ေဟၿဗဲဩဝါဒစာ 1:1-6

ေရွးကာလ​တြင္ ဘုရားသခင္​သည္ ပေရာဖက္​မ်ား​အားျဖင့္ ဘိုးေဘး​တို႔​အား ကာလ​အပိုင္းအျခား​အမ်ိဳးမ်ိဳး​တို႔​၌ နည္း​မ်ိဳးစုံ​ျဖင့္ စကား​ေျပာ​ေတာ္မူ​၏။ ဤ​ေနာက္ဆုံး​ေသာ​ေန႔ရက္​မ်ား​တြင္ ငါ​တို႔​ကို သား​ေတာ္​အားျဖင့္ စကား​ေျပာ​ေတာ္မူ​၏။ ဘုရားသခင္​သည္ ထို​သား​ေတာ္​အား အရာ​ခပ္သိမ္း​ကို အေမြ​ဆက္ခံ​သူ​အျဖစ္​ခန႔္ထား​၍ ေလာကဓာတ္​တို႔​ကို​လည္း သား​ေတာ္​အားျဖင့္ ဖန္ဆင္း​ေတာ္မူ​၏။ သား​ေတာ္​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ေရာင္ျခည္​ႏွင့္ ဇာတိ​အျဖစ္​ေတာ္​တို႔​ကို ထင္ဟပ္​ေသာ​ပုံသဏၭာန္​ျဖစ္​ေတာ္မူ​ၿပီး မိမိ​၏​တန္ခိုး​ႏွင့္​ျပည့္စုံ​ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​အားျဖင့္ အရာ​ခပ္သိမ္း​ကို​တည္​ေစ​၍ အျပစ္​မ်ား​အတြက္ စင္ၾကယ္​ျခင္း​ဝတ္​ကို​ျပဳ​ၿပီးလွ်င္ အထက္​ေကာင္းကင္​၌ ဘုန္းတန္ခိုး​ရွင္​၏​လက္ယာ​ဘက္​တြင္ ထိုင္​ေတာ္မူ​၏။ သား​ေတာ္​သည္ ေကာင္းကင္​တမန္​တို႔​၏​ဘြဲ႕နာမ​ထက္ ထူးျမတ္​ေသာ​ဘြဲ႕​နာမ​ကို ဆက္ခံ​ရရွိ​သည္​ႏွင့္အမွ် သူ​တို႔​ထက္ ႀကီးျမတ္​ေသာ​အရွင္​ျဖစ္​ေတာ္မူ​၏။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္​သည္ မည္သည့္​ေကာင္းကင္​တမန္​အား “သင္​သည္ ငါ​၏​သား​ျဖစ္​၏။ ယေန႔​ပင္ သင့္​ကို ငါ​ဖြားျမင္​ေစ​ၿပီ”​ဟူ၍​လည္းေကာင္း၊ “ငါ​သည္ သူ​၏​အဖ​ျဖစ္​မည္။ သူ​သည္​လည္း ငါ​၏​သား​ျဖစ္​ရ​လိမ့္မည္”​ဟူ၍​လည္းေကာင္း မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​ဖူး​သနည္း။ တစ္ဖန္ သားဦး​ကို ဤ​ကမာၻ​ေလာက​ထဲသို႔ ေခၚေဆာင္​လာ​ေသာအခါ “ဘုရားသခင္​၏​ေကာင္းကင္​တမန္​အေပါင္း​တို႔​သည္ ထို​အရွင္​ကို ရွိခိုး​ရ​မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီး