ကမ႓ာဦးက်မ္း 28:1-22
ကမ႓ာဦးက်မ္း 28:1-22 MSBZ
ထိုအခါ ဣဇက္သည္ ယာကုပ္ကိုေခၚ၍ “သင္သည္ ခါနာန္အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ အိမ္ေထာင္မျပဳရ။ ထ၍ ပါဒန္အာရံျပည္ရွိ သင့္မိခင္၏အေဖ ေဗေသြလ၏အိမ္သို႔ သြားေလာ့။ ထိုအရပ္ရွိ သင့္ဦးရီးလာဗန္၏သမီးတစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္အိမ္ေထာင္ျပဳေလာ့။ သင္သည္ လူမ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာသည့္တိုင္ေအာင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကိုေကာင္းခ်ီးေပး၍ သင့္ကို တိုးပြားမ်ားျပားေစေတာ္မူပါေစေသာ။ သင္တည္းခိုေနထိုင္ေသာျပည္ျဖစ္သည့္ အာျဗဟံအား ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူေသာျပည္ကို သင္ပိုင္ဆိုင္ရမည့္အေၾကာင္း အာျဗဟံအား ေပးေတာ္မူေသာေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို ကိုယ္ေတာ္သည္ သင္ႏွင့္တကြ သင္ႏွင့္အတူရွိေသာ သင္၏သားေျမးတို႔အား ေပးေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ေကာင္းခ်ီးေပးလ်က္ မွာၾကားေလ၏။ ထိုသို႔ ဣဇက္သည္ ယာကုပ္ကိုလႊတ္လိုက္သျဖင့္ သူသည္ ပါဒန္အာရံျပည္ရွိ အာရံလူမ်ိဳးေဗေသြလ၏သား လာဗန္ထံသို႔ထြက္ခြာသြားေလ၏။ လာဗန္သည္ ယာကုပ္ႏွင့္ဧေသာတို႔၏မိခင္ေရဗကၠာ၏အစ္ကိုျဖစ္၏။ ဣဇက္သည္ ယာကုပ္ကိုေကာင္းခ်ီးေပး၍ ပါဒန္အာရံျပည္မွအမ်ိဳးသမီးႏွင့္အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ ထိုျပည္သို႔လႊတ္လိုက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ သူ႔ကိုေကာင္းခ်ီးေပးေသာအခါ ခါနာန္အမ်ိဳးသမီးႏွင့္အိမ္ေထာင္မျပဳရဟု မွာၾကားသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ယာကုပ္သည္ မိခင္ႏွင့္ဖခင္၏စကားကိုနားေထာင္၍ ပါဒန္အာရံျပည္သို႔ထြက္ခြာသြားသည္ကိုလည္းေကာင္း ဧေသာသိျမင္ေလ၏။ ဖခင္ဣဇက္သည္ ခါနာန္အမ်ိဳးသမီးတို႔အား မႏွစ္ၿမိဳ႕သည္ကိုလည္း ဧေသာသိျမင္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဧေသာသည္ ဣရွေမလထံသို႔သြား၍ မိမိ၌ရွိေသာမယားတို႔အျပင္ အာျဗဟံသားဣရွေမလ၏သမီး၊ နဗာယုတ္၏ႏွမ မဟာလတ္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳေလ၏။ ယာကုပ္သည္ ေဗရေရွဘအရပ္မွထြက္ခြာ၍ ဟာရန္ျပည္သို႔သြားေလ၏။ တစ္ေနရာသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေနဝင္သြားေသာေၾကာင့္ ထိုေနရာတြင္ ညအိပ္နားေလ၏။ သူသည္ ထိုေနရာမွေက်ာက္ကိုယူၿပီးလွ်င္ ေခါင္းအုံးလုပ္၍ ထိုအရပ္၌ပင္အိပ္ေလ၏။ ထိုအခါ သူအိပ္မက္မက္သည္မွာ ေျမႀကီးေပၚတြင္ေလွကားတစ္စင္းေထာင္ထားလ်က္ရွိ၍ ၎၏ထိပ္သည္ မိုးေကာင္းကင္အထိေရာက္၏။ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ ထိုေလွကားေပၚတြင္ တက္လ်က္၊ ဆင္းလ်က္ရွိၾက၏။ ထာဝရဘုရားသည္ သူ႔အနားတြင္ရပ္ေန၍ “ငါသည္ သင့္ဖခင္အာျဗဟံ၏ဘုရား၊ ဣဇက္၏ဘုရားတည္းဟူေသာ ထာဝရဘုရားျဖစ္၏။ သင္အိပ္ေနေသာေျမကို သင္ႏွင့္သင္၏သားစဥ္ေျမးဆက္အား ငါေပးမည္။ သင္၏သားစဥ္ေျမးဆက္သည္ ေျမမႈန႔္ကဲ့သို႔မ်ားျပား၍ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ အရပ္ရပ္သို႔ပ်ံ႕ႏွံ႔လိမ့္မည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ သင့္အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္အားျဖင့္လည္းေကာင္း ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရၾကလိမ့္မည္။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ငါသည္ သင္ႏွင့္အတူရွိ၏။ သင္သြားေလရာရာ၌ သင့္ကိုေစာင့္ေရွာက္၍ ဤျပည္သို႔ သင့္ကို ျပန္ေခၚလာဦးမည္။ အကယ္စင္စစ္ သင့္အားငါကတိေပးသည့္အရာ မျပည့္စုံမခ်င္း ငါသည္ သင့္ကိုစြန႔္ပစ္မည္မဟုတ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ယာကုပ္သည္ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွႏိုးလာေသာအခါ “အကယ္စင္စစ္ ထာဝရဘုရားသည္ ဤအရပ္၌ ရွိေတာ္မူ၏။ သို႔ပါလ်က္ ငါမသိခဲ့ပါတကား”ဟု ဆို၏။ သူသည္ ေၾကာက္႐ြံ႕၍ “ဤအရပ္သည္ အံ့ဩဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္တကား။ ဤအရပ္ကား အျခားမဟုတ္၊ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္ေပတည္း။ ဤအရပ္ကား ေကာင္းကင္တံခါးဝေပတည္း”ဟု ဆို၏။ ယာကုပ္သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ သူေခါင္းအုံးခဲ့ေသာေက်ာက္ကိုယူကာ မွတ္တိုင္အျဖစ္စိုက္ထူၿပီးလွ်င္ ထိပ္ဖ်ား၌ ဆီကိုေလာင္းေလ၏။ သူသည္ ထိုအရပ္၏အမည္ကို ေဗသလ ဟုေခၚ၏။ ယခင္က ထိုၿမိဳ႕၏အမည္မွာ လုဇျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ ယာကုပ္က “ဘုရားသခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အတူရွိ၍ အကြၽႏ္ုပ္သြားေသာဤခရီးတြင္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုေစာင့္ေရွာက္လ်က္ စားစရာအစာႏွင့္ ဝတ္စရာအဝတ္ကို အကြၽႏ္ုပ္အားေပးသနားေတာ္မူသျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ဖခင္၏အိမ္သို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျပန္လာရလွ်င္ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရားျဖစ္မည္။ မွတ္တိုင္အျဖစ္ အကြၽႏ္ုပ္စိုက္ထူေသာ ဤေက်ာက္သည္လည္း ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္ျဖစ္မည္။ အကြၽႏ္ုပ္အားေပးသနားေတာ္မူေသာအရာရွိသမွ်တို႔၏ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ကို ကိုယ္ေတာ္အား မုခ်ပူေဇာ္ပါမည္”ဟု ဆိုလ်က္ ကတိသစၥာျပဳေလ၏။
Bible App
Bible App for Kids
