ကမ႓ာဦးက်မ္း 41:9-36
ကမ႓ာဦးက်မ္း 41:9-36 MSBZ
ထိုအခါ ဖလားေတာ္ဝန္က ဖာေရာမင္းႀကီးအား “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ယေန႔ ကိုယ့္အျပစ္ကို ကိုယ္ေအာက္ေမ့ပါ၏။ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီး၊ အရွင္သည္ အေစအပါးတို႔ကိုအမ်က္ထြက္၍ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္စားေတာ္ဝန္ကို ကိုယ္ရံေတာ္မႉး၏အိမ္၌ အက်ဥ္းခ်ထားပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ တစ္ညတည္း၌ အနက္ကိုယ္စီရွိေသာအိပ္မက္ကို အသီးသီးမက္ၾကပါ၏။ ထိုေနရာ၌ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူ ကိုယ္ရံေတာ္မႉး၏အေစအပါး ေဟၿဗဲလူငယ္တစ္ေယာက္ရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ သူ႔အားေျပာျပ၍ သူသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏အိပ္မက္အနက္ကိုဖြင့္ျပေပးပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုယ္စီမက္ေသာအိပ္မက္၏အနက္ကိုဖြင့္ျပေပးပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အတြက္ သူအနက္ဖြင့္ျပေပးသည့္အတိုင္း ျဖစ္လာခဲ့ပါ၏။ အရွင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္အား အကြၽႏ္ုပ္၏ရာထူးကိုျပန္ေပး၍ စားေတာ္ဝန္ကို သစ္တိုင္၌ခ်ိတ္ဆြဲခဲ့ပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ လူလႊတ္၍ ေယာသပ္ကိုေခၚေစသျဖင့္ ေယာသပ္ကို ေျမေအာက္အက်ဥ္းခန္းထဲမွ အလ်င္အျမန္ထုတ္ေဆာင္ၾက၏။ ေယာသပ္သည္ မုတ္ဆိတ္ရိတ္၍ အဝတ္အစားလဲၿပီးလွ်င္ ဖာေရာမင္းႀကီးထံသို႔အခစားဝင္ေလ၏။ ဖာေရာမင္းႀကီးက ေယာသပ္အား “ငါသည္ အိပ္မက္တစ္ခုမက္၏။ ထိုအိပ္မက္၏အနက္ကိုဖြင့္ျပႏိုင္ေသာသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ သို႔ရာတြင္ သင္သည္ အိပ္မက္ကိုၾကားေသာအခါ အိပ္မက္၏အနက္ကိုဖြင့္ျပႏိုင္သည္ဟု သင့္အေၾကာင္းငါၾကား၏”ဟု မိန႔္ဆိုေလ၏။ ေယာသပ္ကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္မတတ္ႏိုင္ပါ။ ဘုရားသခင္သာလွ်င္ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးအတြက္ သင့္ျမတ္ေကာင္းမြန္ေသာအေျဖကို ေပးေတာ္မူပါလိမ့္မည္”ဟု ဖာေရာမင္းႀကီးအားျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဖာေရာမင္းႀကီးက ေယာသပ္အား “ငါ့အိပ္မက္ထဲ၌ ငါသည္ ႏိုင္းျမစ္ကမ္းစပ္တြင္ ရပ္လ်က္ေန၏။ ဆူၿဖိဳး၍ ပုံပန္းလွေသာႏြားမခုနစ္ေကာင္သည္ ႏိုင္းျမစ္မွတက္လာ၍ က်ဴေတာ၌က်က္စားေနၾက၏။ ထိုႏြားမ်ားေနာက္မွ ခ်ည့္နဲ႔၍ ပုံပန္းအလြန္ဆိုးၿပီး ကိုယ္ခႏၶာပိန္လွီေသာ အျခားႏြားမခုနစ္ေကာင္တက္လာ၏။ ဤမွ်ေလာက္ ၾကည့္ရဆိုးေသာႏြားတို႔ကို အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံး၌ ငါမေတြ႕ဖူးေပ။ ပိန္လွီ၍ၾကည့္ရဆိုးေသာႏြားမတို႔သည္ ဆူၿဖိဳးေသာႏြားမခုနစ္ေကာင္ကို စားလိုက္ၾက၏။ ထိုႏြားမတို႔၏ဝမ္းထဲသို႔ ေရာက္သြားေသာ္လည္း ဝမ္းထဲသို႔ေရာက္သြားေၾကာင္းကို မသိသာဘဲေန၏။ အေၾကာင္းမူကား ထိုႏြားမတို႔၏အဆင္းသဏၭာန္သည္ ယခင္ကဲ့သို႔ပင္ၾကည့္ရဆိုးလ်က္ရွိေသး၏။ ထို႔ေနာက္ ငါႏိုးလာ၏။ တစ္ဖန္ ငါ့အိပ္မက္ထဲ၌ ျမင္ရသည္မွာ အဆန္ေအာင္၍ေကာင္းေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံသည္ ႐ိုးတံတစ္ခုတည္းမွထြက္လာ၏။ ထိုစပါးႏွံတို႔ေနာက္မွ ေျခာက္ေသြ႕သုန္ဖ်င္း၍ အေရွ႕ေလေၾကာင့္ ညႇိဳးေရာ္ေနေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံထြက္လာ၏။ သုန္ဖ်င္းေသာစပါးႏွံတို႔သည္ ေကာင္းေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံကိုမ်ိဳၾက၏။ ငါသည္ ထိုအိပ္မက္ကို နတ္ဝိဇၨာဆရာတို႔အားေျပာျပေသာ္လည္း ငါ့အားေဖာ္ျပေပးႏိုင္ေသာသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ ေယာသပ္က ဖာေရာမင္းႀကီးအား “အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီး၏အိပ္မက္ႏွစ္ခုသည္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါ၏။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိျပဳမည့္အမႈကို အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးအား ေဖာ္ျပေတာ္မူၿပီ။ ေကာင္းေသာႏြားမခုနစ္ေကာင္သည္ ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ ေကာင္းေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံသည္လည္း ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ အိပ္မက္ႏွစ္ခုသည္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါ၏။ ဆူၿဖိဳးေသာႏြားမမ်ားေနာက္မွ တက္လာသည့္ ပိန္လွီ၍အ႐ုပ္ဆိုးေသာႏြားမခုနစ္ေကာင္သည္ ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ အေရွ႕ေလေၾကာင့္ညႇိဳးေရာ္၍ သုန္ဖ်င္းေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံသည္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးအား အကြၽႏ္ုပ္ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည့္စကားအတိုင္း ဘုရားသခင္သည္ မိမိျပဳမည့္အမႈကို အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးအား ေဖာ္ျပေတာ္မူၿပီ။ အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးတြင္ အလြန္ဝေျပာေသာႏွစ္ ခုနစ္ႏွစ္ေရာက္လာလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္မွ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာႏွစ္ ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ထိုအခါ အီဂ်စ္ျပည္၌ဝေျပာခဲ့သမွ်ကိုေမ့ေလ်ာ့ၾကလိမ့္မည္။ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးသည္ တစ္ျပည္လုံးကိုဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။ ထိုငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးသည္ အလြန္ဆိုး႐ြားမည္ျဖစ္၏။ ဝေျပာျခင္းေနာက္တြင္ ျဖစ္လာမည့္ ထိုငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးေၾကာင့္ ထိုျပည္၌ဝေျပာျခင္းရွိခဲ့သည္ကိုပင္ သိမွတ္ၾကေတာ့မည္မဟုတ္။ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ အိပ္မက္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္၍မက္သည္မွာ ထိုအမႈကို ဘုရားသခင္အတည္ျပဳေတာ္မူၿပီျဖစ္၍ ဘုရားသခင္သည္ ထိုအမႈကိုအလ်င္အျမန္ျပဳေတာ္မူမည္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီး၊ အသိဉာဏ္ရွိေသာ၊ ပညာရွိေသာသူကိုရွာၿပီးလွ်င္ အီဂ်စ္ျပည္ကိုအုပ္စိုးရန္ ထိုသူကိုခန႔္ထားပါေလာ့။ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီး ခန႔္ထားေသာသူသည္လည္း တိုင္းျပည္ ႀကီးၾကပ္သူမ်ားကို ထပ္မံခန႔္အပ္ထားပါေစ။ သူသည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ဝေျပာေသာႏွစ္ ခုနစ္ႏွစ္တြင္ ဂ်ဳံစပါးငါးပုံတစ္ပုံကို ေကာက္ယူပါေစ။ ထိုသူတို႔သည္ လာမည့္ႂကြယ္ဝေသာႏွစ္မ်ားမွ အစားအစာရွိသမွ်တို႔ကို စုသိမ္းၾကပါေစ။ ဖာေရာမင္းႀကီး၏အာဏာျဖင့္ အစားအစာဂ်ဳံစပါးကို ၿမိဳ႕မ်ား၌စုေဆာင္းထိန္းသိမ္းၾကပါေစ။ ထိုအစားအစာတို႔သည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ျဖစ္လာမည့္ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာႏွစ္ ခုနစ္ႏွစ္တြင္ တိုင္းျပည္အတြက္ အရန္သိုမွီးထားေသာအစားအစာျဖစ္ရမည္။ သို႔မွ တိုင္းျပည္သည္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔မေရာက္ဘဲေနမည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။