တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 9:1-43
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 9:1-43 MSBZ
ေရွာလုသည္ သခင္ဘုရား၏တပည့္ေတာ္တို႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္၍သတ္ျဖတ္ရန္ စိတ္ဆႏၵျပင္းျပလ်က္ရွိေသး၏။ သူသည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ဤတရားလမ္းသို႔ လိုက္ေသာသူကိုေတြ႕လွ်င္ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ ခ်ည္ေႏွာင္၍ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္လာႏိုင္ရန္ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕ရွိ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းမ်ားသို႔ ေပးစာမ်ားကို သူ႔ထံမွ ေတာင္းေလ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ သူသည္ သြား၍ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕အနီးသို႔ ေရာက္လာေသာအခါ ေကာင္းကင္မွအလင္းသည္ သူ႔ပတ္လည္၌ ႐ုတ္တရက္ထြန္းေတာက္ေလ၏။ သူသည္ ေျမေပၚသို႔လဲက်သြားရာ“ေရွာလု၊ ေရွာလု၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ကိုညႇဥ္းဆဲသနည္း”ဟု သူ႔အားေျပာေသာအသံကိုၾကားရ၏။ ေရွာလုကလည္း “သခင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ မည္သူနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္လွ်င္“ငါသည္ သင္ညႇဥ္းဆဲေသာေယရႈျဖစ္၏။ သင္သည္ ထ၍ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္သြားေလာ့။ ထိုအခါ သင္ျပဳရမည့္အမႈကို သင့္အား ေျပာၾကားလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူႏွင့္အတူ ခရီးသြားၾကေသာသူတို႔သည္ အသံကိုၾကားရေသာ္လည္း မည္သူ႔ကိုမွ် မေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ မွင္တက္မိလ်က္ ရပ္ေနၾက၏။ ေရွာလုသည္ ေျမေပၚမွထ၍ မိမိမ်က္စိကိုဖြင့္ေသာ္လည္း မည္သည့္အရာကိုမွ် မျမင္ရသျဖင့္ လူတို႔သည္ သူ႔ကိုလက္ဆြဲ၍ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ သူသည္ သုံးရက္တိုင္တိုင္ မ်က္စိကြယ္လ်က္ မစားမေသာက္ဘဲေနေလ၏။ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕တြင္ အာနနိအမည္ရွိေသာ တပည့္ေတာ္တစ္ဦးရွိ၏။ သခင္ဘုရားသည္ ႐ူပါ႐ုံ၌“အာနနိ”ဟု ေခၚေတာ္မူလွ်င္ အာနနိက “အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါသည္ သခင္ဘုရား”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ သခင္ဘုရားကလည္း“သင္သည္ထ၍ လမ္းေျဖာင့္ဟုေခၚေသာ လမ္းၾကားတစ္ခုသို႔သြားၿပီးလွ်င္ ေရွာလုအမည္ရွိေသာ တာရႈၿမိဳ႕သားကို ယုဒ၏အိမ္၌ ေမးျမန္းရွာေဖြေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား သူသည္ ဆုေတာင္းလ်က္ေန၍ အာနနိအမည္ရွိေသာသူတစ္ဦးဝင္လာၿပီး သူ၏မ်က္စိျပန္ျမင္ေစရန္ သူ႔အေပၚလက္တင္သည္ကို ႐ူပါ႐ုံ၌ျမင္ခဲ့ၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ အာနနိကလည္း “သခင္ဘုရား၊ ထိုသူသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ ကိုယ္ေတာ္၏သန႔္ရွင္းသူတို႔အေပၚ မေကာင္းမႈမ်ား မည္မွ်ေလာက္ျပဳခဲ့သည္ကို လူမ်ားစြာတို႔ထံမွ အကြၽႏ္ုပ္ၾကားရပါသည္။ ဤအရပ္၌လည္း ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္အား ပတၳနာျပဳေသာသူအေပါင္းတို႔ကိုခ်ည္ေႏွာင္ထားရန္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားထံမွ အခြင့္အာဏာကို သူရရွိထားပါသည္”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ သခင္ဘုရားက“သြားေလာ့။ ဤသူကား လူမ်ိဳးျခားမ်ား၊ ရွင္ဘုရင္မ်ားႏွင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားမ်ားေရွ႕သို႔ ငါ၏နာမကိုယူေဆာင္သြားရန္ ငါေ႐ြးေကာက္ထားေသာတန္ဆာပလာျဖစ္၏။ သူသည္ ငါ၏နာမအတြက္ မည္မွ် ဒုကၡေဝဒနာခံစားရမည္ကို သူ႔အား ငါျပသမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အာနနိသည္ သြား၍ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ၿပီးလွ်င္ ေရွာလုအေပၚလက္တင္လ်က္ “ငါ့ညီေရွာလု၊ သင္သည္ မ်က္စိျပန္ျမင္၍ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္ဝမည့္အေၾကာင္း သင္လာေသာလမ္း၌ သင့္အားထင္ရွားေသာသခင္ေယရႈသည္ ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူ၏”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုခဏခ်င္းတြင္ ငါးအေၾကးခြံကဲ့သို႔ေသာအရာသည္ ေရွာလု၏မ်က္စိမွ ကြာက်၍ သူသည္ မ်က္စိျပန္ျမင္ေလ၏။ သူသည္ ထ၍ ဗတၱိဇံခံၿပီး အစားအစာကိုသုံးေဆာင္ရာ အားျပန္ျပည့္လာ၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕၌ရွိေသာ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ရက္အနည္းငယ္ေနထိုင္ၿပီးမွ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းမ်ား၌ ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်က္ခ်င္းေဟာေျပာေလ၏။ ၾကားနာေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ အံ့ဩေငးေမာလ်က္ “ဤသူသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ ဤနာမကို ပတၳနာျပဳေသာသူတို႔အား ဖ်က္ဆီးရန္ ႀကိဳးစားေနသူျဖစ္ၿပီး ထိုသူတို႔ကိုခ်ည္ေႏွာင္၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားထံသို႔ ပို႔ေဆာင္မည္ဟူေသာရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဤေနရာသို႔ေရာက္လာသည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေရွာလုသည္ ခြန္အားႏွင့္ ပို၍ျပည့္စုံလာၿပီး ေယရႈသည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသထူကာ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ၾကေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ကို အံ့ဩေတြေဝေစ၏။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေသာအခါ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေရွာလုကိုသတ္ရန္ ႀကံစည္ၾကေသာ္လည္း သူတို႔၏လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္မႈကို ေရွာလုသိသြားေလ၏။ သူတို႔သည္ သူ႔ကိုသတ္ရန္ ေန႔ေရာညပါ ၿမိဳ႕တံခါးမ်ားကို ေစာင့္ၾကပ္ထားၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေရွာလု၏တပည့္တို႔သည္ ညအခ်ိန္၌ သူ႔ကိုေခၚေဆာင္သြားကာ ေတာင္းထဲထည့္၍ ၿမိဳ႕႐ိုးေပၚမွေလွ်ာခ်ၾက၏။ ေရွာလုသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ တပည့္ေတာ္မ်ားႏွင့္ေပါင္းေဖာ္ရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း သူတို႔အားလုံးသည္ သူ႔ကို တပည့္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း မယုံဘဲ ေၾကာက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ဗာနဗသည္ သူ႔ကိုေဖးမ၍ တမန္ေတာ္တို႔ထံသို႔ ေခၚေဆာင္လာၿပီးလွ်င္ ေရွာလုသည္ လမ္းခရီး၌ သခင္ဘုရားကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ပုံမွစ၍ သခင္ဘုရားက သူ႔အားမိန႔္ေတာ္မူခဲ့ပုံႏွင့္ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕တြင္ ေယရႈ၏နာမေတာ္၌ ရဲရင့္စြာ သူေဟာေျပာခဲ့ပုံတို႔ကို သူတို႔အား ေျပာျပေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေရွာလုသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ သူတို႔ႏွင့္အတူေနလ်က္ ဝင္ထြက္သြားလာကာ သခင္ဘုရား၏နာမေတာ္၌ ရဲရင့္စြာေဟာေျပာေလ၏။ သူသည္ ဂရိစကားကိုေျပာေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုလ်က္ေန၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ေရွာလုကိုသတ္ရန္ ႀကံစည္အားထုတ္ၾက၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ညီအစ္ကိုတို႔ၾကားသိၾကေသာအခါ သူ႔ကို ဆီဇာရီးယားၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္သြား၍ တာရႈၿမိဳ႕သို႔လႊတ္လိုက္ၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ယုဒနယ္၊ ဂါလိလဲနယ္ႏွင့္ ရွမာရိနယ္တစ္ေလွ်ာက္လုံး၌ အသင္းေတာ္သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုရရွိ၍ တည္ေဆာက္ျမႇင့္တင္ျခင္းခံရကာ သခင္ဘုရားကိုေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း၌လည္းေကာင္း၊ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏တိုက္တြန္းအားေပးျခင္း၌လည္းေကာင္း ေလွ်ာက္လွမ္းလ်က္ တိုးပြားေလ၏။ ေပတ႐ုသည္ အရပ္ရပ္သို႔လွည့္လည္၍ လုဒၵၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ေသာ သန႔္ရွင္းသူမ်ားထံသို႔ေရာက္လာခဲ့ရာ ထိုၿမိဳ႕တြင္ ေလျဖတ္၍ ရွစ္ႏွစ္ပတ္လုံး အိပ္ရာေပၚ၌လဲေလ်ာင္းေနသည့္ အဲေနအမည္ရွိေသာလူတစ္ဦးကို ေတြ႕ေလ၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုက “အဲေန၊ ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္ သင့္ကိုက်န္းမာေစေတာ္မူၿပီ။ ထ၍ ကိုယ့္အိပ္ရာကို ကိုယ္သိမ္းေလာ့”ဟု ဆိုလွ်င္ သူသည္ ခ်က္ခ်င္းထေလ၏။ လုဒၵၿမိဳ႕ႏွင့္ရွာ႐ုန္ေဒသ၌ ေနထိုင္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ အဲေနကိုျမင္၍ သခင္ဘုရားထံေတာ္သို႔ ေျပာင္းလဲလာၾက၏။ ယုေပၸၿမိဳ႕တြင္ ေဒၚကာဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ တဗိသအမည္ရွိေသာ တပည့္ေတာ္မတစ္ဦးရွိ၏။ သူသည္ ေကာင္းေသာအမႈ၊ ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲျခင္းအမႈတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ ထိုေန႔ရက္မ်ားတြင္ သူသည္ နာမက်န္းျဖစ္ၿပီးေသဆုံးသြားသျဖင့္ လူတို႔သည္ သူ၏အေလာင္းကိုေရခ်ိဳးေပးၿပီးလွ်င္ အထက္ခန္း၌ ထားၾက၏။ ယုေပၸၿမိဳ႕သည္ လုဒၵၿမိဳ႕ႏွင့္ နီးသည္ျဖစ္၍ လုဒၵၿမိဳ႕တြင္ ေပတ႐ုရွိေၾကာင္း တပည့္ေတာ္တို႔ၾကားလွ်င္ လူႏွစ္ဦးကို သူ႔ထံသို႔ေစလႊတ္ကာ “အကြၽႏ္ုပ္တို႔ထံသို႔ အလ်င္အျမန္ႂကြလာခဲ့ပါ”ဟု ေတာင္းပန္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပတ႐ုသည္ ထ၍ သူတို႔ႏွင့္အတူလိုက္သြားေလ၏။ ေပတ႐ုေရာက္လာေသာအခါ လူတို႔သည္ သူ႔ကို အထက္ခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ မုဆိုးမအားလုံးတို႔သည္ ေပတ႐ုအနီး၌ရပ္လ်က္ ငိုေႂကြးကာ သူတို႔ႏွင့္အတူ ေဒၚကာရွိစဥ္က ခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့ေသာအက်ႌႏွင့္ဝတ္႐ုံမ်ားကို ျပၾက၏။ ေပတ႐ုသည္ အားလုံးကို အခန္းအျပင္သို႔ထြက္ေစၿပီးလွ်င္ ဒူးေထာက္လ်က္ ဆုေတာင္းေလ၏။ ထို႔ေနာက္ အေလာင္းဘက္သို႔လွည့္၍ “တဗိသ၊ ထေလာ့”ဟု ဆိုေလရာ တဗိသသည္ မိမိမ်က္စိကိုဖြင့္ၿပီး ေပတ႐ုကိုျမင္ေသာအခါ ထ၍ထိုင္ေလ၏။ ေပတ႐ုသည္ လက္ကမ္းေပး၍ သူ႔ကိုဆြဲထူၿပီးလွ်င္ သန႔္ရွင္းသူတို႔ႏွင့္မုဆိုးမတို႔ကိုေခၚ၍ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသာတဗိသကို ျပေလ၏။ ဤသတင္းသည္ ယုေပၸတစ္ၿမိဳ႕လုံးအႏွံ႔ေက်ာ္ၾကားသြား၍ လူမ်ားစြာတို႔သည္ သခင္ဘုရားကိုယုံၾကည္ၾက၏။ ေပတ႐ုသည္ ယုေပၸၿမိဳ႕တြင္ သားေရနယ္သမားရွိမုန္ထံ၌ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာတည္းခိုေန၏။
Bible App
Bible App for Kids
