ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 10:1-19
ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 10:1-19 MSBZ
ဆင္းရဲေသာသူတို႔၏အမႈကို ေရွာင္လႊဲဖို႔၊ အဖိႏွိပ္ခံရေသာ ငါ၏လူမ်ိဳးေတာ္၏အခြင့္အေရးကို ပိတ္ပင္ဖို႔၊ မုဆိုးမတို႔ကို သားေကာင္ျဖစ္ေစဖို႔၊ မိဘမဲ့တို႔၏ဥစၥာကိုလုယူဖို႔ မတရားေသာဥပေဒကို ျပ႒ာန္းေသာသူႏွင့္ ၾကပ္တည္းေသာစည္းမ်ဥ္းကိုေရးဆြဲေသာသူတို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ စစ္ေၾကာစီရင္ရာေန႔၊ ေဝးေသာအရပ္မွဖ်က္ဆီးျခင္းေဘး ေရာက္လာေသာေန႔၌ သင္တို႔မည္သို႔ျပဳၾကမည္နည္း။ မည္သူ႔ထံေျပး၍ အကူအညီေတာင္းၾကမည္နည္း။ သင္တို႔၏စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားကို မည္သည့္ေနရာ၌ထားခဲ့ၾကမည္နည္း။ အက်ဥ္းသားတို႔တြင္ ဝပ္တြားျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ခံရေသာသူတို႔တြင္ လဲက်ျခင္းမွတစ္ပါး အျခားမရွိ။ ဤအရာအလုံးစုံျဖစ္ေစကာမူ အမ်က္ေတာ္မေျပ၊ လက္ေတာ္သည္ ဆန႔္လ်က္ရွိေသး၏။ အဆီးရီးယားလူမ်ိဳးသည္ အမဂၤလာရွိ၏။ ထိုလူမ်ိဳးသည္ ငါ့အမ်က္ေတာ္ႀကိမ္လုံးျဖစ္၏။ သူတို႔ကိုင္ေဆာင္ေသာတုတ္သည္ ငါ၏အမ်က္ျဖစ္၏။ သူ႔ကို ဘုရားတရားမဲ့ေသာလူမ်ိဳးထံသို႔ ငါေစလႊတ္မည္။ ငါအမ်က္ထြက္ေသာလူတို႔တိုက္ယူထားေသာပစၥည္းကို လုယက္သိမ္းယူ၍ လမ္းေပၚမွ႐ႊံ႕ကိုနင္းသကဲ့သို႔ သူတို႔ကိုနင္းေခ်ရန္ ငါမိန႔္မွာထား၏။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ထိုသို႔မႀကံ႐ြယ္။ သူ၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ထိုသို႔မစဥ္းစား။ သူ၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ လူမ်ိဳးမ်ားစြာတို႔ကို ဖ်က္ဆီးပယ္ရွားရန္ ႀကံ႐ြယ္၏။ အေၾကာင္းမူကား သူက “ငါ၏တပ္မႉးအားလုံးသည္ ဘုရင္ျဖစ္ၾကသည္မဟုတ္ေလာ။ ကာလေနာၿမိဳ႕သည္ ကာေခမိတ္ၿမိဳ႕ကဲ့သို႔၊ ဟာမတ္ၿမိဳ႕သည္ အာပဒ္ၿမိဳ႕ကဲ့သို႔၊ ရွမာရိၿမိဳ႕သည္ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ရွမာရိၿမိဳ႕တို႔တြင္ရွိေသာ႐ုပ္တုဆင္းတုထက္ ႐ုပ္တုဆင္းတုေပါမ်ားေသာတိုင္းႏိုင္ငံမ်ားသည္ပင္ ငါ့လက္ေအာက္သို႔ေရာက္ခဲ့ရ၏။ ရွမာရိၿမိဳ႕ႏွင့္ထိုၿမိဳ႕မွ႐ုပ္တုမ်ားကို ငါျပဳသကဲ့သို႔ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ထိုၿမိဳ႕မွ႐ုပ္တုမ်ားကို