ဧသတာဝတၳဳ 7:1-6

ဤသို႔ျဖင့္ ရွင္ဘုရင္​ႏွင့္ ဟာမန္​သည္ မိဖုရား​ဧသတာ​၏​စားေသာက္ပြဲ​သို႔ ေရာက္လာ​ၾက​၏​။ ဒုတိယ​ေန႔ စပ်စ္ဝိုင္​ေသာက္​ခ်ိန္​တြင္​လည္း ရွင္ဘုရင္​က မိဖုရား​ဧသတာ​အား “​မိဖုရား​ဧသတာ​၊ သင္​ဘာ​အလိုရွိ​သနည္း​။ သင့္​ကို ငါ​ေပး​မည္​။ သင္​ဘာ​ေတာင္းဆို​လို​သနည္း​။ သင္​ေတာင္း​သမွ် ႏိုင္ငံ​ေတာ္​တစ္ဝက္​အထိ သင့္​ကို ငါ​ေပး​မည္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ မိဖုရား​ဧသတာ​က​လည္း “​အို အရွင္မင္းႀကီး​၊ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ​ကို မ်က္ႏွာသာ​ေပး​မည္​ဆိုလွ်င္​၊ အရွင္မင္းႀကီး ေစတနာစိတ္​ရွိ​မည္​ဆိုလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ​၏​အသက္​ကို ခ်မ္းသာေပး​ေစ​လို​ပါ​၏​။ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ​၏​လူမ်ိဳး​တို႔ အသက္​ကို​လည္း ခ်မ္းသာေပး​မည့္​အေၾကာင္း ေတာင္းဆို​လို​ပါ​၏​။ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ​ႏွင့္​ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ​၏​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ လြတ္လမ္း​မ​ရွိ သုတ္သင္​ပယ္ရွင္း​ခံရ​ရန္ ေရာင္းစား​ခံ​လိုက္​ရ​ပါ​ၿပီ​။ ကြၽန္ေယာက္်ား​၊ ကြၽန္မိန္းမ​အျဖစ္ ေရာင္းစား​ခံရ​လွ်င္ ဘာမွ်​မ​ေျပာ​ဘဲ​ေန​ပါ​မည္​။ ဤ​ဒုကၡ​မွ်ေလာက္​ႏွင့္​သာ​ဆိုလွ်င္ အရွင္မင္းႀကီး​ကို​အေႏွာင့္အယွက္​မ​ေပး​ဘဲ ေန​ပါ​မည္​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ အာေ႐ႊ႐ု​မင္းႀကီး​က မိဖုရား​ဧသတာ​အား “​ထိုသို႔​ျပဳ​ရန္ စိတ္ရဲတင္း​သူ​ကား အဘယ္သူ​နည္း​။ အဘယ္မွာ ေန​သနည္း​”​ဟု ေမး​လွ်င္ ဧသတာ​က​လည္း “​ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ​ကို ရန္ျပဳ​ေသာ​ရန္သူ​ကား ဤ​လူ​ယုတ္မာ​ဟာမန္​ျဖစ္​ပါ​သည္​”​ဟု ဆို​လွ်င္ ဟာမန္​သည္ ရွင္ဘုရင္​ႏွင့္ မိဖုရား​ေရွ႕​တြင္ ေၾကာက္လန႔္​တုန္လႈပ္​ေလ​၏​။