ေဒသနာက်မ္း 8:10-13

တစ္ဖန္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ေနရာ​၌ ဝင္ထြက္​သြားလာ​ခဲ့​သည့္ ဆိုးယုတ္​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ သၿဂႋဳဟ္​ျခင္း​ခံရ​သည္​ကို​ငါ​ေတြ႕ျမင္​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ထိုသို႔​ျပဳ​ခဲ့​ရာ​ၿမိဳ႕​တြင္ ေမ့ေလ်ာ့​ျခင္း​ခံရ​ၾက​၏​။ ဤ​အရာ​သည္​လည္း အခ်ည္းႏွီး​ျဖစ္​၏​။ မေကာင္း​ေသာ​အမႈ​အတြက္ စီရင္ခ်က္​အလ်င္အျမန္​မ​ခ်မွတ္​ေသာေၾကာင့္ လူသား​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​သည္ မေကာင္းမႈ​ျပဳ​လို​ေသာ​သေဘာ​ႏွင့္ ျပည့္ဝ​လ်က္​ရွိ​၏​။ အျပစ္ျပဳ​ေသာ​သူ​သည္ မေကာင္းမႈ​ကို​အႀကိမ္​တစ္ရာ​ျပဳ​လ်က္ပင္ အသက္ရွည္​ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ေၾကာက္႐ြံ႕​ၾက​ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ​ကို​ခံစား​ရ​ေၾကာင္း ငါ​အမွန္​သိ​၏​။ ဆိုးယုတ္​ေသာ​သူ​မူကား ဘုရားသခင္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ေၾကာက္႐ြံ႕​ျခင္း​မ​ရွိ​ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ​ကို​ခံစား​ရ​လိမ့္မည္​မ​ဟုတ္​။ သူ​၏​ေန႔ရက္​ကာလ​မ်ား​သည္​လည္း အရိပ္​ကဲ့သို႔​ျဖစ္၍ ရွည္​လိမ့္မည္​မ​ဟုတ္​။