ငါျပဳမည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ဆိုတတ္၏။ ဘုရားရွင္သည္ ဇိအုန္ေတာင္ႏွင့္ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ ျပဳရမည့္အမႈရွိသမွ်ကို ျပဳၿပီးေသာအခါ စိတ္ႏွလုံးခက္ထန္ေသာ၊ မ်က္ႏွာေထာင္လႊားေသာ အဆီးရီးယားဘုရင္ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးမည္။ အေၾကာင္းမူကား ထိုဘုရင္က “ငါ၌ အသိဉာဏ္ရွိ၏။ ငါ့လက္႐ုံးရည္၊ ငါ့ဉာဏ္ပညာျဖင့္ ငါျပဳၿပီ။ လူမ်ိဳးတို႔၏နယ္နိမိတ္ကို ငါေ႐ႊ႕ၿပီ။ သူတို႔၏ဘ႑ာကို တိုက္ခိုက္လုယက္ၿပီ။ စိုးစံေသာဘုရင္တို႔ကို စစ္သူရဲသဖြယ္ ငါျဖဳတ္ခ်ၿပီ။ ငွက္သိုက္ကိုရယူႏိုင္သကဲ့သို႔ ငါ့လက္သည္ လူမ်ိဳးတို႔၏ဥစၥာပစၥည္းကို ရယူႏိုင္ၿပီ။ စြန႔္ပစ္ထားေသာငွက္ဥတို႔ကို ေကာက္သိမ္းသကဲ့သို႔ ငါသည္ ေျမတစ္ျပင္လုံးကို ေကာက္သိမ္းၿပီ။ ေတာင္ပံခတ္ျခင္း၊ ႏႈတ္ဟျခင္း၊ ျမည္တြန္ျခင္း မရွိ”ဟု ဆို၏။ ပုဆိန္သည္ သူ႔ကိုကိုင္ေသာသူထက္ မိမိကိုယ္မိမိအမႊမ္းတင္မည္ေလာ။ လႊသည္ သူ႔ကိုအသုံးျပဳေသာသူထက္ မိမိကိုယ္မိမိခ်ီးေျမႇာက္မည္ေလာ။ ႀကိမ္လုံးက ကိုင္ေျမႇာက္ေသာသူကို ျပန္၍လႊဲယမ္းသကဲ့သို႔၊ ေတာင္ေဝွးက သစ္သားမဟုတ္ေသာလူကို ျပန္၍ကိုင္ေျမႇာက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါသည္တကား။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္သခင္ထာဝရဘုရားသည္ ထိုဘုရင္၏အႀကံ့ခိုင္ဆုံးစစ္သည္တို႔ထံ ပိန္ခ်ဳံးျခင္းေရာဂါကို လႊတ္ေတာ္မူမည္။ သူ၏ဘုန္းအသေရေတာက္ေလာင္သြားေအာင္ ေအာက္မွရႈိ႕ေတာ္မူမည္။ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏အလင္းသည္ မီးသဖြယ္ျဖစ္၏။ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏သန႔္ရွင္းေသာအရွင္သည္ မီးလွ်ံသဖြယ္ျဖစ္၏။ တစ္ေန႔ခ်င္းတြင္ ထိုဘုရင္၏ဆူးပင္၊ ခ်ဳံပင္မ်ားကို ေလာင္ကြၽမ္းဝါးမ်ိဳလိမ့္မည္။ ေတာ၏ဘုန္းအသေရႏွင့္ သီးႏွံျဖစ္ထြန္းေသာေျမကို အကာမွအႏွစ္တိုင္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္။ ထိုဘုရင္သည္ ေနမေကာင္းေသာသူကဲ့သို႔ ခ်ဳံးက်သြားမည္။ ကေလးသူငယ္ပင္ စာရင္းမွတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ၌သစ္ပင္အနည္းငယ္သာႂကြင္းက်န္လိမ့္မည္။