ကမ႓ာဦးက်မ္း 12:1-5

ထာဝရဘုရား​က အာၿဗံ​အား “​သင္​သည္ သင့္​ျပည္​မွ​လည္းေကာင္း​၊ သင့္​ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း​တို႔​ထဲမွ​လည္းေကာင္း​၊ သင့္​ဖခင္​၏​အိမ္​မွ​လည္းေကာင္း ထြက္ခြာ​၍ သင့္​ကို​ငါ​ျပ​မည့္​ျပည္​သို႔​သြား​ေလာ့​။ ငါ​သည္ သင့္​ကို ႀကီးျမတ္​ေသာ​လူမ်ိဳး​ျဖစ္​ေစ​မည္​။ သင့္​ကို ငါ​ေကာင္းခ်ီးေပး​၍ သင္​၏​အမည္နာမ​ကို ႀကီးျမတ္​ေစ​သျဖင့္ သင္​သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ​ျဖစ္​လိမ့္မည္​။ သင့္​ကို​ေကာင္းခ်ီးေပး​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ငါ​ေကာင္းခ်ီးေပး​၍ သင့္​ကို​က်ိန္ဆဲ​ေသာ​သူ​ကို ငါ​က်ိန္ဆဲ​မည္​။ ကမာၻေျမႀကီး​ေပၚ​ရွိ မ်ိဳးႏြယ္စု​အေပါင္း​တို႔​သည္ သင့္​အားျဖင့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ​ခံစား​ရ​ၾက​လိမ့္မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ထိုအခါ အာၿဗံ​သည္ မိမိ​အား ထာဝရဘုရား​မိန႔္​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း ထြက္ခြာ​ေလ​၏​။ ေလာတ​သည္​လည္း သူ​ႏွင့္အတူ​လိုက္သြား​၏​။ အာၿဗံ​သည္ ဟာရန္​ၿမိဳ႕​မွ​ထြက္လာ​ေသာအခါ အသက္​ခုနစ္ဆယ့္​ငါး​ႏွစ္​ရွိ​၏​။ အာၿဗံ​သည္ မိမိ​မယား​စာရဲ​ႏွင့္ မိမိ​တူ​ေလာတ​ကို​လည္းေကာင္း​၊ သူ​တို႔​စုေဆာင္း​ရရွိ​ေသာ​ဥစၥာ​ရွိသမွ်​ႏွင့္ ဟာရန္​ၿမိဳ႕​၌ ရရွိ​ေသာ​လူ​တို႔​ကို​လည္းေကာင္း ေခၚေဆာင္​၍ ခါနာန္​ျပည္​သို႔​သြား​ရန္​ထြက္ခြာ​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ခါနာန္​ျပည္​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏​။