ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 33:13-24

ရပ္ေဝး​ရွိ​လူ​တို႔​၊ ငါ​ျပဳ​ေသာ​အမႈ​ကို ၾကားသိ​ၾက​ေလာ့​။ ရပ္နီး​ရွိ​လူ​တို႔​၊ ငါ့​အစြမ္းတန္ခိုး​ကို သိမွတ္​ၾက​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ဇိအုန္​ၿမိဳ႕​ရွိ​အျပစ္သား​တို႔​သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕​ၾက​ေလ​ၿပီ​။ ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္​ျခင္း​သည္ ဘုရားတရားမဲ့​သူ​တို႔​ကို လႊမ္းမိုး​ေလ​ၿပီ​။ သူ​တို႔​က “​ငါ​တို႔​တြင္ မည္သူ​သည္ ေတာက္ေလာင္​ေသာ​မီး​ထဲ၌ ေန​ႏိုင္​သနည္း​။ ငါ​တို႔​တြင္ မည္သူ​သည္ ထာဝရ​မီးေတာက္​ထဲ၌ ေန​ႏိုင္​သနည္း​”​ဟု ဆို​ၾက​၏​။ ေျဖာင့္မတ္​စြာ​အသက္ရွင္​ေလွ်ာက္လွမ္း​၍ ဟုတ္မွန္​ေသာ​စကား​ကို​ေျပာ​သူ​၊ ဖိႏွိပ္​ညႇဥ္းပန္း​ျခင္း​ျဖင့္​ရ​ေသာ​အက်ိဳးစီးပြား​ကို​ျငင္းပယ္​၍ တံစိုးလက္ေဆာင္​ကို လက္​မ​ခံ​ဘဲ ျငင္းဆို​သူ​၊ သတ္ျဖတ္မႈ​အေၾကာင္း​ကို မ​ၾကား​မိ​ေအာင္ နား​ပိတ္​ထား​သူ​၊ မေကာင္း​ေသာ​အရာ​မ်ား​ကို မ​ၾကည့္မိ​ေအာင္ မ်က္စိ​ပိတ္​ထား​သူ​၊ ထို​သူ​သည္ ျမင့္ရာအရပ္​၌ ေန​ရ​လိမ့္မည္​။ ခိုင္ခံ့​ေသာ​ေက်ာက္ေတာင္​၌ ခိုလႈံ​ရ​၍ သူ႔​အား အစားအစာ​ေပး​ၾက​၏​။ သူ​၌ ေသာက္ေရ​မျပတ္​။ သင့္​မ်က္စိ​သည္ တင့္တယ္​ေသာ​ရွင္ဘုရင္​ကို ေတြ႕ျမင္​ရ​မည္​။ အေဝး၌ရွိ​ေသာ​ျပည္​ကို ရႈျမင္​ရ​မည္​။ “​စာေရးေတာ္ႀကီး အဘယ္မွာ​ရွိ​သနည္း​၊ အခြန္ေကာက္ခံ​သူ အဘယ္မွာ​ရွိ​သနည္း​၊ ျပအိုး​ေရတြက္​သူ အဘယ္မွာ​ရွိ​သနည္း​”​ဟု သင့္​စိတ္ႏွလုံး​သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕ထိတ္လန႔္ဖြယ္​ရာ​ကို ျပန္ေတြး​လိမ့္မည္​။ နားမလည္​ႏိုင္​ေအာင္ ထူးဆန္း​ေသာ​ဘာသာစကား​ေျပာဆို​ေသာ​၊ နား​မ​လည္​ႏိုင္​ေအာင္ မပီမသ​စကား​ေျပာဆို​ေသာ ႐ိုင္းစိုင္း​သည့္​လူမ်ိဳး​ကို သင္​ေတြ႕​ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ ငါ​တို႔​ပြဲေတာ္​ၿမိဳ႕​ျဖစ္​သည့္ ဇိအုန္​ၿမိဳ႕​ကို​ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ အေျပာင္းအေ႐ႊ႕​မ​ရွိ​ေသာ​တဲ​ျဖစ္​သည့္ ၿငိမ္းေအး​ရာ​ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ကို သင္​သည္ ကိုယ့္​မ်က္စိ​ႏွင့္ ျမင္​ရ​လိမ့္မည္​။ ထို​တဲ​၏​တိုင္​မ်ား​သည္ မည္သည့္​အခါ​မွ် ဆြဲႏုတ္ျခင္း​ခံရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ႀကိဳး​မ်ား​သည္​လည္း တစ္ေခ်ာင္းမွ်​ျဖတ္ေတာက္​ျခင္း​ခံရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ထို​အရပ္​၌ တန္ခိုးႀကီး​ေသာ​ထာဝရဘုရား​သည္ ငါ​တို႔​အတြက္ ျမစ္ႀကီး​၊ ေခ်ာင္း​ႀကီး​မ်ား ျဖစ္​ေတာ္မူ​မည္​။ ထို​ေနရာ​တြင္ တက္​ခတ္​ေလွ​လည္း မ​သြား​ႏိုင္​၊ သေဘၤာ​ႀကီး​လည္း ျဖတ္​မ​ကူး​ႏိုင္​။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရား​သည္ ငါ​တို႔​၏ တရားသူႀကီး​၊ ပညတ္တရား​ရွင္​၊ ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္​ေတာ္မူ​၏​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ငါ​တို႔​ကို ကယ္တင္​ေတာ္မူ​မည္​။ သင္​၏​ႀကိဳး​တို႔​သည္ ေလ်ာ့​၍ ႐ြက္တိုင္​ကို ၿမဲၿမံ​စြာ​မ​ဆြဲ​ထား​ႏိုင္​၊ ႐ြက္​ကို​လည္း မ​ျဖန႔္​ႏိုင္​။ ထိုအခါ သင္​တိုက္ခိုက္လုယူ​ထား​သည့္ ဥစၥာပစၥည္း​မ်ားစြာ​တို႔​ကို ခြဲေဝ​ယူ​ၾက​လိမ့္မည္​။ ေျခမသန္သူ​တို႔​ပင္ တိုက္ရာပါပစၥည္း​ကို သိမ္းယူ​ႏိုင္​ၾက​လိမ့္မည္​။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား​တစ္​ဦး​မွ် “​ငါ​ဖ်ားနာ​၏​”​ဟု ေျပာ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ထို​ၿမိဳ႕​၌ ေနထိုင္​ေသာ​လူ​တို႔​သည္ အျပစ္​လြတ္ခြင့္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္​။