ကမ႓ာဦးက်မ္း 42:18-24

သုံး​ရက္​ေျမာက္​ေသာ​ေန႔​၌ ေယာသပ္​က သူ​တို႔​အား “​ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​ေသာ​သူ​ျဖစ္​၏​။ သင္​တို႔​သည္ အသက္ခ်မ္းသာ​ရာ​ရ​မည့္​အေၾကာင္း ဤသို႔​ျပဳ​ၾက​ေလာ့​။ သင္​တို႔​သည္ ႐ိုးသား​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္လွ်င္ သင္​တို႔​ထဲမွ​ညီအစ္ကို​တစ္​ေယာက္​ကို အက်ဥ္းေထာင္​ထဲ၌ အက်ဥ္းခ်​ခံ​ေစ​။ က်န္ေသာသူ​တို႔​မူကား ျပန္သြား​ၾက​ေလာ့​။ အစာေခါင္းပါး​ေသာေၾကာင့္ သင္​တို႔​၏​အိမ္သူအိမ္သား​တို႔​အတြက္ စားနပ္ရိကၡာ​ကို​ယူသြား​ၾက​ေလာ့​။ သင္​တို႔​၏​အငယ္ဆုံး​ညီ​ကို ငါ့​ထံသို႔​ေခၚေဆာင္​ခဲ့​ရ​မည္​။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္​တို႔​၏​စကား​မွန္ကန္​ေၾကာင္း​အတည္ျပဳ​မည္​။ သင္​တို႔ ေသ​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​”​ဟု ဆို​၏​။ သူ​တို႔​သည္​လည္း ထိုအတိုင္း​ျပဳ​ၾက​၏​။ ထိုအခါ သူ​တို႔​က “​အကယ္စင္စစ္ ငါ​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​ညီ​အေပၚ​ျပဳ​ခဲ့​ေသာ​အမႈ​အတြက္ အျပစ္ရွိ​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏​။ သူ​သည္ ငါ​တို႔​ကို​အသနားခံ​ေသာအခါ သူ​စိတ္ဒုကၡေရာက္​ေန​သည္​ကို​ငါ​တို႔​ျမင္​ရ​ေသာ္လည္း ငါ​တို႔​နား​မ​ေထာင္​ခဲ့​ၾက​ေခ်​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို​ဒုကၡ​သည္ ငါ​တို႔​အေပၚ​သို႔​ေရာက္​ေလ​ၿပီ​”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏​။ ႐ုဗင္​က သူ​တို႔​အား “ ‘​သူငယ္​ကို မ​ျပစ္မွား​ပါ​ႏွင့္​’​ဟု သင္​တို႔​ကို​ငါ​ေျပာ​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ သို႔ေသာ္ သင္​တို႔​နား​မ​ေထာင္​ၾက​။ ငါ​တို႔​သည္ ယခု သူ​၏​ေသြးေႂကြး​အေတာင္း​ခံရ​ေလ​ၿပီ​”​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။ ေယာသပ္​သည္ သူ​တို႔​ကို စကားျပန္​ႏွင့္​ေျပာ​ေသာေၾကာင့္ သူ​တို႔​စကား​ကို ေယာသပ္​နားလည္​ေၾကာင္း သူ​တို႔​မ​သိ​ၾက​။ ေယာသပ္​သည္ သူ​တို႔​ထံမွ​လွည့္ထြက္​သြား​၍ ငိုေႂကြး​၏​။ တစ္ဖန္ သူ​တို႔​ထံသို႔​ျပန္လာ​၍ သူ​တို႔​ႏွင့္​စကားေျပာ​ၿပီးလွ်င္ သူ​တို႔​ထဲမွ ရွိေမာင္​ကို​ေခၚထုတ္​၍ သူ​တို႔​ေရွ႕​၌ ခ်ည္ေႏွာင္​ေစ​၏​။