ေဒသနာက်မ္း 9:2-6

ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​ႏွင့္ ဆိုးယုတ္​ေသာ​သူ​ျဖစ္ေစ​၊ ေကာင္း​ေသာ​သူ​ႏွင့္ မေကာင္း​ေသာ​သူ​ျဖစ္ေစ​၊ စင္ၾကယ္​ေသာ​သူ​ႏွင့္ မစင္ၾကယ္​ေသာ​သူ​ျဖစ္ေစ​၊ ယဇ္ပူေဇာ္​ေသာ​သူ​ႏွင့္ ယဇ္​မ​ပူေဇာ္​ေသာ​သူ​ျဖစ္ေစ​၊ သူေတာ္ေကာင္း​ႏွင့္ အျပစ္ျပဳ​ေသာ​သူ​ျဖစ္ေစ​၊ က်ိန္ဆို​ေသာ​သူ​ႏွင့္ က်ိန္ဆို​ျခင္း​ကို​ေၾကာက္​ေသာ​သူ​ျဖစ္ေစ အားလုံး​သည္ အားလုံး​နည္းတူ တစ္ခုတည္း​ေသာ​အျဖစ္​ႏွင့္​ႀကဳံေတြ႕​ရ​၏​။ အားလုံး​သည္ တစ္ခုတည္း​ေသာ​အျဖစ္​ႏွင့္​ႀကဳံေတြ႕​ရ​သည္​ဟူေသာ​ဤ​အခ်က္​သည္ ေန​ေအာက္​တြင္​ျပဳ​သမွ်​ေသာ​အမႈ​ထဲမွ မေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ျဖစ္​၏​။ လူသား​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​သည္​လည္း မေကာင္းမႈ​ႏွင့္​ျပည့္ႏွက္​လ်က္​ရွိ​၍ သူ​တို႔​အသက္ရွင္​စဥ္ သူ​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​ထဲ၌ ႐ူးသြပ္​ျခင္း​ရွိ​၏​။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူ​တို႔​သည္ ေသဆုံး​ၾက​ရ​၏​။ အမွန္စင္စစ္ အသက္ရွင္​ေသာ​သူ​အားလုံး​တို႔​တြင္​ပါဝင္​လ်က္​ရွိ​ေသာ​သူ​၌ ေမွ်ာ္လင့္​ျခင္း​ရွိ​၏​။ အသက္ရွင္​ေသာ​ေခြး​သည္ ေသ​ေသာ​ျခေသၤ့​ထက္ ပို၍​ေကာင္း​၏​။ အေၾကာင္းမူကား အသက္ရွင္​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​ေသ​ရ​မည္​ကို သိ​ၾက​၏​။ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​မူကား မည္သည့္​အရာ​ကို​မွ်​မ​သိ​ၾက​။ သူ​တို႔​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​ေအာက္ေမ့စရာ​မ်ား​ပင္လွ်င္ ေမ့ေလ်ာ့​ျခင္း​ခံရ​သည္​ျဖစ္၍ သူ​တို႔​အတြက္ ဆုလာဘ္​လည္း ေနာက္ထပ္​မ​ရွိ​ေတာ့​ေပ​။ သူ​တို႔​၏​ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ​၊ သူ​တို႔​၏​မုန္းတီး​ျခင္း​၊ သူ​တို႔​၏​မနာလိုဝန္တို​ျခင္း​တို႔​သည္​လည္း ပ်က္စီး​ၿပီ​ျဖစ္​၏​။ ေန​ေအာက္​တြင္​ျပဳ​သမွ်​ေသာ​အမႈ​၌ သူ​တို႔​အတြက္ ေနာက္တစ္ဖန္​မည္သည့္​ေဝစု​မွ် ရွိ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။