ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 28:1-13

စပ်စ္ဝိုင္​ေသာက္ၾကဴးသူ​၊ ေသေသာက္ၾကဴး​သူ​ဧဖရိမ္​အမ်ိဳး​တို႔​၏​မာန​သရဖူ​သည္ အမဂၤလာ​ရွိ​၏​။ ေျမဆီေျမႏွစ္​ေကာင္း​ေသာ​ခ်ိဳင့္ဝွမ္း​ထိပ္​မွ ဂုဏ္က်က္သေရ​အလွ ညႇိဳးႏြမ္း​သြား​ေသာ​ပန္းပြင့္​သည္ အမဂၤလာ​ရွိ​၏​။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ဘုရားရွင္​၌ တန္ခိုး​ခြန္အားႀကီး​ေသာ​သူ​ရွိ​၏​။ ထို​သူ​သည္ မိုးသီး​မုန္တိုင္း​၊ ဖ်က္ဆီး​တတ္​ေသာ ေလျပင္းမုန္တိုင္း​၊ ေရလႊမ္းမိုး​ေစ​သည့္ ျပင္းထန္​ေသာ​မိုးသက္မုန္တိုင္း​ကဲ့သို႔ ေသေသာက္ၾကဴးသူ​ဧဖရိမ္​အမ်ိဳး​တို႔​၏​မာန​သရဖူ​ကို မိမိ​လက္​ျဖင့္ ေျမႀကီး​ေပၚသို႔​ပစ္ခ်​မည္​။ ေသေသာက္ၾကဴး​သူ​ဧဖရိမ္​အမ်ိဳး​တို႔​၏​မာန​သရဖူ​သည္ ေျခ​ေအာက္​၌ နင္းေခ်​ျခင္း​ခံရ​လိမ့္မည္​။ ေျမဆီေျမႏွစ္​ေကာင္း​ေသာ​ခ်ိဳင့္ဝွမ္း​ထိပ္​မွ ဂုဏ္က်က္သေရ​အလွ ညႇိဳးႏြမ္း​သြား​ေသာ​ပန္းပြင့္​သည္ ေႏြရာသီ​မတိုင္မီ အဦးဆုံးမွည့္ေသာအသီး​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​လိမ့္မည္​။ ထို​အသီး​ကို ျမင္​ေသာ​သူ​သည္ ခူး​၍ ခ်က္ခ်င္း​စားပစ္​တတ္​၏​။ ထို​ေန႔ရက္​၌ ေကာင္းကင္​ဗိုလ္ေျခ​အရွင္​ထာဝရဘုရား​သည္ ႂကြင္းက်န္​ေသာ​လူမ်ိဳး​ေတာ္​တို႔​အတြက္ ဘုန္းႀကီး​ေသာ​သရဖူ​၊ ဂုဏ္က်က္သေရ​ရွိ​ေသာ​ဦးရစ္ ျဖစ္​ေတာ္မူ​မည္​။ တရားပလႅင္​ေပၚ​ထိုင္​ေသာ​သူ​အတြက္ တရားမွ်တ​ျခင္း​ဝိညာဥ္​၊ ၿမိဳ႕​တံခါး​၌ ရန္သူ​ကို​တြန္းလွန္​ေသာ​သူ​တို႔​အတြက္ ရဲစြမ္းသတၱိ ျဖစ္​ေတာ္မူ​မည္​။ ဤ​သူ​တို႔​သည္ စပ်စ္ဝိုင္​ေၾကာင့္ ယိမ္းထိုး​၍ ေသရည္ေသရက္​ေၾကာင့္ ဒယီးဒယိုင္​ျဖစ္​ၾက​ၿပီ​။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မ်ား​၊ ပေရာဖက္​မ်ား​သည္ ေသရည္ေသရက္​ေၾကာင့္ ယိမ္းထိုး​၍ စပ်စ္ဝိုင္​ေၾကာင့္​အာ႐ုံ​ေထြျပား​ၾက​ၿပီ​။ ေသရည္ေသရက္​ေၾကာင့္ လမ္းလြဲ​၍ စိတ္အာ႐ုံရသူ​လည္း လြဲမွား​လ်က္ ဆုံးျဖတ္​ခ်က္​ခ်​ရာ​၌ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္​ျဖစ္​ၾက​ၿပီ​။ စားပြဲ​ရွိသမွ်​သည္ အန္ဖတ္​ႏွင့္​ျပည့္​ေန​၏​။ ေနရာလပ္​မ​က်န္ ညစ္ေပ​ေန​၏​။ သူ​တို႔​က “​ကိုယ္ေတာ္​သည္ မည္သူ​အား အသိပညာ​ကို​သင္ၾကား​ေပး​မည္နည္း​။ မည္သူ​အား သတင္းစကား​ကို သိနားလည္​ေစ​မည္နည္း​။ ႏို႔ျပတ္​ေသာ​ကေလးငယ္​တို႔​ကို​ေလာ​။ ႏို႔ျဖတ္​ထား​ေသာ​ကေလးငယ္​တို႔​ကို​ေလာ​။ ပညတ္ခ်က္​တစ္​ခု​ေပၚ​တစ္​ခု​၊ တစ္​ခု​ေပၚ​တစ္​ခု​၊ စည္းမ်ဥ္း​တစ္​ခု​ေပၚ​တစ္​ခု​၊ တစ္​ခု​ေပၚ​တစ္​ခု​၊ သည္​နည္းနည္း​ဟို​နည္းနည္း ျဖစ္​ပါ​သည္​တကား​”​ဟု ဆို​ၾက​၏​။ အကယ္စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထစ္ေငါ့​ေသာ​ႏႈတ္​ႏွင့္ အျခား​ေသာ​လွ်ာ​ျဖင့္ ဤ​လူမ်ိဳး​အား မိန႔္ႁမြက္​ေတာ္မူ​မည္​။ “​ဤ​အရပ္​သည္ နားေန​ရာ​အရပ္​ျဖစ္​၏​။ ေမာပန္း​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ အနားယူ​ၾက​ေစ​။ ဤ​အရပ္​သည္ ၿငိမ္းခ်မ္း​ရာ​အရပ္​ျဖစ္​၏​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ေသာ္လည္း သူ​တို႔​သည္ နား​မ​ေထာင္​လို​ၾက​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၌ ပညတ္ခ်က္​တစ္​ခု​ေပၚ​တစ္​ခု​၊ တစ္​ခု​ေပၚ​တစ္​ခု​၊ စည္းမ်ဥ္း​တစ္​ခု​ေပၚ​တစ္​ခု​၊ တစ္​ခု​ေပၚ​တစ္​ခု​၊ သည္​နည္းနည္း​ဟို​နည္းနည္း ျဖစ္​လိမ့္မည္​။ သူ​တို႔​သြား​ေသာအခါ ေနာက္ျပန္​လဲက်​မည္​၊ က်ိဳးပဲ့​မည္​၊ ေက်ာ့ကြင္း​မိ​မည္​၊ အဖမ္း​ခံရ​မည္​။