YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း 7:1-14

ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း 7:1-14 MSBZ

ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​ေဗလရွာဇာ​မင္းႀကီး နန္းစံ​ပထမ​ႏွစ္​တြင္ ဒံေယလ​သည္ အိပ္ရာ​ေပၚတြင္​အိပ္​ေနစဥ္ စိတ္အာ႐ုံ​တြင္ အိပ္မက္​တစ္ခု​ကို ျမင္မက္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ သူ​သည္ ထို​အိပ္မက္​ကို ေရးမွတ္​ထား​ၿပီး အိပ္မက္​၏​အႏွစ္ခ်ဳပ္​ကို​ေျပာျပ​၏​။ ဒံေယလ​ေျပာျပ​သည္​မွာ “​ညအခ်ိန္ ငါ​ျမင္​ရ​ေသာ​စိတ္အာ႐ုံ​တြင္ မိုးေကာင္းကင္​အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ​မွ​ေလ​သည္ သမုဒၵရာျပင္​တြင္ ေဝ့ဝိုက္​တိုက္ခတ္​ေန​၏​။ ထို႔ေနာက္ သားရဲ​ႀကီး​ေလး​ေကာင္​တို႔​သည္ ပင္လယ္​ထဲမွ​ထြက္လာ​၏​။ ထို​သားရဲ​တို႔​သည္ တစ္ေကာင္​ႏွင့္​တစ္ေကာင္​မတူ​ၾက​ေခ်​။ ပထမ​သားရဲ​သည္ ျခေသၤ့​ႏွင့္​တူ​၍ လင္းယုန္​အေတာင္​ပါရွိ​၏​။ ငါ​ၾကည့္​ေန​စဥ္ အေတာင္ပံ​တို႔​သည္ ႏုတ္ပစ္​ျခင္း​ခံရ​၏​။ ေျမ​ေပၚမွ ထူမ​လိုက္​ေသာအခါ လူ​ကဲ့သို႔​ေျခ​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ျဖင့္ ရပ္​၏​။ လူ႔​စိတ္​ကို​လည္း သြင္းေပး​၏​။ တစ္ဖန္ ငါ​ၾကည့္​ေန​စဥ္ ဝက္ဝံ​ႏွင့္​တူ​ေသာ​ဒုတိယ​သားရဲ ထြက္လာ​၏​။ ထို​သားရဲ​သည္ ကိုယ္​ကို​တစ္ဖက္​ႂကြ​ထား​ၿပီး ႏႈတ္​တြင္​လည္း နံ႐ိုး​သုံး​ေခ်ာင္း​ကို ကိုက္​ထား​၏​။ အသံ​တစ္​သံ​က သူ႔​အား ‘ထ​ပါ​။ အသား​မ်ားမ်ား​စား​ပါ’​ဟု ဆို​၏​။ တစ္ဖန္ ငါ​ၾကည့္​ေန​စဥ္ က်ားသစ္​ႏွင့္​တူ​ေသာ အျခား​သားရဲ​တစ္​ေကာင္ ထြက္လာ​၏​။ ထို​သားရဲ​၏​ေက်ာ​ေပၚတြင္ ငွက္​အေတာင္​ေလး​ခု​၊ ဦးေခါင္း ေလး​လုံး​ပါ​၏​။ သူ႔​အား အာဏာစက္​ကို ေပးအပ္​ထား​၏​။ တစ္ဖန္ ထို​ညအခ်ိန္ စိတ္အာ႐ုံ​တြင္ စတုတၳ​သားရဲ​ကို ငါ​ျမင္​ရ​၏​။ ထို​သားရဲ​သည္ အလြန္​တန္ခိုးႀကီး​၍ ေၾကာက္မက္​ဖြယ္​၊ ထိတ္လန႔္ဖြယ္ ေကာင္း​၏​။ အလြန္​သန္မာ​၏​။ သံ​သြား​ႀကီး​မ်ား ရွိ​၍ အစာ​ကို တစ္စစီ​ခ်ိဳးဖဲ့ကိုက္စား​ဝါးမ်ိဳ​ေန​၏​။ အႂကြင္းအက်န္​ကို​ေျခ​ျဖင့္​လည္း နင္းေခ်ဖ်က္ဆီး​၏​။ ထို​သားရဲ​သည္ ယခင္​သားရဲ​တို႔​ႏွင့္​မတူ တစ္မူ​ထူးျခား​၏​။ ခ်ိဳ​ဆယ္​ေခ်ာင္း ပါ​၏​။ ထို​ခ်ိဳ​မ်ား​အေၾကာင္း​ကို စဥ္းစား​လ်က္​ေန​စဥ္ အျခား​ခ်ိဳ​ငယ္​တစ္​ေခ်ာင္း​သည္ ထို​ခ်ိဳ​မ်ား​ၾကား​မွ ေပါက္လာ​၏​။ ထို​ခ်ိဳ​မ်ား​ထဲမွ သုံး​ေခ်ာင္း​သည္ သူ႔​ေရွ႕​တြင္​ပင္ အျမစ္ပါမက်န္​ႏုတ္ပစ္​ျခင္း​ခံရ​၏​။ ခ်ိဳငယ္​တြင္ လူ​မ်က္စိ​ႏွင့္​တူ​ေသာ မ်က္စိ​ရွိ​၏​။ ဝါႂကြား​ေျပာဆို​တတ္​ေသာ​ႏႈတ္​လည္း ရွိ​၏​။ ငါ​ၾကည့္​လ်က္​ေန​စဥ္ ပလႅင္​မ်ား​ကို​ခင္းက်င္း​၍ သက္ေတာ္ႀကီးရင့္​ေသာ​အရွင္ ထိုင္​ေတာ္မူ​၏​။ အဝတ္​ေတာ္​သည္ ႏွင္းပြင့္​ကဲ့သို႔​ျဖဴ​၏​။ ဦးေခါင္း​ေတာ္​မွ​ဆံပင္​သည္​လည္း သိုးေမြး​ကဲ့သို႔ ျဖဴ​၏​။ ပလႅင္​ေတာ္​သည္ မီး​လွ်ံ​၊ ဘီး​ေတာ္​တို႔​သည္ မီးေတာက္ ျဖစ္​၏​။ မီး​ျမစ္​တစ္​စင္း​သည္ ေရွ႕​ေတာ္​မွ စီး​ထြက္​၏​။ အေထာင္ေထာင္​ေသာ​လူ​တို႔​သည္ အမႈ​ေတာ္​ကို ထမ္း​ၾက​၏​။ အေသာင္းေသာင္း​ေသာ​လူ​တို႔​သည္ ေရွ႕​ေတာ္​တြင္ ရပ္​လ်က္​ေန​၏​။ တရားစီရင္​ခ်ိန္​က်ေရာက္​သျဖင့္ စာအုပ္​မ်ား​ကို ဖြင့္​ထား​၏​။ ဝါႂကြား​ေျပာဆို​ေသာ​ခ်ိဳငယ္​၏​အသံ​ေၾကာင့္ ငါ​ၾကည့္​လိုက္​ရာ ထို​သားရဲ အသတ္​ခံရ​သည္​ကို ငါ​ျမင္​ရ​၏​။ ကိုယ္ခႏၶာ​အဖ်က္ဆီး​ခံရ​၍ မီးေတာက္​မီးလွ်ံ​ထဲသို႔ ပစ္ခ်​ျခင္း​ခံရ​ေလ​၏​။ အျခား​သားရဲ​တို႔​မွာ အာဏာ​႐ုပ္သိမ္း​ျခင္း ခံရ​ေသာ္လည္း အခ်ိန္​ကာလ​တစ္​ခု​အထိ အသက္ရွင္​ခြင့္​ရ​ၾက​၏​။ ညအခ်ိန္ စိတ္အာ႐ုံ​တြင္ လူသား​ႏွင့္​တူ​ေသာ​သူ​တစ္ဦး မိုး​တိမ္​ကို​စီး​လ်က္​ႂကြလာ​သည္​ကို ငါ​ျမင္​ရ​၏​။ ေရွး​အရွင္သခင္​ရွိ​ရာ​သို႔​ေရာက္လာ​ေသာအခါ သူ႔​ကို​အထံ​ေတာ္​သို႔ ေခၚသြင္း​ၾက​၏​။ သူ႔​အား ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ႏွင့္တကြ အာဏာစက္​၊ ဂုဏ္သေရ​ကို အပ္ႏွင္း​ၿပီ​ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံ​အသီးသီး​မွ ဘာသာစကား​အမ်ိဳးမ်ိဳး​ေျပာဆို​ေသာ​လူမ်ိဳး​အေပါင္း​တို႔​သည္ သူ႔​အား​ကိုးကြယ္​ၾက​လိမ့္မည္​။ သူ​၏​အာဏာစက္​သည္ မ​ေပ်ာက္ပ်က္​၊ ထာဝရ​တည္​ေသာ​အာဏာစက္ ျဖစ္​၏​။ ႏိုင္ငံ​ေတာ္​သည္​လည္း မည္သည့္​အခါ​မွ် ပ်က္စီး​မည္​မ​ဟုတ္​။