ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း 12:1-16

တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရား​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​သည္ ငါ့​ထံသို႔​ေရာက္လာ​၍ “​အခ်င္း​လူသား​၊ ပုန္ကန္​တတ္​ေသာ​အမ်ိဳး​တို႔​ၾကား​တြင္ သင္​ေန​ရ​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ပုန္ကန္​တတ္​ေသာ​အမ်ိဳး​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ မ်က္စိ​ရွိ​လ်က္ မ​ျမင္​၊ နား​ရွိ​လ်က္ မ​ၾကား​ၾက​။ အခ်င္း​လူသား​၊ သင္​သည္ သုံ႔ပန္း​ကဲ့သို႔ အထုပ္အပိုး​ကို ျပင္ဆင္​ေလာ့​။ ေန႔​အခ်ိန္​၌ သူ​တို႔​မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္ပင္ သုံ႔ပန္း​ပါသြား​ေသာ​သူ​ကဲ့သို႔ ထြက္သြား​ေလာ့​။ သူ​တို႔​မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္ပင္ တစ္ေနရာ​မွ​တစ္ေနရာ​သို႔ သြားလာ​ေလာ့​။ သို႔ျပဳလွ်င္ သူ​တို႔​သည္ ပုန္ကန္​တတ္​ေသာ​သေဘာ​ရွိ​ေသာ္လည္း သတိျပဳ​မိ​ေကာင္း ျပဳ​မိ​ၾက​ပါ​လိမ့္မည္​။ သုံ႔ပန္း​အထုပ္အပိုး​ကဲ့သို႔ သင္​ျပင္ဆင္​ထား​ေသာ​အထုပ္အပိုး​မ်ား​ကို ေန႔​အခ်ိန္​၌ သူ​တို႔​၏​မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္ပင္ ထုတ္သြား​ေလာ့​။ ေနဝင္ခ်ိန္​၌ သူ​တို႔​၏​မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္ပင္ သုံ႔ပန္း​ပါသြား​ေသာ​သူ​ကဲ့သို႔ ထြက္သြား​ေလာ့​။ သူ​တို႔​မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္ပင္ နံရံ​ကို​ေဖာက္​ၿပီး သင့္​အထုပ္​ကို ထုတ္သြား​ေလာ့​။ သူ​တို႔​မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္ပင္ အထုပ္​ကို သင့္​ပခုံး​ေပၚတြင္​ထမ္း​၍ အေမွာင္​ထဲသို႔​ထြက္သြား​ေလာ့​။ ဘာမွ်​မ​ျမင္​ရ​ေအာင္ မ်က္ႏွာ​ကို​ဖုံး​ထား​ေလာ့​။ ငါ​သည္ သင့္​ကို အစၥေရး​အမ်ိဳးအႏြယ္​တို႔​အဖို႔ နိမိတ္လကၡဏာ​ျဖစ္​ေစ​ၿပီ​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ထိုသို႔ ငါ့​အား မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း ငါ​ျပဳ​၏​။ ေန႔​အခ်ိန္​၌ သုံ႔ပန္း​ပါသြား​ေသာ​သူ​ကဲ့သို႔ အထုပ္အပိုး​မ်ား​ကို ထုတ္သြား​ၿပီး ေနဝင္ခ်ိန္​၌ နံရံ​ကို​ေဖာက္​ကာ သူ​တို႔​မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္ပင္ အထုပ္​ကို​ပခုံး​ေပၚ​ထမ္း​၍ အေမွာင္​ထဲသို႔ ထြက္သြား​၏​။ ထို႔ေနာက္ နံနက္အခ်ိန္​၌ ထာဝရဘုရား​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​သည္ ငါ့​ထံသို႔​ေရာက္လာ​၍ “​အခ်င္း​လူသား​၊ ပုန္ကန္​တတ္​ေသာ​အမ်ိဳး​ျဖစ္​ေသာ အစၥေရး​အမ်ိဳးအႏြယ္​က သင့္​အား ‘​သင္​ဘာ​လုပ္​ေန​သနည္း​’​ဟု မ​ေမး​သေလာ​။ ထို​သူ​တို႔​အား ‘ဘုရားရွင္​ထာဝရဘုရား​က ဤ​ဗ်ာဒိတ္စကား​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ကို​အုပ္စိုး​ေသာ​မင္း​မွစ၍ ထို​ၿမိဳ႕​ရွိ​အစၥေရး​တစ္မ်ိဳးႏြယ္လုံး​ႏွင့္​ဆိုင္​၏​။ ငါ​သည္ သင္​တို႔​အဖို႔ နိမိတ္လကၡဏာ​ျဖစ္​၏​။ ငါ​လုပ္ျပ​သည့္​အတိုင္း သူ​တို႔​ႀကဳံေတြ႕​ရ​လိမ့္မည္​။ သုံ႔ပန္း​အျဖစ္ လိုက္သြား​ရ​လိမ့္မည္​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​သည္’​ဟု ေျပာၾကား​ေလာ့​။ သူ​တို႔​ကို​အုပ္စိုး​ေသာ​မင္း​သည္ အထုပ္​ကို​ပခုံး​ေပၚ​တင္​၍ အေမွာင္​ထဲသို႔ ထြက္သြား​ရ​လိမ့္မည္​။ နံရံ​ကို​ေဖာက္​၍ အထုပ္​သယ္သြား​ရ​လိမ့္မည္​။ ေျမ​ကို​မ​ျမင္​ရ​ေအာင္ မ်က္ႏွာ​ကို​ဖုံး​ထား​ရ​လိမ့္မည္​။ ထို​မင္း​ကို ပိုက္ကြန္​ႏွင့္​အုပ္​သျဖင့္ သူ​သည္ ပိုက္ကြန္​၌​မိ​လိမ့္မည္​။ သူ႔​ကို ခါလဒဲ​ျပည္​၊ ေဘဘီလုံ​ၿမိဳ႕​သို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​မည္​ျဖစ္​ေသာ္လည္း ထို​ၿမိဳ႕​ကို သူ​ျမင္​ခြင့္​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ထို​ၿမိဳ႕​တြင္ပင္ သူ​ေသ​ရ​လိမ့္မည္​။ သူ႔​အပါး​၌ ခစား​ေသာ​မႉးမတ္​မ်ား​၊ စစ္တပ္​မ်ား​ကို​လည္း ေလႏွင္ရာ​အရပ္ရပ္​သို႔ ငါ​ကြဲလြင့္​ေစ​မည္​။ ဓား​ကို​ထုတ္​၍ သူ​တို႔​ေနာက္သို႔​လိုက္​မည္​။ သူ​တို႔​ကို လူမ်ိဳး​တကာ​တို႔​အလယ္​၊ အရပ္ရပ္​သို႔ ကြဲလြင့္​ပ်ံ႕ႏွံ႔​ေစ​ေသာအခါ ငါ​သည္ ထာဝရဘုရား​ျဖစ္ေၾကာင္း သူ​တို႔​သိ​ၾက​လိမ့္မည္​။ သူ​တို႔​ျပဳ​ခဲ့​ေသာ စက္ဆုပ္႐ြံရွာဖြယ္​ရာ​တို႔​ကို သူ​တို႔​ေရာက္သြား​ေသာ​လူမ်ိဳးတကာ​အလယ္​၌ ေျပာျပ​ႏိုင္​မည့္​အေၾကာင္း သူ​တို႔​အထဲ​မွ လူ​အနည္းငယ္​ကို ဓားေဘး​၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​၊ ကပ္ေရာဂါ​ေဘး​တို႔​မွ လြတ္ေျမာက္​ေစ​မည္​။ သို႔မွ ငါ​သည္ ထာဝရဘုရား​ျဖစ္ေၾကာင္း သူ​တို႔​သိ​ၾက​လိမ့္မည္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။