ကမ႓ာဦးက်မ္း 35:1-29
ကမ႓ာဦးက်မ္း 35:1-29 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္က ယာကုပ္အား “ထေလာ့။ ေဗသလအရပ္သို႔သြား၍ ထိုအရပ္၌ ေနထိုင္ေလာ့။ သင္၏အစ္ကိုဧေသာထံမွ သင္ထြက္ေျပးစဥ္က သင့္အား ကိုယ္ထင္ရွားျပေသာဘုရားသခင္အဖို႔ ထိုအရပ္၌ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယာကုပ္သည္ မိမိ၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔မွစ၍ မိမိႏွင့္အတူရွိေသာသူအေပါင္းတို႔အား “သင္တို႔၌ရွိေသာတိုင္းတစ္ပါးသား၏ဘုရားမ်ားကို ဖယ္ရွားၾကေလာ့။ သင္တို႔ကိုယ္သင္တို႔ စင္ၾကယ္ေစ၍ သင္တို႔၏အဝတ္အစားမ်ားကို လဲၾကေလာ့။ ထ၍ေဗသလအရပ္သို႔သြားၾကစို႔။ ငါဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေသာကာလ၌ ငါ့ကိုထူးေတာ္မူ၍ ငါသြားေသာလမ္းခရီး၌ ငါႏွင့္အတူရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္အဖို႔ ထိုအရပ္၌ ယဇ္ပလႅင္ကို ငါတည္မည္”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ မိမိတို႔လက္ထဲ၌ရွိေသာ တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔၏ဘုရားရွိသမွ်ကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔နား၌ပန္ထားေသာ နားကြင္းမ်ားကိုလည္းေကာင္း ယာကုပ္အားေပးၾက၏။ ယာကုပ္သည္လည္း ၎တို႔ကို ေရွခင္ၿမိဳ႕အနီးရွိ သပိတ္ပင္ေအာက္၌ျမႇဳပ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ခရီးျပဳၾက၏။ ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕ထိတ္လန႔္ျခင္းသည္ သူတို႔ပတ္လည္၌ရွိေသာၿမိဳ႕မ်ားအေပၚသို႔ က်ေရာက္သျဖင့္ ထိုၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ယာကုပ္၏သားတို႔ကို မလိုက္ဝံ့ၾကေခ်။ ယာကုပ္သည္ သူႏွင့္အတူရွိေသာလူအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ခါနာန္ျပည္ရွိ လုဇၿမိဳ႕တည္းဟူေသာ ေဗသလအရပ္သို႔ေရာက္လာ၏။ သူသည္ ထိုအရပ္၌ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍ ထိုအရပ္ကို ဧလေဗသလ ဟုေခၚ၏။ အေၾကာင္းမူကား သူသည္ မိမိအစ္ကိုထံမွထြက္ေျပးစဥ္က ထိုအရပ္၌ ဘုရားသခင္ထင္ရွားေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ေရဗကၠာ၏အထိန္း ေဒေဗာရသည္ ေသဆုံး၍ ေဗသလအရပ္အနိမ့္ပိုင္း၊ ဝက္သစ္ခ်ပင္ေအာက္၌ သူ႔ကိုသၿဂႋဳဟ္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအပင္၏အမည္ကို အာလုမာၻကုတ္ ဟုေခၚ၏။ ယာကုပ္သည္ ပါဒန္အာရံျပည္မွျပန္လာၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အား တစ္ဖန္ကိုယ္ထင္ရွားျပ၍ ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္က “သင္၏အမည္သည္ ယာကုပ္ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သင့္ကို ယာကုပ္ ဟုေခၚေတာ့မည္မဟုတ္။ ယခုမွစ၍ သင္၏အမည္သည္ အစၥေရး ျဖစ္ရမည္”ဟု သူ႔အားမိန႔္ေတာ္မူလ်က္ သူ၏အမည္ကို အစၥေရး ဟုမွည့္ေခၚေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ ဘုရားသခင္က “ငါသည္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ျဖစ္၏။ တိုးပြားမ်ားျပားေလာ့။ သင့္ထံမွ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးသာမက လူမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းသက္လာၾကလိမ့္မည္။ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္ထဲမွ ရွင္ဘုရင္မ်ားလည္း ေပၚထြန္းလိမ့္မည္။ အာျဗဟံႏွင့္ဣဇက္အား ငါေပးေသာျပည္ကို သင့္အား ငါေပးမည္။ ထိုျပည္ကို ေနာင္လာမည့္ သင္၏သားစဥ္ေျမးဆက္အားလည္း ငါေပးမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္သည္ သူႏွင့္မိန႔္ႁမြက္ေတာ္မူေသာထိုအရပ္မွ ႂကြသြားေတာ္မူ၏။ ယာကုပ္သည္ မိမိအားဘုရားသခင္မိန႔္ႁမြက္ေတာ္မူေသာအရပ္၌ ေက်ာက္တိုင္တစ္တိုင္ကို စိုက္ထူေလ၏။ သူသည္ ၎အေပၚ၌ သြန္းေလာင္းရာပူေဇာ္သကၠာကိုသြန္းေလာင္း၍ ဆီကိုလည္းေလာင္း၏။ ယာကုပ္သည္ မိမိအားဘုရားသခင္မိန႔္ႁမြက္ေတာ္မူေသာအရပ္၏အမည္ကို ေဗသလ ဟုေခၚ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေဗသလအရပ္မွခရီးျပဳ၏။ ဧဖရတ္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ရန္ အတန္ငယ္ေဝးေသးေသာေနရာတြင္ ရာေခလသည္ သားဖြားမည့္အခ်ိန္ေရာက္၍ သားဖြားရခက္ေန၏။ ထိုသို႔ သူသည္ သားဖြားရခက္ေနစဥ္ ဝမ္းဆြဲက “မစိုးရိမ္ႏွင့္။ သင္သည္ သားေနာက္တစ္ေယာက္ရၿပီ”ဟု သူ႔အားဆိုလွ်င္ ရာေခလ ေသဆုံးေလ၏။ သို႔ေသာ္ အသက္ထြက္အံ့ဆဲဆဲတြင္ သား၏အမည္ကို ေဗေနာနိ ဟုမွည့္ေခၚ၏။ ဖခင္မူကား ထိုသားကို ဗယၤာမိန္ ဟုမွည့္ေခၚ၏။ ရာေခလသည္ ေသဆုံး၍ ဗက္လင္ ေခၚ ဧဖရတ္ၿမိဳ႕သို႔သြားရာလမ္း၌ သူ႔ကိုသၿဂႋဳဟ္ေလ၏။ ယာကုပ္သည္ ရာေခလ၏သခ်ႋဳင္း၌ မွတ္တိုင္ကိုစိုက္ထူေလ၏။ ၎သည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ရာေခလ၏သခ်ႋဳင္းမွတ္တိုင္ျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ အစၥေရးသည္ ခရီးျပဳ၍ ဧဒါေမွ်ာ္စင္အလြန္တြင္ တဲကိုေဆာက္ေလ၏။ အစၥေရးသည္ ထိုျပည္၌ေနထိုင္စဥ္ ႐ုဗင္သည္သြား၍ မိမိဖခင္၏မယားငယ္ဗိလဟာႏွင့္အိပ္ေလ၏။ အစၥေရးသည္ ထိုအေၾကာင္းကို ၾကား၏။ ယာကုပ္၌ သားတစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ ေလအာ၏သားမ်ားမွာ ႐ုဗင္(ယာကုပ္၏သားဦး)၊ ရွိေမာင္၊ ေလဝိ၊ ယုဒ၊ ဣသခါ၊ ဇာဗုလုန္ တို႔ျဖစ္ၾက၏။ ရာေခလ၏သားမ်ားမွာ ေယာသပ္၊ ဗယၤာမိန္ တို႔ျဖစ္ၾက၏။ ရာေခလ၏ကြၽန္မဗိလဟာ၏သားမ်ားမွာ ဒန္၊ နႆလိ တို႔ျဖစ္ၾက၏။ ေလအာ၏ကြၽန္မဇိလပ၏သားမ်ားမွာ ဂဒ္၊ အာရွာ တို႔ျဖစ္ၾက၏။ ဤသူတို႔ကား ပါဒန္အာရံျပည္၌ေမြးဖြားေသာ ယာကုပ္၏သားမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ယာကုပ္သည္ မံေရၿမိဳ႕တည္းဟူေသာ ေဟျဗဳန္ ေခၚ ကိရယအာဘၿမိဳ႕ရွိ မိမိဖခင္ဣဇက္ထံသို႔သြား၏။ ထိုၿမိဳ႕သည္ အာျဗဟံႏွင့္ဣဇက္တို႔တည္းခိုေနထိုင္ေသာၿမိဳ႕ျဖစ္၏။ ဣဇက္သည္ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာ့ရွစ္ဆယ္အသက္ရွင္ခဲ့၏။ ဣဇက္သည္ အသက္ႀကီး၍သက္တမ္းေစ့သျဖင့္ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထြက္၍ေသဆုံးၿပီး မိမိလူမ်ိဳးတို႔စုစည္းရာသို႔ ေရာက္ေလ၏။ သူ၏သားဧေသာႏွင့္ယာကုပ္တို႔သည္ သူ႔ကိုသၿဂႋဳဟ္ၾက၏။