တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 8:1-40
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 8:1-40 MSBZ
ေရွာလုသည္လည္း သေတဖန္အသတ္ခံရသည့္အမႈ၌ အလိုတူအလိုပါျဖစ္၏။ ထိုေန႔တြင္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ရွိအသင္းေတာ္အေပၚ ျပင္းထန္ေသာညႇဥ္းဆဲမႈျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ တမန္ေတာ္တို႔မွတစ္ပါး သင္းဝင္သူအေပါင္းတို႔သည္ ယုဒနယ္ႏွင့္ရွမာရိနယ္တစ္ေလွ်ာက္သို႔ ကြဲလြင့္သြားၾက၏။ ဘုရားတရားၾကည္ညိဳေသာသူတို႔သည္ သေတဖန္ကိုသၿဂႋဳဟ္၍ သူ႔အတြက္ ရင္ဘတ္စည္တီးလ်က္ ျပင္းစြာငိုေႂကြးၾက၏။ ေရွာလုသည္ တစ္အိမ္ၿပီးတစ္အိမ္ဝင္၍ ေယာက္်ားမိန္းမတို႔ကိုဆြဲထုတ္ကာ ေထာင္ထဲသို႔ပို႔လ်က္ အသင္းေတာ္ကို လိုက္၍ဖ်က္ဆီးေလ၏။ ကြဲလြင့္သြားေသာသူတို႔မူကား ႏႈတ္ကပတ္တရားကို လွည့္လည္ေဟာေျပာၾက၏။ ဖိလိပၸဳသည္လည္း ရွမာရိနယ္ရွိ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕သို႔သြား၍ လူတို႔အား ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းကိုေဟာေျပာေလ၏။ လူထုပရိသတ္တို႔သည္ ဖိလိပၸဳျပဳေသာနိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို ၾကားရ၊ ျမင္ရေသာအခါ သူေဟာေျပာသည့္အရာမ်ားကို တညီတၫြတ္တည္းဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား မ်ားစြာေသာသူတို႔ထံ၌ပူးေနသည့္ ညစ္ညဴးေသာနတ္တို႔သည္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေအာ္ဟစ္လ်က္ ထြက္သြားၾက၏။ ေလျဖတ္ေသာသူႏွင့္ ေျခမသန္စြမ္းသူမ်ားစြာတို႔သည္လည္း အေကာင္းပကတိျဖစ္လာၾက၏။ သို႔ျဖစ္၍ ထိုၿမိဳ႕၌ ႀကီးစြာေသာဝမ္းေျမာက္ျခင္းရွိေလ၏။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ လူတစ္ဦးရွိ၏။ သူသည္ ယခင္ကတည္းက ေမွာ္အတတ္ကိုသုံး၍ ရွမာရိနယ္သားတို႔ကို အံ့ဩေငးေမာေစကာ မိမိကိုယ္ကိုထူးျမတ္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟုဆိုေလ့ရွိ၏။ လူႀကီးလူငယ္ရွိသမွ်တို႔သည္ သူ႔ကိုအာ႐ုံစိုက္လ်က္ “ဤသူသည္ ႀကီးျမတ္ျခင္းဟုေခၚေသာ ဘုရားသခင္၏တန္ခိုးေတာ္ျဖစ္သည္”ဟု ဆိုၾက၏။ သူတို႔သည္ သူ႔ကိုအာ႐ုံစိုက္ၾကျခင္းမွာ သူသည္ ကာလၾကာျမင့္စြာ ေမွာ္အတတ္ျဖင့္ သူတို႔ကို အံ့ဩေငးေမာေစခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဖိလိပၸဳသည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ေယရႈခရစ္ေတာ္၏နာမေတာ္အေၾကာင္းကို ေဟာေျပာေသာအခါ လူတို႔သည္ ယုံၾကည္လ်က္ ေယာက္်ားမ်ားမွစ၍ မိန္းမမ်ားပါ ဗတၱိဇံခံၾက၏။ ရွိမုန္ကိုယ္တိုင္သည္လည္း ယုံၾကည္၍ ဗတၱိဇံခံကာ ဖိလိပၸဳကိုဆည္းကပ္လ်က္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ ႀကီးမားေသာတန္ခိုးလကၡဏာမ်ားျဖစ္ေပၚသည္ကို ေတြ႕ျမင္၍ အံ့ဩေငးေမာေန၏။ ရွမာရိနယ္သားတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္တရားကိုလက္ခံၾကေၾကာင္း ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ရွိေသာ တမန္ေတာ္တို႔သည္ ၾကားသိၾကေသာအခါ ေပတ႐ုႏွင့္ေယာဟန္တို႔ကို သူတို႔ထံသို႔ေစလႊတ္ၾက၏။ ထိုတမန္ေတာ္ႏွစ္ပါးသည္ေရာက္လာ၍ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ထိုသူတို႔ခံယူရရွိမည့္အေၾကာင္း သူတို႔အတြက္ဆုေတာင္းေပးၾက၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုသူတို႔သည္ သခင္ေယရႈ၏နာမေတာ္၌ ဗတၱိဇံခံ႐ုံမွ်သာရွိၾကၿပီး သူတို႔တြင္ မည္သူ႔အေပၚ၌မွ် သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သက္ေရာက္ျခင္းမရွိေသးေခ်။ ထို႔ေနာက္ ေပတ႐ုႏွင့္ေယာဟန္တို႔သည္ သူတို႔အေပၚလက္တင္ၾကေသာအခါ သူတို႔သည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကိုခံယူရရွိၾက၏။ တမန္ေတာ္တို႔လက္တင္ျခင္းအားျဖင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို လူတို႔ရရွိေၾကာင္း ရွိမုန္ျမင္လွ်င္ တမန္ေတာ္တို႔ထံသို႔ ေငြကိုယူေဆာင္လာ၍ “အကြၽႏ္ုပ္လက္တင္သူတိုင္း သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကိုခံယူရရွိေစရန္ အကြၽႏ္ုပ္အားလည္း ဤအခြင့္ကိုေပးပါ”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုက “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းခ်ီးလက္ေဆာင္ကို ေငြအားျဖင့္ဝယ္ယူႏိုင္သည္ဟုထင္မွတ္ေသာေၾကာင့္ သင္၏ေငြသည္ သင္ႏွင့္အတူပ်က္စီးပါေစ။ သင္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္၌ မမွန္ကန္ေသာေၾကာင့္ သင္သည္ ဤအမႈအရာ၌ ပါဝင္ခြင့္မရွိ။ သင့္ေဝစုလည္းမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္၌ရွိေသာ ဤမေကာင္းမႈအတြက္ ေနာင္တရလ်က္ သခင္ဘုရားထံဆုေတာင္းေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင့္စိတ္ႏွလုံး၏အႀကံအစည္အတြက္ သင္သည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရေကာင္းခံရလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္သည္ ခါးသီးေသာသည္းေျခႏွင့္ မတရားမႈ၏အေႏွာင္အဖြဲ႕ထဲ၌ရွိေနသည္ကို ငါျမင္သည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ရွိမုန္ကလည္း “သင္တို႔ေျပာသည့္အရာတစ္ခုမွ် အကြၽႏ္ုပ္အေပၚမသက္ေရာက္ေစရန္ အကြၽႏ္ုပ္အတြက္ သခင္ဘုရားထံ ဆုေတာင္းေပးၾကပါ”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ ေပတ႐ုႏွင့္ေယာဟန္တို႔သည္ သခင္ဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္တရားကို သက္ေသခံ၍ေဟာေျပာၾကၿပီးေနာက္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ျပန္သြားရင္း ရွမာရိနယ္သားတို႔၏ေက်း႐ြာမ်ားစြာတို႔၌ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာၾက၏။ တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္က ဖိလိပၸဳအား “သင္သည္ထ၍ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွ ဂါဇာၿမိဳ႕သို႔ ဆင္းသြားရာလမ္းအတိုင္း ေတာင္ဘက္သို႔သြားေလာ့”ဟု ႁမြက္ဆို၏။ ထိုလမ္းသည္ ေတာကႏၲာရလမ္းျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖိလိပၸဳသည္ထ၍ သြားေလ၏။ ထိုစဥ္ အီသီယိုးပီးယားဘုရင္မကႏၵက္၏မႉးမတ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ဘုရင္မ၏ဘ႑ာအားလုံးကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ရေသာ အီသီယိုးပီးယားျပည္သားတစ္ဦးသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ လာေရာက္ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ၿပီး အျပန္ခရီးတြင္ မိမိ၏ရထားေပၚ၌ထိုင္လ်က္ ပေရာဖက္ေဟရွာယ၏က်မ္းကိုဖတ္ေန၏။ ထိုအခါ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဖိလိပၸဳအား “ထိုရထားအနီးသို႔သြား၍ ကပ္ၿပီးလိုက္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဖိလိပၸဳသည္လည္း ေျပးသြားရာ ထိုသူသည္ ပေရာဖက္ေဟရွာယက်မ္းဖတ္ေနသည္ကို ၾကားသျဖင့္ “သင္ဖတ္ေနေသာအရာကို နားလည္ပါသေလာ”ဟု ေမးေလ၏။ ထိုမႉးမတ္ကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္အား ရွင္းျပေပးသူမရွိလွ်င္ မည္သို႔နားလည္ႏိုင္ပါမည္နည္း”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ ဖိလိပၸဳအား ရထားေပၚတက္၍ မိမိႏွင့္အတူထိုင္ရန္ ဖိတ္ေခၚေလ၏။ ထိုသူဖတ္ေနသည့္က်မ္းပိုဒ္မွာ “သူသည္ သတ္ရန္လ်ာထားေသာသိုးကဲ့သို႔ ေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံရ၍ သိုးသငယ္သည္ အေမြးညႇပ္သူေရွ႕၌ တိတ္ဆိတ္စြာေနသကဲ့သို႔ မိမိႏႈတ္ကိုမဖြင့္ဘဲေန၏။ သူသည္ႏွိမ့္ခ်ျခင္းခံရစဥ္၌ သူ႔အတြက္ တရားသျဖင့္စီရင္ေပးျခင္းမရွိၾက။ သူ၏အသက္သည္ ေျမႀကီးေပၚမွ ႏုတ္ယူျခင္းခံရသည္ျဖစ္၍ သူ၏မ်ိဳးဆက္ကို မည္သူေျပာျပႏိုင္မည္နည္း”ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ထိုအခါ မႉးမတ္က ဖိလိပၸဳအား “သင့္ကိုေမးပါရေစ။ ပေရာဖက္သည္ မည္သူ႔အေၾကာင္းကို ဤသို႔ေျပာထားပါသနည္း။ မိမိကိုယ္တိုင္အေၾကာင္းေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အျခားေသာသူတစ္စုံတစ္ဦး၏အေၾကာင္းေလာ”ဟု ဆိုေလ၏။ ဖိလိပၸဳသည္လည္း မိမိႏႈတ္ကိုဖြင့္လ်က္ ဤက်မ္းခ်က္မွအစျပဳ၍ ေယရႈအေၾကာင္းကို သူ႔အား ေဟာေျပာေလ၏။ သူတို႔သည္ လမ္းအတိုင္း ခရီးဆက္သြားၾကစဥ္ ေရရွိရာအရပ္သို႔ေရာက္လာသျဖင့္ မႉးမတ္က “ၾကည့္ပါ။ ေရရွိသည္။ အကြၽႏ္ုပ္ဗတၱိဇံခံရန္ တားဆီးသည့္အရာရွိပါသေလာ”ဟု ဆို၏။ [ထိုအခါ ဖိလိပၸဳက “သင္သည္ စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ယုံၾကည္လွ်င္ ဗတၱိဇံခံယူႏိုင္ပါသည္”ဟု ဆိုေသာ္ မႉးမတ္က “ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္ယုံၾကည္ပါ၏”ဟု ျပန္ေျပာၿပီးလွ်င္] ရထားကိုရပ္ေစရန္ အမိန႔္ေပးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဖိလိပၸဳႏွင့္မႉးမတ္ ႏွစ္ဦးစလုံးတို႔သည္ ေရထဲသို႔အတူတကြဆင္းသြားၾက၍ ဖိလိပၸဳသည္ မႉးမတ္အား ဗတၱိဇံေပးေလ၏။ ေရထဲမွတက္လာၾကေသာအခါ ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဖိလိပၸဳကို ခ်ီေဆာင္သြားေတာ္မူသျဖင့္ ထိုမႉးမတ္သည္ ဖိလိပၸဳကို ေနာက္ထပ္ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ဝမ္းေျမာက္လ်က္ မိမိ၏ခရီးကို ဆက္သြားေလ၏။ ဖိလိပၸဳမူကား အာဇုတ္ၿမိဳ႕၌ေပၚလာ၍ ဆီဇာရီးယားၿမိဳ႕သို႔ေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ ၿမိဳ႕႐ြာအားလုံးတို႔ကိုလွည့္လည္၍ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာေလ၏။
Bible App
Bible App for Kids
