အာမုတ္အနာဂတၱိက်မ္း 7:1-17
အာမုတ္အနာဂတၱိက်မ္း 7:1-17 MSBZ
ဘုရားရွင္ထာဝရဘုရားက ငါ့အား ဤသို႔ ျမင္ေစေတာ္မူ၏။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ေကာက္ေႏွာင္းေပၚစအခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ႏွံေကာင္အုပ္ႀကီးကို လႊတ္လိုက္ေတာ္မူ၏။ ဤအခ်ိန္သည္ ရွင္ဘုရင္အဖို႔ ေကာက္ရိတ္ၿပီး ေကာက္ေႏွာင္းေပၚခ်ိန္ျဖစ္၏။ ႏွံေကာင္တို႔သည္ ေျမေပၚရွိအပင္မ်ားကို စားၿပီးေနာက္ ငါက “အို ဘုရားရွင္ထာဝရဘုရား၊ ယခု ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ။ ယာကုပ္သည္ ႏုနယ္ေသးသည္ျဖစ္၍ မည္သို႔ ခံႏိုင္ပါမည္နည္း”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရားသည္ ဤအမႈအတြက္ စိတ္ေတာ္ေျပာင္း၍ “ထိုသို႔ မျဖစ္ေစေတာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ ဘုရားရွင္ထာဝရဘုရားက ငါ့အား ဤသို႔ ျမင္ေစေတာ္မူျပန္၏။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဘုရားရွင္ထာဝရဘုရားသည္ တရားစီရင္ရန္ မီးကိုဆင့္ေခၚရာ မီးသည္ က်ယ္ျပန႔္နက္ရႈိင္းေသာေရထုကို ဝါးမ်ိဳၿပီးလွ်င္ ေျမႀကီးကိုလည္း ဝါးမ်ိဳေလ၏။ ထိုအခါ ငါက “အို ဘုရားရွင္ထာဝရဘုရား၊ ထိုသို႔ မျပဳပါႏွင့္။ ယာကုပ္သည္ ႏုနယ္ေသးသည္ျဖစ္၍ မည္သို႔ခံႏိုင္ပါမည္နည္း”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရားသည္ ဤအမႈအတြက္ စိတ္ေတာ္ေျပာင္း၍ “ထိုသို႔ မျဖစ္ေစေတာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ ငါ့အား ဤသို႔ ျမင္ေစေတာ္မူ၏။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဘုရားရွင္သည္ ခ်ိန္ႀကိဳးကိုကိုင္လ်က္ ခ်ိန္ႀကိဳးျဖင့္တိုင္းတာေဆာက္လုပ္ထားေသာ ၿမိဳ႕႐ိုးေပၚတြင္ရပ္ေန၏။ ထာဝရဘုရားက ငါ့အား “အာမုတ္၊ သင္ မည္သည့္အရာကို ျမင္သနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ ငါက “ခ်ိန္ႀကိဳးကို ျမင္ပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္၏။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္က “ၾကည့္ရႈေလာ့။ ငါ့လူမ်ိဳးေတာ္အစၥေရးတို႔အလယ္တြင္ ခ်ိန္ႀကိဳးကို ငါခ်မည္။ သူတို႔ကို ေနာက္တစ္ဖန္ အလြတ္ေပးမည္ မဟုတ္။ ဣဇက္အထြတ္အျမတ္ထားရာေနရာတို႔သည္ လူသူကင္းမဲ့လိမ့္မည္။ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏သန႔္ရွင္းရာဌာနတို႔သည္လည္း တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္လိမ့္မည္။ ငါသည္ ေယေရာေဗာင္အမ်ိဳးကို ဓားျဖင့္တိုက္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေဗသလၿမိဳ႕ရွိ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အာမဇိက အစၥေရးဘုရင္ေယေရာေဗာင္မင္းႀကီးထံသို႔ လူလႊတ္၍ “အာမုတ္သည္ အစၥေရးအမ်ိဳးတို႔အလယ္တြင္ အရွင္မင္းႀကီးကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ေနပါၿပီ။ ျပည္ေတာ္သည္ သူ႔စကားအလုံးစုံတို႔ကို ခံႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ အေၾကာင္းမူကား အာမုတ္က ‘ေယေရာေဗာင္မင္းႀကီးသည္ ဓားျဖင့္ေသရလိမ့္မည္။ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေနရင္းျပည္မွ အမွန္ပင္ဖမ္းေခၚသြားျခင္းခံရလိမ့္မည္’ဟူ၍ ေဟာေျပာပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ဆိုေစ၏။ ထို႔ျပင္ အာမဇိက အာမုတ္အား “အို ဗ်ာဒိတ္ရသူ၊ ယုဒျပည္သို႔ ျပန္ေျပးေလာ့။ ထိုျပည္တြင္ ပေရာဖက္ျပဳ၍ အသက္ေမြးေလာ့။ ေဗသလၿမိဳ႕တြင္ ပေရာဖက္မျပဳေတာ့ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ဤၿမိဳ႕သည္ ရွင္ဘုရင္၏သန႔္ရွင္းရာၿမိဳ႕၊ မင္းေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕ျဖစ္၏”ဟု ဆို၏။ အာမုတ္ကလည္း အာမဇိအား “ငါသည္ ပေရာဖက္မဟုတ္၊ ပေရာဖက္၏သားလည္းမဟုတ္။ ငါသည္ သိုးမ်ားကို ထိန္းေက်ာင္းသူ၊ သေဘၤာသဖန္းပင္မ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးျပဳစုသူျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကို သိုးေက်ာင္းရာမွ ေခၚထုတ္ၿပီးလွ်င္ ထာဝရဘုရားက ‘ငါ့လူမ်ိဳးေတာ္အစၥေရးတို႔အား သြား၍ပေရာဖက္ျပဳေဟာေျပာေလာ့’ဟု မိန႔္ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကို နားေထာင္ေလာ့။ သင္က ‘အစၥေရးလူမ်ိဳးကို ဆန႔္က်င္၍ ပေရာဖက္မျပဳႏွင့္၊ ဣဇက္အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ဆန႔္က်င္၍ မေဟာေျပာႏွင့္’ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားက ‘သင့္မယားသည္ ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ျပည့္တန္ဆာမ ျဖစ္မည္။ သင့္သားသမီးတို႔သည္ ဓားျဖင့္လဲက်ေသဆုံးရလိမ့္မည္။ သင္၏ေျမကိုလည္း ႀကိဳးျဖင့္တိုင္းတာခြဲေဝယူၾကလိမ့္မည္။ သင္သည္လည္း မစင္ၾကယ္ေသာျပည္တြင္ ေသရလိမ့္မည္။ အစၥေရးလူမ်ိဳးသည္လည္း ေနရင္းျပည္မွ သုံ႔ပန္းအျဖစ္ မုခ်ဖမ္းေခၚသြားျခင္းခံရလိမ့္မည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူသည္”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။