ကမ႓ာဦးက်မ္း 8:1-14
ကမ႓ာဦးက်မ္း 8:1-14 MSBZ
ဘုရားသခင္သည္ ေနာဧမွစ၍ သူႏွင့္အတူသေဘၤာထဲ၌ရွိေသာ ေတာ႐ိုင္းတိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ယဥ္ပါးေသာတိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း ေအာက္ေမ့ေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္သည္ ေျမႀကီးေပၚမွာေလတိုက္ေစေတာ္မူသျဖင့္ ေရသည္ ေလ်ာ့က်သြားေလ၏။ နက္ရႈိင္းရာအရပ္မွေရထြက္ေပါက္မ်ားႏွင့္ မိုးေကာင္းကင္ေရတံခါးမ်ားကိုပိတ္၍ ေကာင္းကင္မွမိုးကိုလည္း စဲေစေတာ္မူ၏။ ေရသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဆက္တိုက္ေလ်ာ့သြား၍ ရက္ေပါင္းတစ္ရာ့ငါးဆယ္ျပည့္ေသာအခါ ေရယုတ္ေလ်ာ့သြား၏။ သတၱမလ၊ တစ္ဆယ့္ခုနစ္ရက္ေန႔တြင္ သေဘၤာသည္ အာရရတ္ေတာင္႐ိုးေပၚမွာ တင္ေလ၏။ ေရသည္ ဒသမလတိုင္ေအာင္ ဆက္တိုက္ယုတ္ေလ်ာ့သြား၍ ဒသမလ၊ တစ္ရက္ေန႔တြင္ ေတာင္ထိပ္မ်ားေပၚလာ၏။ ရက္ေပါင္းေလးဆယ္ျပည့္ေသာအခါ ေနာဧသည္ မိမိတည္ေဆာက္ခဲ့ေသာသေဘၤာ၏ျပတင္းေပါက္ကိုဖြင့္၍ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ကို လႊတ္ေလ၏။ ထိုက်ီးကန္းသည္ ေျမေပၚမွာ ေရမခန္းေျခာက္မခ်င္း လူးလာပ်ံသန္းလ်က္ေန၏။ တစ္ဖန္ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေရေလ်ာ့က်သည္၊ မက်သည္ကိုသိျမင္ရန္ ခ်ိဳးငွက္တစ္ေကာင္ကိုလႊတ္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ေျမတစ္ျပင္လုံး၌ ေရရွိေသးေသာေၾကာင့္ ခ်ိဳးငွက္သည္ ေျခခ်နားေနစရာမေတြ႕သျဖင့္ ေနာဧရွိရာသေဘၤာသို႔ ျပန္လာေလ၏။ ေနာဧသည္လည္း လက္ကိုဆန႔္၍ ခ်ိဳးငွက္ကိုဖမ္းယူၿပီးလွ်င္ မိမိရွိရာသေဘၤာထဲသို႔သြင္းေလ၏။ တစ္ဖန္ ေနာက္ထပ္ခုနစ္ရက္ေစာင့္ၿပီးမွ ထိုခ်ိဳးငွက္ကို သေဘၤာမွလႊတ္ျပန္ေလ၏။ ေနဝင္ခ်ိန္၌ ခ်ိဳးငွက္သည္ ေနာဧထံသို႔ျပန္လာ၏။ သူ၏ႏႈတ္သီး၌ ေလာေလာလတ္လတ္ဆိတ္ယူလာေသာ သံလြင္႐ြက္ပါလာ၏။ ထိုအခါ ေနာဧသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေရေလ်ာ့က်သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္းသိေလ၏။ တစ္ဖန္ ေနာက္ထပ္ခုနစ္ရက္ေစာင့္ၿပီးမွ ထိုခ်ိဳးငွက္ကိုလႊတ္ျပန္ရာ သူ႔ထံသို႔ျပန္မလာေတာ့ေပ။ ေနာဧအသက္ေျခာက္ရာ့တစ္ႏွစ္ျပည့္ေသာႏွစ္၊ ပထမလ၊ တစ္ရက္ေန႔တြင္ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေရခန္းေျခာက္ေလ၏။ ေနာဧသည္ သေဘၤာအမိုးကိုဖယ္ရွား၍ ၾကည့္ရႈေသာအခါ ေျမျပင္သည္ ေျခာက္လ်က္ရွိသည္ကို ျမင္ေလ၏။ ဒုတိယလ၊ ႏွစ္ဆယ့္ခုနစ္ရက္ေန႔တြင္ ေျမႀကီးသည္ ေျခာက္ေသြ႕ေလ၏။