YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ကမ႓ာဦးက်မ္း 41:9-36

ကမ႓ာဦးက်မ္း 41:9-36 MSBZ

ထိုအခါ ဖလားေတာ္ဝန္​က ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ယေန႔ ကိုယ့္​အျပစ္​ကို ကိုယ္​ေအာက္ေမ့​ပါ​၏​။ အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး​၊ အရွင္​သည္ အေစအပါး​တို႔​ကို​အမ်က္ထြက္​၍ အကြၽႏ္ုပ္​ႏွင့္​စားေတာ္ဝန္​ကို ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​၏​အိမ္​၌ အက်ဥ္း​ခ်​ထား​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ တစ္ညတည္း​၌ အနက္​ကိုယ္စီ​ရွိ​ေသာ​အိပ္မက္​ကို အသီးသီး​မက္​ၾက​ပါ​၏​။ ထို​ေနရာ​၌ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ႏွင့္အတူ ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​၏​အေစအပါး ေဟၿဗဲ​လူငယ္​တစ္​ေယာက္​ရွိ​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ သူ႔​အား​ေျပာျပ​၍ သူ​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​အိပ္မက္​အနက္​ကို​ဖြင့္ျပ​ေပး​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကိုယ္စီ​မက္​ေသာ​အိပ္မက္​၏​အနက္​ကို​ဖြင့္ျပ​ေပး​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အတြက္ သူ​အနက္​ဖြင့္ျပ​ေပး​သည့္​အတိုင္း ျဖစ္လာ​ခဲ့​ပါ​၏​။ အရွင္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​အား အကြၽႏ္ုပ္​၏​ရာထူး​ကို​ျပန္ေပး​၍ စားေတာ္ဝန္​ကို သစ္တိုင္​၌​ခ်ိတ္ဆြဲ​ခဲ့​ပါ​၏​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ဖာေရာ​မင္းႀကီး​သည္ လူ​လႊတ္​၍ ေယာသပ္​ကို​ေခၚ​ေစ​သျဖင့္ ေယာသပ္​ကို ေျမေအာက္​အက်ဥ္းခန္း​ထဲမွ အလ်င္အျမန္​ထုတ္ေဆာင္​ၾက​၏​။ ေယာသပ္​သည္ မုတ္ဆိတ္ရိတ္​၍ အဝတ္အစား​လဲ​ၿပီးလွ်င္ ဖာေရာ​မင္းႀကီး​ထံသို႔​အခစားဝင္​ေလ​၏​။ ဖာေရာ​မင္းႀကီး​က ေယာသပ္​အား “​ငါ​သည္ အိပ္မက္​တစ္​ခု​မက္​၏​။ ထို​အိပ္မက္​၏​အနက္​ကို​ဖြင့္ျပ​ႏိုင္​ေသာ​သူ​တစ္ေယာက္​မွ်​မ​ရွိ​။ သို႔ရာတြင္ သင္​သည္ အိပ္မက္​ကို​ၾကား​ေသာအခါ အိပ္မက္​၏​အနက္​ကို​ဖြင့္ျပ​ႏိုင္​သည္​ဟု သင့္​အေၾကာင္း​ငါ​ၾကား​၏​”​ဟု မိန႔္ဆို​ေလ​၏​။ ေယာသပ္​က​လည္း “​အကြၽႏ္ုပ္​မ​တတ္ႏိုင္​ပါ​။ ဘုရားသခင္​သာလွ်င္ အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အတြက္ သင့္ျမတ္​ေကာင္းမြန္​ေသာ​အေျဖ​ကို ေပး​ေတာ္မူ​ပါ​လိမ့္မည္​”​ဟု ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အား​ျပန္ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ဖာေရာ​မင္းႀကီး​က ေယာသပ္​အား “​ငါ့​အိပ္မက္​ထဲ၌ ငါ​သည္ ႏိုင္း​ျမစ္​ကမ္းစပ္​တြင္ ရပ္​လ်က္​ေန​၏​။ ဆူၿဖိဳး​၍ ပုံပန္း​လွ​ေသာ​ႏြားမ​ခုနစ္​ေကာင္​သည္ ႏိုင္း​ျမစ္​မွ​တက္လာ​၍ က်ဴေတာ​၌​က်က္စား​ေန​ၾက​၏​။ ထို​ႏြား​မ်ား​ေနာက္မွ ခ်ည့္နဲ႔​၍ ပုံပန္း​အလြန္​ဆိုး​ၿပီး ကိုယ္ခႏၶာ​ပိန္လွီ​ေသာ အျခား​ႏြားမ​ခုနစ္​ေကာင္​တက္လာ​၏​။ ဤမွ်ေလာက္ ၾကည့္ရဆိုး​ေသာ​ႏြား​တို႔​ကို အီဂ်စ္​ျပည္​တစ္ျပည္လုံး​၌ ငါ​မ​ေတြ႕ဖူး​ေပ​။ ပိန္လွီ​၍​ၾကည့္ရဆိုး​ေသာ​ႏြားမ​တို႔​သည္ ဆူၿဖိဳး​ေသာ​ႏြားမ​ခုနစ္​ေကာင္​ကို စား​လိုက္​ၾက​၏​။ ထို​ႏြားမ​တို႔​၏​ဝမ္း​ထဲသို႔ ေရာက္သြား​ေသာ္လည္း ဝမ္း​ထဲသို႔​ေရာက္သြား​ေၾကာင္း​ကို မ​သိသာ​ဘဲ​ေန​၏​။ အေၾကာင္းမူကား ထို​ႏြားမ​တို႔​၏​အဆင္းသဏၭာန္​သည္ ယခင္​ကဲ့သို႔ပင္​ၾကည့္ရဆိုး​လ်က္​ရွိ​ေသး​၏​။ ထို႔ေနာက္ ငါ​ႏိုး​လာ​၏​။ တစ္ဖန္ ငါ့​အိပ္မက္​ထဲ၌ ျမင္​ရ​သည္​မွာ အဆန္ေအာင္​၍​ေကာင္း​ေသာ​စပါးႏွံ​ခုနစ္​ႏွံ​သည္ ႐ိုးတံ​တစ္ခုတည္း​မွ​ထြက္လာ​၏​။ ထို​စပါးႏွံ​တို႔​ေနာက္မွ ေျခာက္ေသြ႕​သုန္ဖ်င္း​၍ အေရွ႕​ေလ​ေၾကာင့္ ညႇိဳးေရာ္​ေန​ေသာ​စပါးႏွံ​ခုနစ္​ႏွံ​ထြက္လာ​၏​။ သုန္ဖ်င္း​ေသာ​စပါးႏွံ​တို႔​သည္ ေကာင္း​ေသာ​စပါးႏွံ​ခုနစ္​ႏွံ​ကို​မ်ိဳ​ၾက​၏​။ ငါ​သည္ ထို​အိပ္မက္​ကို နတ္ဝိဇၨာဆရာ​တို႔​အား​ေျပာျပ​ေသာ္လည္း ငါ့​အား​ေဖာ္ျပ​ေပး​ႏိုင္​ေသာ​သူ​တစ္ေယာက္မွ်​မ​ရွိ​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ေယာသပ္​က ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အား “​အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး​၏​အိပ္မက္​ႏွစ္​ခု​သည္ အတူတူ​ပင္​ျဖစ္​ပါ​၏​။ ဘုရားသခင္​သည္ မိမိ​ျပဳ​မည့္​အမႈ​ကို အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အား ေဖာ္ျပ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ေကာင္း​ေသာ​ႏြားမ​ခုနစ္​ေကာင္​သည္ ခုနစ္​ႏွစ္​ျဖစ္​၏​။ ေကာင္း​ေသာ​စပါးႏွံ​ခုနစ္​ႏွံ​သည္​လည္း ခုနစ္​ႏွစ္​ျဖစ္​၏​။ အိပ္မက္​ႏွစ္​ခု​သည္ အတူတူ​ပင္​ျဖစ္​ပါ​၏​။ ဆူၿဖိဳး​ေသာ​ႏြားမ​မ်ား​ေနာက္မွ တက္လာ​သည့္ ပိန္လွီ​၍​အ႐ုပ္ဆိုး​ေသာ​ႏြားမ​ခုနစ္​ေကာင္​သည္ ခုနစ္​ႏွစ္​ျဖစ္​၏​။ အေရွ႕​ေလ​ေၾကာင့္​ညႇိဳးေရာ္​၍ သုန္ဖ်င္း​ေသာ​စပါးႏွံ​ခုနစ္​ႏွံ​သည္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ေသာ​ခုနစ္​ႏွစ္​ျဖစ္​၏​။ အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အား အကြၽႏ္ုပ္​ေလွ်ာက္ထား​ခဲ့​သည့္​စကား​အတိုင္း ဘုရားသခင္​သည္ မိမိ​ျပဳ​မည့္​အမႈ​ကို အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အား ေဖာ္ျပ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ အီဂ်စ္​ျပည္​တစ္ျပည္လုံး​တြင္ အလြန္​ဝေျပာ​ေသာ​ႏွစ္ ခုနစ္​ႏွစ္​ေရာက္လာ​လိမ့္မည္​။ ထို႔ေနာက္မွ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ေသာ​ႏွစ္ ခုနစ္​ႏွစ္​ျဖစ္လာ​လိမ့္မည္​။ ထိုအခါ အီဂ်စ္​ျပည္​၌​ဝေျပာ​ခဲ့​သမွ်​ကို​ေမ့ေလ်ာ့​ၾက​လိမ့္မည္​။ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​သည္ တစ္ျပည္လုံး​ကို​ဖ်က္ဆီး​လိမ့္မည္​။ ထို​ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​သည္ အလြန္​ဆိုး႐ြား​မည္​ျဖစ္​၏​။ ဝေျပာ​ျခင္း​ေနာက္တြင္ ျဖစ္လာ​မည့္ ထို​ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​ေၾကာင့္ ထို​ျပည္​၌​ဝေျပာ​ျခင္း​ရွိ​ခဲ့​သည္​ကို​ပင္ သိမွတ္​ၾက​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး​သည္ အိပ္မက္​ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္​ထပ္၍​မက္​သည္​မွာ ထို​အမႈ​ကို ဘုရားသခင္​အတည္ျပဳ​ေတာ္မူ​ၿပီ​ျဖစ္၍ ဘုရားသခင္​သည္ ထို​အမႈ​ကို​အလ်င္အျမန္​ျပဳ​ေတာ္မူ​မည္​ျဖစ္​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး​၊ အသိဉာဏ္​ရွိ​ေသာ​၊ ပညာရွိ​ေသာ​သူ​ကို​ရွာ​ၿပီးလွ်င္ အီဂ်စ္​ျပည္​ကို​အုပ္စိုး​ရန္ ထို​သူ​ကို​ခန႔္ထား​ပါ​ေလာ့​။ အရွင္​ဖာေရာ​မင္းႀကီး ခန႔္ထား​ေသာ​သူ​သည္​လည္း တိုင္းျပည္ ႀကီးၾကပ္သူ​မ်ား​ကို ထပ္မံ​ခန႔္အပ္​ထား​ပါေစ​။ သူ​သည္ အီဂ်စ္​ျပည္​၌​ဝေျပာ​ေသာ​ႏွစ္ ခုနစ္​ႏွစ္​တြင္ ဂ်ဳံစပါး​ငါးပုံတစ္ပုံ​ကို ေကာက္ယူ​ပါေစ​။ ထို​သူ​တို႔​သည္ လာ​မည့္​ႂကြယ္ဝ​ေသာ​ႏွစ္​မ်ား​မွ အစားအစာ​ရွိသမွ်​တို႔​ကို စုသိမ္း​ၾက​ပါေစ​။ ဖာေရာ​မင္းႀကီး​၏​အာဏာ​ျဖင့္ အစားအစာ​ဂ်ဳံစပါး​ကို ၿမိဳ႕​မ်ား​၌​စုေဆာင္း​ထိန္းသိမ္း​ၾက​ပါေစ​။ ထို​အစားအစာ​တို႔​သည္ အီဂ်စ္​ျပည္​၌​ျဖစ္လာ​မည့္​ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ေသာ​ႏွစ္ ခုနစ္​ႏွစ္​တြင္ တိုင္းျပည္​အတြက္ အရန္​သိုမွီး​ထား​ေသာ​အစားအစာ​ျဖစ္​ရ​မည္​။ သို႔မွ တိုင္းျပည္​သည္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​ေၾကာင့္ ပ်က္စီး​ျခင္း​သို႔​မ​ေရာက္​ဘဲ​ေန​မည္​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။