ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း 16:27-35

သတၱမ​ေန႔​၌ လူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္ ေကာက္ယူ​ရန္​ထြက္သြား​ၾက​ေသာ္လည္း ရွာ​မ​ေတြ႕​ၾက​။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား​က ေမာေရွ​အား “​သင္​တို႔​သည္ ငါ​၏​ပညတ္ေတာ္​ႏွင့္ ဥပေဒသ​မ်ား​ကို မည္သည့္​အခ်ိန္​ထိ မ​ေစာင့္ထိန္း​ဘဲ ေန​ၾက​မည္နည္း​။ ငါ​ထာဝရဘုရား​သည္ သင္​တို႔​အား ဥပုသ္ေန႔​ကို သတ္မွတ္​ေပး​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆ႒မ​ေန႔​၌ သင္​တို႔​အား မုန႔္​ကို ႏွစ္​ရက္​စာ​ေပး​ေတာ္မူ​၏​။ လူ​တိုင္း​မိမိ​ေနရာ​၌​ေန​ၾက​ေလာ့​။ သတၱမ​ေန႔​၌ မည္သူမွ် မိမိ​ေနရာ​မွ​မ​ထြက္သြား​ၾက​ႏွင့္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ သို႔ျဖစ္၍ လူ​တို႔​သည္ သတၱမ​ေန႔​၌ ၿငိမ္ဝပ္​စြာ​ေန​ၾက​၏​။ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​သည္ ထို​မုန႔္​၏​အမည္​ကို မႏၷ​ဟု​ေခၚ​ၾက​၏​။ နံနံ​ေစ့​ႏွင့္​တူ​ၿပီး အျဖဴေရာင္​ျဖစ္​၏​။ အရသာ​ကား ပ်ားရည္​ပါ​ေသာ​မုန႔္ႂကြပ္ျပား​ႏွင့္​တူ​၏​။ ေမာေရွ​က “​ထာဝရဘုရား​သည္ သင္​တို႔​ကို အီဂ်စ္​ျပည္​မွ ထုတ္ေဆာင္​လာ​ေသာအခါ ေတာကႏၲာရ​ထဲ၌ သင္​တို႔​အား ေကြၽးေမြး​ခဲ့​ေသာ​မုန႔္​ကို သင္​တို႔​၏​မ်ိဳးဆက္​အစဥ္အဆက္​သိျမင္​ႏိုင္​ရန္ သူ​တို႔​အတြက္ ထို​မုန႔္​ကို တစ္​ဩမဲ​အျပည့္ သိမ္းထား​ရ​မည္​။ ဤသည္ကား ထာဝရဘုရား​မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရာ​ျဖစ္​သည္​”​ဟု ဆို​ၿပီး အာ႐ုန္​အား “​အိုး​တစ္​လုံး​ကို​ယူ​ေလာ့​။ ထို​အထဲ​၌ မႏၷမုန႔္​တစ္​ဩမဲ​အျပည့္​ထည့္​ၿပီးလွ်င္ သင္​တို႔​၏​မ်ိဳးဆက္​အစဥ္အဆက္​အတြက္ ထိန္းသိမ္း​ရန္ ထာဝရဘုရား​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ထား​ေလာ့​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။ ေမာေရွ​အား ထာဝရဘုရား​မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း အာ႐ုန္​သည္ မႏၷမုန႔္​ကို​ထိန္းသိမ္း​ရန္ သက္ေသခံခ်က္​ေရွ႕​တြင္ ထား​ေလ​၏​။ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​သည္ သူ​တို႔​အေျခခ်​ေနထိုင္​မည့္​ျပည္​သို႔​မ​ေရာက္​မ​ခ်င္း အႏွစ္​ေလးဆယ္​ပတ္လုံး မႏၷမုန႔္​ကို​စား​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ခါနာန္​ျပည္​နယ္နိမိတ္​သို႔​မ​ေရာက္​မ​ခ်င္း မႏၷမုန႔္​ကို​စား​ၾက​၏​။