ေဟၿဗဲဩဝါဒစာ 11:1-6

ယုံၾကည္​ျခင္း​ဆို​သည္​မွာ ေမွ်ာ္လင့္​ထား​ေသာ​အရာ​မ်ား​အေပၚ​စိတ္ခ်​မႈ​ရွိ​ျခင္း၊ မ​ျမင္​ရ​ေသာ​အရာ​တို႔​အမွန္တကယ္​ရွိ​သည္​ဟု​မွတ္ယူ​ျခင္း​ျဖစ္​၏။ ေရွး​လူႀကီး​တို႔​သည္ ဤ​ယုံၾကည္​ျခင္း​ေၾကာင့္ ခ်ီးက်ဴး​ခံရ​ၾက​၏။ ဤ​ေလာကဓာတ္​ကို ဘုရားသခင္​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​အားျဖင့္ ဖန္ဆင္း​ေတာ္မူ​သည္​ျဖစ္၍ ယခု​ျမင္​ရ​ေသာ​အရာ​သည္ ထင္ရွား​လ်က္​ရွိ​ေသာ​အရာ​မ်ား​မွ​ျဖစ္လာ​သည္​မ​ဟုတ္​ေၾကာင္း ယုံၾကည္​ျခင္း​အားျဖင့္ ငါ​တို႔​သိ​ရ​ၾက​၏။ ယုံၾကည္​ျခင္း​အားျဖင့္ အာေဗလ​သည္ ကာဣန​ထက္ ျမတ္​ေသာ​ယဇ္​ကို ဘုရားသခင္​အား​ပူေဇာ္​ခဲ့​ၿပီး ထို​ယုံၾကည္​ျခင္း​အားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ​ျခင္း​ခံရ​၏။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္​သည္ သူ​၏​ပူေဇာ္သကၠာ​မ်ား​ကို အသိအမွတ္ျပဳ​ေတာ္မူ​၏။ သူ​သည္ ေသလြန္​ေသာ္လည္း ထို​ယုံၾကည္​ျခင္း​အားျဖင့္ ယခု​တိုင္ေအာင္ စကား​ေျပာ​ေန​ေသး​၏။ ယုံၾကည္​ျခင္း​အားျဖင့္ ဧေနာက္​သည္ ေသ​ျခင္း​ႏွင့္​မ​ႀကဳံေတြ႕​ရ​ဘဲ ဘဝ​ေျပာင္း​ခြင့္​ရ​၏။ ဘုရားသခင္​သည္ သူ႔​အား​ဘဝ​ေျပာင္း​ေစ​ေတာ္မူ​ေသာေၾကာင့္ သူ႔​ကို​မ​ေတြ႕​ရ​ၾက​ေတာ့ေခ်။ သူ​သည္ ဘဝ​မ​ေျပာင္း​မီ ဘုရားသခင္​၏​စိတ္​ေတာ္​ႏွင့္​ေတြ႕​ေသာ​သူ​ျဖစ္​ေၾကာင္း အသိအမွတ္​ျပဳ​ျခင္း​ကို​ခံရ​၏။ ယုံၾကည္​ျခင္း​မ​ရွိ​လွ်င္ ဘုရားသခင္​၏​စိတ္​ေတာ္​ႏွင့္​မ​ေတြ႕​ႏိုင္။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္​ထံ​ခ်ဥ္းကပ္​ေသာ​သူ​သည္ ဘုရားသခင္​ရွိ​ေတာ္မူ​ေၾကာင္း​ကို​လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္​သည္ မိမိ​ကို​ရွာ​ေသာ​သူ​တို႔​အား အက်ိဳး​ေပး​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​ျဖစ္​ေၾကာင္း​ကို​လည္းေကာင္း ယုံၾကည္​ရ​မည္။