ေဒသနာက်မ္း 7:1-29
ေဒသနာက်မ္း 7:1-29 MSBZ
ေမႊးေသာဂုဏ္သတင္းသည္ ေမႊးေသာနံ႔သာဆီထက္ ပို၍ေကာင္း၏။ ေသေသာေန႔သည္လည္း ေမြးဖြားေသာေန႔ထက္ ပို၍ေကာင္း၏။ အသုဘအိမ္သို႔သြားျခင္းသည္ စားေသာက္ပြဲခံရာအိမ္သို႔သြားျခင္းထက္ပို၍ေကာင္း၏။ အေၾကာင္းမူကား ေသျခင္းသည္ လူအားလုံး၏နိဂုံးျဖစ္၍ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသာသူသည္ ထိုအမႈအရာကိုဆင္ျခင္ႏွလုံးသြင္းလိမ့္မည္။ ပူေဆြးျခင္းသည္ ရယ္ေမာျခင္းထက္ပို၍ေကာင္း၏။ အေၾကာင္းမူကား မ်က္ႏွာညႇိဳးငယ္ေသာအားျဖင့္ စိတ္ႏွလုံးေကာင္းလာတတ္၏။ ပညာရွိေသာသူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးသည္ အသုဘအိမ္၌ရွိ၏။ မိုက္မဲေသာသူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးမူကား ေပ်ာ္ပါးရာအိမ္၌ရွိ၏။ ပညာရွိေသာသူဆုံးမသြန္သင္ေသာစကားကိုနားေထာင္ျခင္းသည္ မိုက္မဲေသာသူတို႔ဆိုေသာသီခ်င္းကိုနားေထာင္ျခင္းထက္ ပို၍ေကာင္း၏။ အေၾကာင္းမူကား မိုက္မဲေသာသူ၏ရယ္ေမာသံသည္ အိုးေအာက္မွေလာင္ေနေသာဆူးခက္မ်ား၏အသံႏွင့္တူ၏။ ဤအရာသည္လည္း အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၏။ အကယ္စင္စစ္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းသည္ ပညာရွိေသာသူကို ႐ူးမိုက္ေစတတ္၍ တံစိုးလက္ေဆာင္သည္ စိတ္ႏွလုံးကို ပ်က္စီးေစတတ္၏။ အမႈအရာ၏အဆုံးသည္ ၎၏အစထက္ ပို၍ေကာင္း၏။ သည္းခံေသာစိတ္သည္ ေထာင္လႊားေသာစိတ္ထက္ ပို၍ေကာင္း၏။ အမ်က္ေဒါသသည္ မိုက္မဲေသာသူတို႔၏ရင္ခြင္ထဲ၌ ကိန္းေအာင္းတတ္သည္ျဖစ္၍ သင့္စိတ္ထဲတြင္ အမ်က္ေဒါသ အလ်င္စလိုမထြက္ပါေစႏွင့္။ ယခင္ေန႔ရက္မ်ားသည္ ယခုေန႔ရက္မ်ားထက္ အဘယ္ေၾကာင့္ ပို၍ေကာင္းသနည္းဟု မေမးႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ထိုသို႔ေမးျမန္းျခင္းသည္ ဉာဏ္ပညာမွလာသည္မဟုတ္။ ဉာဏ္ပညာသည္ အေမြဥစၥာႏွင့္အမွ်ေကာင္းျမတ္၍ ေနကိုျမင္ေသာသူတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား ေငြသည္ အကာအကြယ္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ဉာဏ္ပညာသည္ အကာအကြယ္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္ပညာသည္ ၎ကိုပိုင္ဆိုင္ေသာသူအား အသက္ရွင္ေစတတ္၏။ ဤသည္ကား အသိပညာ၏အက်ိဳးျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူေသာအမႈကို ဆင္ျခင္ေလာ့။ ကိုယ္ေတာ္ေကာက္ေစေတာ္မူေသာအရာကို မည္သူေျဖာင့္ေစႏိုင္သနည္း။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာခံစားရာကာလ၌ ဝမ္းေျမာက္ေလာ့။ ဒုကၡခံရာကာလ၌မူကား ဆင္ျခင္ေလာ့။ လူသည္ သူ႔ေနာက္တြင္ျဖစ္မည့္အရာတစ္စုံတစ္ခုကိုမွ် မေတြ႕ရွိေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာႏွင့္အတူ ဒုကၡကိုလည္း ျဖစ္ေပၚေစေတာ္မူ၏။ ငါ၏အခ်ည္းႏွီးေသာေန႔ရက္မ်ား၌ ခပ္သိမ္းေသာအမႈတို႔ကို ငါေတြ႕ျမင္ၿပီ။ မိမိ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းထဲ၌ ပ်က္စီးရသည့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူရွိသကဲ့သို႔ မိမိ၏ဆိုးယုတ္ျခင္းထဲ၌ အသက္ရွည္ရသည့္ဆိုးယုတ္ေသာသူလည္းရွိ၏။ သင္သည္ လြန္ကဲစြာမေျဖာင့္မတ္ႏွင့္။ ဉာဏ္ပညာလည္း အလြန္အကြၽံမရွိေစႏွင့္။ အဘယ္ေၾကာင့္ သင့္ကိုယ္သင္ဖ်က္ဆီးလိုသနည္း။ လြန္ကဲစြာမဆိုးယုတ္ႏွင့္။ မိုက္မဲေသာသူလည္း မျဖစ္ႏွင့္။ သင္၏အခ်ိန္မေရာက္မီ အဘယ္ေၾကာင့္ ေသလိုသနည္း။ ဤအခ်က္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားလွ်င္ေကာင္း၏။ အျခားတစ္ခ်က္ကိုလည္း လက္မလြတ္ေစႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူသည္ ထိုအရာအားလုံးကို ေအာင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ ဉာဏ္ပညာသည္ ပညာရွိေသာသူကို ၿမိဳ႕ထဲ၌ရွိေသာအုပ္ခ်ဳပ္သူဆယ္ဦးထက္ ပို၍အားႀကီးေစတတ္၏။ အမွန္စင္စစ္ အျပစ္မျပဳဘဲ ေကာင္းေသာအမႈကိုသာျပဳသည့္ေျဖာင့္မတ္ေသာသူဟူ၍ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌မရွိ။ လူတို႔ေျပာသမွ်ေသာစကားတို႔ကို အာ႐ုံမစိုက္ႏွင့္။ အာ႐ုံစိုက္လွ်င္ သင္၏ကြၽန္က သင့္ကိုက်ိန္ဆဲေသာစကားကို ၾကားမိလိမ့္မည္။ သင္ကိုယ္တိုင္လည္း အျခားေသာသူမ်ားကိုအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာက်ိန္ဆဲခဲ့ေၾကာင္း သင့္စိတ္ကသိ၏။ ဤအရာအားလုံးကို ဉာဏ္ပညာအားျဖင့္ ငါစမ္းသပ္ၿပီ။ “ငါသည္ပညာရွိျဖစ္မည္”ဟု ေျပာဆိုေသာ္လည္း ထိုအရာသည္ ငါႏွင့္ေဝးကြာလ်က္ရွိ၏။ ရွိခဲ့ၿပီးေသာအရာသည္ အလွမ္းေဝးလ်က္ အလြန္နက္ရႈိင္း၏။ ထိုအရာကို မည္သူေတြ႕ရွိႏိုင္မည္နည္း။ ငါသည္ ဉာဏ္ပညာႏွင့္အေၾကာင္းအက်ိဳးတို႔ကို သိရွိ၍စူးစမ္းရွာေဖြရန္လည္းေကာင္း၊ စဥ္းစားဉာဏ္ကင္းမဲ့ျခင္း၏ဆိုးယုတ္မႈႏွင့္ ႐ူးသြပ္ျခင္း၏မိုက္မဲမႈတို႔ကို သိရွိရန္လည္းေကာင္း ငါ့စိတ္အာ႐ုံကိုျပန္လွည့္လိုက္၏။ တစ္ဖန္ ပိုက္ကြန္ႏွင့္ေထာင္ပိုက္ကဲ့သို႔ေသာစိတ္ႏွလုံးရွိ၍ လက္ထိတ္ကဲ့သို႔ေသာလက္ရွိသည့္မိန္းမသည္ ေသျခင္းထက္ ပို၍ခါးသည္ကို ငါေတြ႕ရ၏။ ဘုရားသခင္၏စိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႕ေသာသူသည္ ထိုမိန္းမ၏လက္မွလြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္။ အျပစ္ျပဳေသာသူမူကား သူ၏ဖမ္းမိျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ ေဒသနာဆရာဆိုသည္ကား ၾကည့္ရႈေလာ့။ ငါ၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ အႀကိမ္ႀကိမ္ရွာေဖြေသာ္လည္း မေတြ႕ခဲ့ေသာအေၾကာင္းအက်ိဳးကိုေတြ႕ရွိႏိုင္ရန္ တစ္ခုအေပၚတစ္ခုေပါင္းစပ္လိုက္ရာ ဤအခ်က္ကို ငါေတြ႕ရွိရ၏။ ၎မွာ ေယာက္်ားတစ္ေထာင္တို႔တြင္ တစ္ေယာက္ကို ငါေတြ႕ရွိရ၏။ သို႔ေသာ္ မိန္းမတစ္ေထာင္တို႔တြင္ တစ္ေယာက္ကိုမွ် ငါမေတြ႕ရွိခဲ့ေပ။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ငါေတြ႕ရွိသည့္ တစ္ခုတည္းေသာအရာကား ဘုရားသခင္သည္ လူကိုေျဖာင့္မွန္ေသာသူအျဖစ္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ္လည္း လူတို႔သည္ မ်ားစြာေသာအေၾကာင္းအခ်က္တို႔ကိုရွာေဖြၾကသည္ဟူ၍ျဖစ္၏။