တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 7:44-60

ငါ​တို႔​၏​ဘိုးေဘး​မ်ား​အတြက္ ေတာ​ကႏၲာရ​တြင္ သက္ေသခံ​တဲ​ေတာ္​ရွိ​၏။ ၎​သည္ ေမာေရွ​အား သူ​ျမင္​ရ​သည့္​ပုံစံ​ႏွင့္အညီ​ျပဳလုပ္​ရန္ ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​က မွာၾကား​သည့္​အတိုင္း ျပဳလုပ္​ထား​ေသာ​တဲ​ေတာ္​ျဖစ္​၏။ ငါ​တို႔​၏​ဘိုးေဘး​မ်ား​သည္ ထို​တဲ​ေတာ္​ကို​ဆက္ခံ​၍ ငါ​တို႔​ဘိုးေဘး​မ်ား​ေရွ႕​မွ ဘုရားသခင္​ႏွင္ထုတ္​ေတာ္မူ​ေသာ လူမ်ိဳးျခား​တို႔​၏​ျပည္​ကို သူ​တို႔​သိမ္းပိုက္​ၾက​ေသာအခါ ေယာရႈ​ႏွင့္အတူ ၎​ကို​သယ္ေဆာင္​လာ​ၾက​၏။ ထို​တဲ​ေတာ္​သည္ ဒါဝိဒ္​လက္ထက္​တိုင္ေအာင္​ရွိ​ခဲ့​၏။ ဒါဝိဒ္​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ေက်းဇူး​ေတာ္​ခံစား​ရ​၍ ယာကုပ္​၏​ဘုရား​စံျမန္း​ေတာ္မူ​ရာ​အရပ္​ကို​ျပင္ဆင္​ႏိုင္​ရန္ ေတာင္းေလွ်ာက္​ခဲ့​၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္​အတြက္ အိမ္​ေတာ္​ကို​တည္ေဆာက္​ခဲ့​သူ​မွာ ေရွာလမုန္​ျဖစ္​၏။ သို႔ရာတြင္ အျမင့္ဆုံး​ေသာ​ဘုရား​သည္ လူ႔​လက္​ျဖင့္​တည္ေဆာက္​ေသာ​ဗိမာန္​မ်ား​တြင္ ကိန္းဝပ္​ေတာ္​မ​မူ။ ဤသည္ကား ‘ေကာင္းကင္​သည္ ငါ​၏​ပလႅင္​ျဖစ္​၏။ ေျမႀကီး​သည္ ငါ​၏​ေျခ​တင္ခုံ​ျဖစ္​၏။ သင္​တို႔​သည္ မည္သို႔ေသာ​အိမ္​ကို ငါ့​အတြက္​တည္ေဆာက္​ၾက​မည္နည္း။ မည္သည့္​အရပ္​သည္ ငါ​နားေနရာ​အရပ္​ျဖစ္​မည္နည္း။ ငါ့​လက္​သည္ ဤ​အရာ​အလုံးစုံ​တို႔​ကို ဖန္ဆင္း​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​ဟု ထာဝရ​ဘုရား​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏’​ဟူ၍ ပေရာဖက္​ဆို​ထား​သည့္​အတိုင္း​ျဖစ္​၏။ ေခါင္းမာ​၍ နား​ႏွင့္​စိတ္ႏွလုံး​တို႔​၌ အေရဖ်ား​လွီး​ျခင္း​မ​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔၊ သင္​တို႔​သည္​လည္း သင္​တို႔​၏​ဘိုးေဘး​မ်ား​နည္းတူ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ကို အစဥ္​ဆန႔္က်င္ဘက္​ျပဳ​ၾက​၏။ သင္​တို႔​ဘိုးေဘး​မ်ား မ​ညႇဥ္းဆဲ​ခဲ့​ေသာ​ပေရာဖက္​တစ္ပါးပါး​ရွိ​သေလာ။ သူ​တို႔​သည္ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​အရွင္​ႂကြလာ​မည့္​အေၾကာင္း ႀကိဳတင္​ေဟာေျပာ​ေသာ​သူ​မ်ား​ကို​သတ္​ခဲ့​ၾက​၏။ ယခု သင္​တို႔​သည္ ထို​ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​အရွင္​ကို သစၥာေဖာက္​ေသာ​သူ​ႏွင့္ သတ္ျဖတ္​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ၿပီ။ သင္​တို႔​သည္ ေကာင္းကင္တမန္​မ်ား​အားျဖင့္ ျပ႒ာန္း​ထား​ေသာ​ပညတ္​တရား​ကို ရရွိ​ေသာ္လည္း ၎​ကို​ေစာင့္ထိန္း​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက”​ဟု ဆို​ေလ​၏။ သူ​တို႔​သည္ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​တို႔​ကို ၾကား​ၾက​ေသာအခါ သူ​တို႔​၏​စိတ္​ထဲတြင္ သေတဖန္​အေပၚ ျပင္းစြာ​အမ်က္ထြက္​၍ အံႀကိတ္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ သေတဖန္​သည္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ႏွင့္​ျပည့္ဝ​လ်က္ ေကာင္းကင္​သို႔ ေစ့ေစ့​ၾကည့္​ေလ​ရာ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​လည္းေကာင္း၊ သခင္​ေယရႈ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌ ရပ္​ေန​သည္​ကို​လည္းေကာင္း ျမင္​လ်က္ “ၾကည့္​ပါ။ ေကာင္းကင္​သည္​ပြင့္​၍ လူ႔သား​သည္ ဘုရားသခင္​၏​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌ ရပ္​ေန​သည္​ကို ငါ​ျမင္​၏”​ဟု ဆို​ေလ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ေအာ္ဟစ္​လ်က္ နား​ကို​ပိတ္​ထား​ကာ သေတဖန္​ထံသို႔ တစ္ဟုန္ထိုး​ေျပး​လာ​၍ သူ႔​ကို ၿမိဳ႕​ျပင္​သို႔​ဆြဲထုတ္​ၿပီးလွ်င္ ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္​ၾက​၏။ သက္ေသ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​၏​အဝတ္​မ်ား​ကို ေရွာလု​ဟု​ေခၚ​ေသာ လူငယ္​တစ္​ဦး​၏​ေျခ​ရင္း​၌ ခ်​ထား​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ သေတဖန္​ကို ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္​ၾက​စဥ္ သေတဖန္​သည္ ပတၳနာ​ျပဳ​လ်က္ “သခင္​ေယရႈ၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဝိညာဥ္​ကို လက္ခံ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​သည္ ဒူး​ေထာက္​လ်က္ “သခင္​ဘုရား၊ ဤ​အျပစ္​ကို သူ​တို႔​အေပၚ​တင္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္”​ဟု က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္​ေႂကြးေၾကာ္​ၿပီးလွ်င္ အိပ္ေပ်ာ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ေလ​၏။