ေဒသနာက်မ္း 1:14-18

ေန​ေအာက္​တြင္​ျပဳ​သမွ်​ေသာ​အမႈ​အားလုံး​ကို ငါ​ျမင္​၏​။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ အားလုံး​သည္ အခ်ည္းႏွီး​ျဖစ္​ၿပီး ေလ​ကို​လိုက္ဖမ္း​ျခင္း​ျဖစ္​၏​။ ေကာက္​ေသာ​အရာ​ကို မ​ေျဖာင့္​ေစ​ႏိုင္​။ လို​ေန​ေသာ​အရာ​ကို​လည္း မ​ေရတြက္​ႏိုင္​။ “​ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ငါ​သည္ ငါ့​ထက္​အလ်င္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၌​ရွိ​ခဲ့​ေသာ​သူ​အားလုံး​တို႔​ထက္​ႀကီးျမတ္​၍ ဉာဏ္ပညာ​အရာ​၌​လည္း​တိုးပြား​၏​။ ငါ​၏​စိတ္ႏွလုံး​သည္​လည္း မ်ားစြာ​ေသာ​ဉာဏ္ပညာ​ႏွင့္ အသိပညာ​တို႔​ကို​ျမင္ေတြ႕​ၿပီ​”​ဟု ငါ့​စိတ္ႏွလုံး​ထဲ၌ ငါ​ႁမြက္ဆို​၏​။ တစ္ဖန္ ဉာဏ္ပညာ​ကို​သိျမင္​ရန္​လည္းေကာင္း​၊ ႐ူးသြပ္​ျခင္း​ႏွင့္ မိုက္မဲ​ျခင္း​တို႔​ကို သိျမင္​ရန္​လည္းေကာင္း ငါ​၏​စိတ္ႏွလုံး​ကို​ျမႇဳပ္ႏွံ​ထား​၏​။ ထို​အမႈအရာ​သည္​လည္း ေလ​ကို လိုက္ဖမ္း​ျခင္း​ပင္​ျဖစ္ေၾကာင္း ငါ​သိျမင္​၏​။ အေၾကာင္းမူကား ဉာဏ္ပညာ​မ်ားျပား​ေသာအခါ ပူေဆြး​ျခင္း​လည္း မ်ားျပား​၏​။ အသိပညာ​တိုးပြား​ေသာအခါ ဒုကၡေဝဒနာ​လည္း တိုးပြား​၏​။