YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ကမ႓ာဦးက်မ္း 44:13-34

ကမ႓ာဦးက်မ္း 44:13-34 MSBZ

ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​၏​အဝတ္​မ်ား​ကို​ဆုတ္ၿဖဲ​၍ အသီးသီး မိမိ​တို႔​၏​ျမည္း​မ်ား​ေပၚသို႔ ဝန္​ကို​ျပန္တင္​ၿပီးလွ်င္ ၿမိဳ႕​သို႔​ျပန္လာ​ၾက​၏​။ ယုဒ​ႏွင့္​သူ​၏​ညီအစ္ကို​တို႔​သည္ ေယာသပ္​၏​အိမ္​သို႔​ျပန္ေရာက္​ေသာအခါ ေယာသပ္​သည္ အိမ္​၌​ပင္​ရွိ​ေန​ေသး​၍ သူ​တို႔​သည္ ေယာသပ္​ေရွ႕​၌ ၫြတ္တြား​ပ်ပ္ဝပ္​ၾက​၏​။ ေယာသပ္​က သူ​တို႔​အား “​သင္​တို႔​ျပဳ​ေသာ​ဤ​အမႈ​ကား မည္သို႔​နည္း​။ ငါ​ကဲ့သို႔ေသာ​လူ​သည္ နိမိတ္ဖတ္​တတ္​ေၾကာင္း​ကို သင္​တို႔​မ​သိ​ၾက​သေလာ​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။ ယုဒ​က “​အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ သခင့္​အား မည္သို႔​ျပန္ေလွ်ာက္​ႏိုင္​ပါ​မည္နည္း​။ မည္သို႔​ဆို​ႏိုင္​ပါ​မည္နည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ေျဖာင့္မတ္​ေၾကာင္း မည္သို႔​သက္ေသျပ​ႏိုင္​ပါ​မည္နည္း​။ ဘုရားသခင္​သည္ သခင့္​အေစအပါး​တို႔​၏​ဒုစ႐ိုက္​ကို​ေတြ႕ျမင္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ လက္ဝယ္​၌​ခြက္​ရွိ​ေသာ​သူ​မွစ၍ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ သခင့္​ကြၽန္​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ပါ​၏​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။ သို႔ေသာ္ ေယာသပ္​က “​ထိုသို႔​ျပဳ​ျခင္း​သည္ ငါ​ႏွင့္​ေဝး​ပါေစ​။ လက္ဝယ္​၌ ခြက္​ရွိ​ေသာ​သူ​သည္ ငါ့​ထံ၌ ကြၽန္ခံ​ရ​မည္​။ သင္​တို႔​မူကား သင္​တို႔​ဖခင္​ထံသို႔ ၿငိမ္းခ်မ္း​စြာ​ျပန္သြား​ၾက​ေလာ့​”​ဟု ဆို​၏​။ ထိုအခါ ယုဒ​သည္ သူ႔​ထံသို႔​ခ်ဥ္းကပ္​၍ “​အို​၊ အကြၽႏ္ုပ္​သခင္​၊ သခင္​သည္ ဖာေရာ​မင္းႀကီး​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ပါ​၏​။ သခင့္​အေစအပါး​သည္ သခင့္​အား စကား​တစ္ခြန္း​ေလွ်ာက္​ပါရေစ​။ သခင့္​အေစအပါး​အေပၚ အမ်က္​မ​ထြက္​ပါ​ႏွင့္​။ သခင္​က သခင့္​အေစအပါး​တို႔​အား ‘​သင္​တို႔​၌ ဖခင္​ရွိ​သေလာ​၊ ညီ​ရွိ​သေလာ​’​ဟု ေမး​သျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​က​လည္း သခင့္​အား ‘​အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၌ အသက္ႀကီး​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာ​ဖခင္​ႏွင့္ ဖခင္​အသက္ႀကီး​မွ​ရ​ေသာ​သား​အငယ္ဆုံး​တစ္​ေယာက္​ရွိ​ပါ​၏​။ သူ​၏​အစ္ကို​ကား ေသဆုံး​သြား​ပါ​ၿပီ​။ သူ႔​မိခင္​ဖြား​ေသာ​သား​တြင္ သူ​တစ္ေယာက္တည္း​က်န္​ပါ​၏​။ သူ႔​ဖခင္​သည္ သူ႔​ကို​ခ်စ္​ပါ​၏​’​ဟု ေျဖၾကား​ခဲ့​ပါ​၏​။ ထိုအခါ သခင္​က သခင့္​အေစအပါး​တို႔​အား ‘​သူ႔​ကို ေတြ႕ျမင္​ရ​ဖို႔ ငါ့​ထံသို႔​ေခၚေဆာင္​ခဲ့​ေလာ့​’​ဟု ဆို​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​က​လည္း သခင္​အား ‘​သူငယ္​သည္ အေဖ့​ကို​ထားခဲ့​၍​မ​ရ​ပါ​။ အေဖ့​ကို ထားခဲ့​လွ်င္ အေဖ​ေသ​ပါ​လိမ့္မည္​’​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​ပါ​၏​။ သို႔ေသာ္ သခင္​က သခင့္​အေစအပါး​တို႔​အား ‘​သင္​တို႔​၏​အငယ္ဆုံး​ညီ​ကို သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ​မ​ေခၚေဆာင္​လာ​ခဲ့​ပါက ငါ့​မ်က္ႏွာ​ကို ေနာက္တစ္ဖန္​သင္​တို႔​ျမင္​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​’​ဟု ဆို​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ သခင့္​အေစအပါး​ျဖစ္​ေသာ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​ဖခင္​ထံသို႔ ျပန္ေရာက္​ေသာအခါ သခင့္​စကား​ကို ဖခင္​အား​ေျပာျပ​ၾက​ပါ​၏​။ ထို႔ေနာက္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​ဖခင္​က ‘​တစ္ဖန္​သြား​၍ ငါ​တို႔​အတြက္ အစားအစာ​အနည္းငယ္​ကို ဝယ္ယူ​ၾက​ေလာ့​’​ဟု ဆို​၏​။ သို႔ေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​က ‘​အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​မ​သြား​ႏိုင္​ပါ​။ အငယ္ဆုံး​ညီ​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ႏွင့္အတူ​မ​ပါ​လွ်င္ ထို​သူ​၏​မ်က္ႏွာ​ကို ျမင္​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ထို႔ေၾကာင့္ အငယ္ဆုံး​ညီ​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ႏွင့္အတူ​ပါ​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သြား​ပါ​မည္​’​ဟု ျပန္ေျပာ​ၾက​ပါ​၏​။ ထိုအခါ သခင့္​အေစအပါး​ျဖစ္​ေသာ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ဖခင္​က ‘​ငါ့​မယား​သည္ ငါ့​အတြက္ သား​ႏွစ္​ေယာက္​ေမြးဖြား​ခဲ့​ေၾကာင္း သင္​တို႔​သိ​ၾက​၏​။ တစ္​ေယာက္​သည္ ငါ့​ထံမွ ထြက္သြား​ေလ​ၿပီ​။ “သူ​သည္ အမွန္ပင္ အပိုင္းပိုင္း​ကိုက္ျဖတ္​ျခင္း​ကို​ခံရ​ေလ​ၿပီ​”​ဟု ငါ​ညည္းတြား​ေျပာဆို​ခဲ့​ရ​၏​။ ထို​အခ်ိန္​မွစ၍ သူ႔​ကို​ငါ​မ​ေတြ႕​ရ​ေတာ့​ေပ​။ ဤ​တစ္​ေယာက္​ကို​လည္း သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ထံမွ​ယူသြား​၍ သူ႔​အေပၚ​အႏၲရာယ္​က်ေရာက္​မည္​ဆို​လွ်င္ သင္​တို႔​သည္ ဆံပင္ျဖဴ​သူ​ငါ့​ကို ဝမ္းနည္း​စြာ​ျဖင့္ မရဏာႏိုင္ငံ​သို႔ ဆင္းသြား​ေစ​ရာ​ေရာက္​လိမ့္မည္​’​ဟု အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အား ဆို​ပါ​၏​။ သို႔ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ သခင့္​အေစအပါး​ျဖစ္​ေသာ အကြၽႏ္ုပ္​ဖခင္​ထံသို႔​ျပန္ေရာက္​ေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ႏွင့္အတူ သူငယ္​မ​ပါ​လွ်င္ အေဖ​၏​အသက္​သည္ သူငယ္​၏​အသက္​ႏွင့္​ေႏွာင္ဖြဲ႕ရစ္ပတ္​လ်က္​ရွိ​ေသာေၾကာင့္ သူငယ္​မ​ပါ​သည္​ကို​သိျမင္​ေသာအခါ အေဖ​သည္ ေသ​ပါ​လိမ့္မည္​။ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး​တို႔​သည္ သခင့္​အေစအပါး​ျဖစ္​ေသာ ဆံပင္ျဖဴသူ​အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ဖခင္​ကို ဝမ္းနည္း​စြာ​ျဖင့္​မရဏာႏိုင္ငံ​သို႔ ဆင္းသြား​ေစ​ရာ​ေရာက္​လိမ့္မည္​။ သခင့္​အေစအပါး​အကြၽႏ္ုပ္​က ‘​သူငယ္​ကို အေဖ့​ထံသို႔​ျပန္​မ​ေခၚလာ​ခဲ့​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အေဖ​၏​အျပစ္တင္​ျခင္း​ကို အစဥ္အၿမဲ​ခံယူ​ပါ​မည္​’​ဟု ဆို​လ်က္ အေဖ့​ထံ​သူငယ္​အတြက္​အာမခံ​ခဲ့​ပါ​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ သခင့္​အေစအပါး​သည္ သူငယ္​အစား သခင့္​ထံ၌ ကြၽန္​အျဖစ္​ေနရစ္​ခဲ့​ပါရေစ​။ သူငယ္​ကို သူ​၏​အစ္ကို​တို႔​ႏွင့္အတူ ျပန္သြား​ခြင့္​ျပဳ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​ႏွင့္အတူ သူငယ္​မ​ပါ​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ဖခင္​ထံသို႔ မည္သို႔​ျပန္သြား​ရ​ပါ​မည္နည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​ဖခင္​ႀကဳံေတြ႕​ရ​မည့္​စိတ္ဒုကၡ​ကို အကြၽႏ္ုပ္​မ​ျမင္​လို​ပါ​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။