​ေကာင္​မွ်​မ​ေပ်ာက္​။ ဖိုမ​အစုံအစုံ ရွိ​ၾက​လိမ့္မည္​။ ထိုသို႔ ႏႈတ္​ေတာ္​ထြက္​ရွိ​ႏွင့္​ၿပီ​။ ဝိညာဥ္​ေတာ္​သည္ ထို​အေကာင္​တို႔​ကို စု႐ုံး​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ထို​အေကာင္​တို႔​အတြက္ ေနရာ​ခ်​ေပး​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​လက္​ေတာ္​သည္ မ်ဥ္းႀကိဳး​တန္း​၍ ေနရာ​ခြဲေဝ​ေပး​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ထို​အေကာင္​တို႔​သည္ ထို​ျပည္​ကို အစဥ္အၿမဲ​ပိုင္ဆိုင္​၍ မ်ိဳးဆက္အဆက္ဆက္ ေနထိုင္​ၾက​လိမ့္မည္​။