ကမ႓ာဦးက်မ္း 34:1-31
ကမ႓ာဦးက်မ္း 34:1-31 MSBZ
ယာကုပ္အတြက္ ေလအာေမြးဖြားေပးေသာသမီးဒိနသည္ ခါနာန္ျပည္ရွိအမ်ိဳးသမီးတို႔ထံ အလည္အပတ္သြားရာ ထိုျပည္၏မင္းျဖစ္ေသာဟိဝိလူမ်ိဳးဟာေမာ္၏သား ေရွခင္သည္ သူ႔ကိုျမင္လွ်င္ ေခၚေဆာင္သြား၍ သူႏွင့္အိပ္ျခင္းျဖင့္ သူ႔အသေရကိုရႈတ္ခ်ေလ၏။ ေရွခင္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ယာကုပ္၏သမီးဒိနကိုစြဲလမ္း၏။ သူသည္ ထိုမိန္းကေလးကိုခ်စ္၏။ ၾကင္နာစြာစကားေျပာ၏။ ေရွခင္သည္ မိမိဖခင္ဟာေမာ္အား “ဤမိန္းကေလးကို အကြၽႏ္ုပ္၏မယားအျဖစ္ ေတာင္းေပးပါ”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။ ယာကုပ္သည္ သူ၏သမီးဒိနကို ေရွခင္ကညစ္ညဴးေအာင္ျပဳခဲ့ေၾကာင္း ၾကားသိေသာ္လည္း သူ၏သားတို႔သည္ တိရစာၦန္တို႔ႏွင့္အတူ ေတာထဲ၌ရွိေနၾကေသာေၾကာင့္ သူတို႔ျပန္မေရာက္မခ်င္း တိတ္ဆိတ္စြာေန၏။ ေရွခင္၏ဖခင္ဟာေမာ္သည္ ယာကုပ္ႏွင့္ေျပာဆိုေဆြးေႏြးရန္ ယာကုပ္ထံသို႔လာ၏။ ယာကုပ္၏သားတို႔သည္ ထိုသတင္းကိုၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္း ေတာမွျပန္လာၾက၏။ သူတို႔သည္ စိတ္ထိခိုက္၍ အလြန္အမ်က္ထြက္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား ေရွခင္သည္ ယာကုပ္၏သမီးႏွင့္အိပ္ျခင္းျဖင့္ အစၥေရးလူမ်ိဳး၌ ယုတ္ညံ့ေသာအမႈကိုျပဳ၏။ ဤအမႈသည္ မျပဳအပ္ေသာအမႈျဖစ္၏။ ဟာေမာ္က သူတို႔အား “ငါ့သားေရွခင္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ သင္တို႔၏သမီးကိုစြဲလမ္းေနပါ၏။ သူ႔ကို ငါ့သား၏မယားအျဖစ္ေပးပါ။ ငါတို႔ေဆြမ်ိဳးေတာ္ၾကစို႔။ သင္တို႔၏သမီးတို႔ကို ငါတို႔အားေပးစား၍ ငါတို႔၏သမီးတို႔ကိုလည္း သင္တို႔ယူၾကပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္တို႔သည္ ငါတို႔ႏွင့္အတူေနထိုင္ႏိုင္ပါသည္။ ဤျပည္သည္လည္း သင္တို႔အတြက္ျဖစ္မည္။ ဤျပည္၌ ေနထိုင္လ်က္ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားၿပီး ဥစၥာဆည္းပူးၾကပါ”ဟု ေျပာဆိုေလ၏။ ေရွခင္ကလည္း မိန္းကေလး၏ဖခင္ႏွင့္အစ္ကိုတို႔အား “အကြၽႏ္ုပ္သည္ သင္တို႔ေရွ႕၌ မ်က္ႏွာရပါေစ။ သင္တို႔ေတာင္းသမွ်ကို အကြၽႏ္ုပ္ေပးပါမည္။ မဂၤလာေၾကးႏွင့္လက္ေဆာင္ကို သင္တို႔အလိုရွိသမွ် အကြၽႏ္ုပ္ထံမွေတာင္းပါ။ သင္တို႔ေတာင္းသည့္အတိုင္း အကြၽႏ္ုပ္ေပးပါမည္။ ဤမိန္းကေလးကိုသာ အကြၽႏ္ုပ္၏မယားအျဖစ္ေပးပါ”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ယာကုပ္၏သားတို႔သည္ သူတို႔၏ႏွမဒိနကို ညစ္ညဴးေအာင္ ေရွခင္ျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေရွခင္ႏွင့္သူ၏ဖခင္ဟာေမာ္အား တစ္ဖက္လွည့္ျဖင့္ ျပန္ေျပာၾက၏။ သူတို႔က “ငါတို႔၏ႏွမကို အေရဖ်ားမလွီးေသာသူႏွင့္ေပးစားျခင္းအမႈကို ငါတို႔မျပဳႏိုင္ပါ။ အေၾကာင္းမူကား ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ ငါတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သင္တို႔၌ရွိေသာေယာက္်ားတိုင္းသည္ ငါတို႔ကဲ့သို႔အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံေသာသူ ျဖစ္မွသာလွ်င္ ငါတို႔သည္ သင္တို႔ႏွင့္လိုက္ေလ်ာသေဘာတူႏိုင္မည္။ ထိုအခါ ငါတို႔သည္ ငါတို႔သမီးတို႔ကို သင္တို႔အားေပးစား၍ သင္တို႔၏သမီးတို႔ကိုလည္း ငါတို႔ယူမည္။ ငါတို႔သည္ သင္တို႔ႏွင့္အတူေနထိုင္၍ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္းျဖစ္လာမည္။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔သည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံရန္ သေဘာမတူလွ်င္ ငါတို႔သည္ ငါတို႔သမီးကိုေခၚ၍ ထြက္သြားမည္”ဟု ဆိုၾက၏။ သူတို႔၏စကားကို ဟာေမာ္ႏွင့္သူ၏သားေရွခင္သည္ ႏွစ္သက္သေဘာက်ၾက၏။ ထိုလူငယ္သည္ ယာကုပ္၏သမီးကိုႏွစ္သက္သျဖင့္ ေႏွာင့္ေႏွးျခင္းမရွိဘဲ ထိုအမႈကိုျပဳ၏။ သူသည္ မိမိဖခင္၏အိမ္သူအိမ္သားအေပါင္းတို႔တြင္ ဂုဏ္သေရအရွိဆုံးသူျဖစ္၏။ ဟာေမာ္ႏွင့္သူ၏သားေရွခင္သည္ ၿမိဳ႕တံခါးသို႔သြား၍ ၿမိဳ႕သားတို႔အား “ဤသူတို႔သည္ ငါတို႔ႏွင့္ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔သည္ ဤျပည္၌ေနထိုင္၍ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားၾကပါေစ။ ဤျပည္သည္ သူတို႔ေနသာေအာင္ က်ယ္ဝန္း၏။ သူတို႔၏သမီးတို႔ကို ငါတို႔၏မယားအျဖစ္ယူ၍ ငါတို႔၏သမီးတို႔ကိုလည္း သူတို႔အား ေပးစားၾကစို႔။ သူတို႔အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံသကဲ့သို႔ ငါတို႔ထဲ၌ရွိေသာေယာက္်ားတိုင္းသည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံရမည္ဟူေသာအခ်က္ျဖင့္သာ သူတို႔သည္ ငါတို႔ႏွင့္လိုက္ေလ်ာသေဘာတူ၍ ငါတို႔ႏွင့္အတူေနထိုင္ၿပီး လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္းျဖစ္ၾကမည္။ ထိုအခါ သူတို႔၏သိုးႏြားမ်ားမွစ၍ သူတို႔၏ဥစၥာႏွင့္တိရစာၦန္ရွိသမွ်တို႔သည္ ငါတို႔ဥစၥာျဖစ္လာမည္မဟုတ္ေလာ။ သူတို႔ႏွင့္လိုက္ေလ်ာသေဘာတူၾကစို႔။ သို႔ျပဳလွ်င္ သူတို႔သည္ ငါတို႔ႏွင့္အတူေနထိုင္ၾကလိမ့္မည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ၿမိဳ႕တံခါးမွဝင္ထြက္သြားလာေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ ဟာေမာ္ႏွင့္သူ႔သားေရွခင္၏စကားကို နားေထာင္ၾက၏။ ၿမိဳ႕တံခါးမွဝင္ထြက္သြားလာေသာေယာက္်ားအေပါင္းတို႔သည္လည္း အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံၾက၏။ သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ သူတို႔နာက်င္လ်က္ေနၾကေသာအခါ ယာကုပ္၏သားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ဒိန၏အစ္ကိုရွိေမာင္ႏွင့္ေလဝိတို႔သည္ ဓားကိုယ္စီကိုင္ေဆာင္လ်က္ ထိုၿမိဳ႕ထဲသို႔ ရဲရင့္စြာဝင္ေရာက္၍ ေယာက္်ားအေပါင္းတို႔ကိုသတ္ေလ၏။ ဟာေမာ္ႏွင့္သူ၏သားေရွခင္ကိုလည္း သူတို႔၏ဓားျဖင့္သတ္ၿပီးလွ်င္ ဒိနကို ေရွခင္၏အိမ္မွေခၚလ်က္ ထြက္သြားၾက၏။ ယာကုပ္၏သားတို႔သည္ မိမိတို႔ႏွမကို ၿမိဳ႕သားတို႔ညစ္ညဴးေစေသာေၾကာင့္ အသတ္ခံရေသာသူတို႔ထံသို႔လာ၍ သူတို႔၏ၿမိဳ႕ကို သိမ္းယူၾက၏။ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႕သားတို႔၏သိုးဆိတ္၊ ႏြား၊ ျမည္းမ်ားမွစ၍ ၿမိဳ႕တြင္း၊ ၿမိဳ႕ျပင္ရွိပစၥည္းတို႔ကို ယူၾက၏။ အိမ္ထဲ၌ရွိေသာဥစၥာပစၥည္းအားလုံးကို သိမ္းယူသြား၏။ ကေလးႏွင့္မိန္းမတို႔ကိုလည္း တစ္ေယာက္မက်န္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ ထိုအခါ ယာကုပ္က ရွိေမာင္ႏွင့္ေလဝိအား “ဤျပည္၌ေနထိုင္ၾကေသာ ခါနာန္လူမ်ိဳးႏွင့္ေဖရဇိလူမ်ိဳးတို႔ ငါ့ကိုစက္ဆုပ္႐ြံရွာေအာင္ သင္တို႔ျပဳျခင္းအားျဖင့္ ငါ့ကို ဒုကၡေပးၾကၿပီတကား။ ငါ၌ လူအင္အားအနည္းငယ္သာရွိ၏။ သူတို႔သည္ စုေဝး၍ ငါ့ကိုတိုက္ခိုက္လွ်င္ ငါႏွင့္ငါ၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔သည္ ပ်က္စီးၾကရလိမ့္မည္”ဟု ဆိုေလ၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔က “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ႏွမကို ျပည့္တန္ဆာကဲ့သို႔ ျပဳရသေလာ”ဟု ျပန္ေျပာၾက၏။