ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း 46:16-24

တစ္ဖန္ ဘုရားရွင္​ထာဝရဘုရား​က ‘မင္းသား​သည္ မိမိ​သား​တစ္ေယာက္ေယာက္​အား မိမိ​အေမြ​ကို လက္ေဆာင္​အျဖစ္​ေပး​မည္​ဆိုလွ်င္ ထို​လက္ေဆာင္​သည္ ထို​သား​၏​သားေျမး​တို႔​သာ​ပိုင္​ေသာ​အေမြ ျဖစ္​ရ​မည္​။ မင္းသား​သည္ မိမိ​ကြၽန္​တစ္ေယာက္ေယာက္​အား မိမိ​အေမြ​အခ်ိဳ႕​ကို လက္ေဆာင္​အျဖစ္​ေပး​မည္​ဆိုလွ်င္ ထို​ကြၽန္​လြတ္ေျမာက္​ခြင့္​ရ​သည့္​ႏွစ္​အထိ ထို​အေမြ​ကို ပိုင္ဆိုင္​ရ​မည္​။ မိမိ​လြတ္ေျမာက္​ေသာအခါ ထို​အေမြ​ကို မင္းသား​အား ျပန္ေပး​ရ​မည္​။ ထို​အေမြ​ကို မင္းသား​၏​သားေျမး​သာ ပိုင္​ရ​မည္​။ မင္းသား​သည္ ျပည္သူ​တို႔​ပိုင္ဆိုင္​ေသာ​အေမြေျမ​ကို အႏိုင္အထက္​မ​လုယူ​ရ​။ သူ႔​သား​မ်ား​အား သူ​ပိုင္ဆိုင္​ေသာ​ေျမ​ထဲမွ အေမြခြဲေဝ​ေပး​ရ​မည္​။ သို႔မွ ငါ့​လူမ်ိဳး​ေတာ္​တစ္စုံတစ္ေယာက္​မွ် သူ​တို႔​ပိုင္ဆိုင္​ေသာ​အေမြေျမ​မွ ကြဲလြင့္​သြား​ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္’​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​သည္”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ထို​သူ​သည္ ငါ့​အား မုခ္ေဆာင္​ေဘး​ရွိ​ဝင္ေပါက္​မွတစ္ဆင့္ ေျမာက္ဘက္​ရွိ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​တို႔​၏​သန႔္ရွင္း​ေသာ​အခန္း​မ်ား​သို႔ ေခၚသြား​၏​။ အေနာက္ဘက္​စြန္း​တြင္ ေနရာ​တစ္​ခု​ရွိ​သည္​ကို ေတြ႕​ရ​၏​။ ထို​သူ​က ငါ့​အား “​ဤ​ေနရာ​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​တို႔​က အျပစ္ဒဏ္ေျဖရာယဇ္​ႏွင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္​တို႔​ကို ျပဳတ္​ရ​ေသာ​ေနရာ​၊ ေဘာဇဥ္ပူေဇာ္သကၠာ​ကို ဖုတ္​ရာ​ေနရာ​ျဖစ္​၏​။ လူ​တို႔​ထံ သန႔္ရွင္း​ျခင္း​ကူး​မ​သြား​ေစရန္ ထို​ယဇ္​တို႔​ကို အျပင္​ဝင္း​သို႔ ယူေဆာင္​မ​သြား​ရ”​ဟု ဆို​၏​။ ထို႔ေနာက္ ငါ့​အား အျပင္​ဝင္း​သို႔​ေခၚသြား​ၿပီး ဝင္း​၏​ေထာင့္​ေလး​ေထာင့္​ကို လွည့္ပတ္​ၾကည့္​ေစ​၏​။ ေထာင့္​တစ္ေထာင့္စီ​တြင္ ဝင္းငယ္​တစ္ခုစီ​ရွိ​သည္​ကို ေတြ႕​ရ​၏​။ ဝင္း​၏​ေထာင့္​ေလး​ေထာင့္​တြင္​ရွိ​ေသာ ဝင္းငယ္​တို႔​သည္ အလ်ား​အေတာင္​ေလးဆယ္​၊ အနံ​အေတာင္​သုံးဆယ္​ရွိ​၏​။ ထို​ေထာင့္​ရွိ​ဝင္းငယ္​တို႔​သည္ အလ်ားအနံ တူ​ၾက​၏​။ ထို​ဝင္းငယ္​ေလး​ခု​၏​အတြင္းဘက္​ပတ္ပတ္လည္​တြင္ စင္​ရွိ​၏​။ ထို​စင္​ေအာက္​ပတ္ပတ္လည္​တြင္ မီးဖို​ေဆာက္​ထား​၏​။ ထို​သူ​က ငါ့​အား “ဤ​ေနရာ​သည္ လူ​တို႔​ေပးလႉ​ေသာ​ယဇ္ေကာင္​ကို အိမ္​ေတာ္​အမႈထမ္း​တို႔ ခ်က္ျပဳတ္​ေပး​ရ​ေသာ မီးဖိုေဆာင္​ျဖစ္​၏​”​ဟု ေျပာျပ​၏​။