တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 5:27-42

သူ​တို႔​ကို​ေခၚေဆာင္​လာ​ၾက​၏။ တမန္ေတာ္​တို႔​သည္ တရား​လႊတ္ေတာ္​ေရွ႕၌​ရပ္​ၾက​ေသာအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​က “ဤ​နာမ​ကို​အမွီျပဳ၍ မ​သြန္သင္​ၾက​ရန္ သင္​တို႔​အား တင္းက်ပ္​စြာ​အမိန႔္​ေပး​ထား​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ သို႔ရာတြင္ သင္​တို႔​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၌ သင္​တို႔​၏​သြန္သင္​ခ်က္​ကို​ပ်ံ႕ႏွံ႔​ေစ​၍ ထို​သူ​၏​ေသြး​ကို ငါ​တို႔​အေပၚ​သက္ေရာက္​ေစရန္ ႀကံ႐ြယ္​ၾက​သည္​တကား”​ဟု ေမးျမန္း​ေျပာဆို​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ု​ႏွင့္​တမန္ေတာ္​တို႔​က “လူ​တို႔​၏​စကား​ကို နားေထာင္​သည္​ထက္ ဘုရားသခင္​၏​စကား​ကို နားေထာင္​သင့္​ပါ​၏။ ငါ​တို႔​ဘိုးေဘး​မ်ား​၏​ဘုရားသခင္​သည္ သစ္​တိုင္​ေပၚ၌ သင္​တို႔​ဆြဲ​ထား​၍ ကြပ္မ်က္​ခဲ့​ေသာ​ေယရႈ​ကို ထေျမာက္​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ ဘုရားသခင္​သည္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​အား ေနာင္တရ​ျခင္း​ႏွင့္​အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ေက်းဇူး​ကို ေပး​သနား​ေတာ္မူ​ရန္ ထို​အရွင္​ကို စိုးပိုင္​ေသာ​အရွင္​ႏွင့္ ကယ္တင္ရွင္​အျဖစ္ မိမိ​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌ ခ်ီးေျမႇာက္​ေတာ္မူ​၏။ ငါ​တို႔​သည္ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​တို႔​၏​သက္ေသ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ ဘုရားသခင္​သည္ မိမိ​စကား​ကို​နားေထာင္​ေသာ​သူ​တို႔​အား ေပး​ေတာ္မူ​သည့္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​သည္​လည္း သက္ေသ​ျဖစ္​ေတာ္မူ​၏”​ဟု ျပန္ေျဖ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ထို​စကား​ကို​ၾကား​လွ်င္ ျပင္းစြာ​အမ်က္ထြက္​လ်က္ တမန္ေတာ္​တို႔​ကို​သတ္​ရန္ ႀကံ႐ြယ္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ လူ​အားလုံး​က ႐ိုေသ​ေလးစား​ေသာ​က်မ္းတတ္​ဆရာ​ျဖစ္​သည့္ ဂါမေလ်လ​အမည္​ရွိ​ေသာ ဖာရိရွဲ​တစ္​ဦး​သည္ တရား​လႊတ္ေတာ္​၌​ထ​၍ တမန္ေတာ္​တို႔​ကို အျပင္​သို႔​ခဏ​ေခၚထုတ္​သြား​ရန္ အမိန႔္​ေပး​ၿပီးလွ်င္ “အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔၊ ဤ​သူ​တို႔​အေပၚ​မည္သို႔​ျပဳ​မည္​ကို သင္​တို႔​သတိထား​ၾက​ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား တစ္ခါက သုဒ​သည္​ေပၚလာ​၍ မိမိကိုယ္ကို​အေရးပါ​သူ​ျဖစ္​သည္​ဟု​ဆို​သျဖင့္ အေရအတြက္​အားျဖင့္ ေလးရာ​ခန႔္​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ သူ႔​ေနာက္​သို႔​လိုက္​ခဲ့​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ အသတ္​ခံရ​ၿပီး သူ႔​ေနာက္​သို႔​လိုက္​ေသာ​သူ​အားလုံး​တို႔​သည္ တကြဲတျပား​ျဖစ္​ၾက​လ်က္ မည္သို႔မွ်​အရာမထင္​ခဲ့​ေခ်။ ထို​သူ​၏​ေနာက္​တြင္ သန္းေခါင္စာရင္း​ေကာက္​ခ်ိန္​၌ ဂါလိလဲ​နယ္သား ယုဒ​သည္​ေပၚလာ​၍ မိမိ​ေနာက္​သို႔​လိုက္​ၾက​ရန္ လူ​တို႔​ကို​ေသြးေဆာင္​ခဲ့​၏။ သူ​သည္​လည္း အသတ္​ခံရ​၍ သူ႔​ေနာက္​သို႔​လိုက္​ေသာ​သူ​အားလုံး​တို႔​သည္​လည္း ကြဲလြင့္​သြား​ၾက​၏။ သို႔ျဖစ္၍ ယခု သင္​တို႔​အား ငါ​ေျပာ​မည္။ ဤ​သူ​တို႔​ႏွင့္ ကင္းရွင္း​စြာ​ေန​၍ သူ​တို႔​ကို​လႊတ္​ထား​ၾက​ေလာ့။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ ဤ​အႀကံအစည္​၊ သို႔မဟုတ္ ဤ​လႈပ္ရွား​မႈ​သည္ လူ​တို႔​ထံမွ​ျဖစ္​လွ်င္ ပ်က္စီး​သြား​လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္​ထံမွ​ျဖစ္​လွ်င္ သူ​တို႔​ကို​ဖ်က္ဆီး​၍​မ​ရ​ႏိုင္​သည္​သာမက သင္​တို႔​သည္ ဘုရားသခင္​ကို​ဆန႔္က်င္​သူ​မ်ား​ျဖစ္သြား​ႏိုင္​၏”​ဟု ေျပာဆို​ေလ​၏။ ထို​သူ​တို႔​သည္​လည္း သူ​၏​အႀကံေပး​ခ်က္​ကို လက္ခံ​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ တမန္ေတာ္​တို႔​ကို​ေခၚ​လ်က္ ႐ိုက္ႏွက္​ၿပီးမွ ေယရႈ​၏​နာမ​ကို​အမွီျပဳ၍ ေဟာေျပာ​သြန္သင္​ျခင္း​မ​ျပဳ​ရန္ အမိန႔္​ေပး​ကာ ျပန္လႊတ္​လိုက္​ၾက​၏။ တမန္ေတာ္​တို႔​သည္ နာမ​ေတာ္​အတြက္ အရွက္ခြဲ​ျခင္း​ကို​ခံထိုက္​သူ​မ်ား​အျဖစ္ မွတ္ယူ​ေတာ္မူ​ျခင္း​ခံရ​ေသာေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္​လ်က္ တရား​လႊတ္ေတာ္​ေရွ႕​မွ​ထြက္သြား​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ေန႔စဥ္​ေန႔တိုင္း ဗိမာန္​ေတာ္​၌​လည္းေကာင္း၊ အိမ္​မ်ား​၌​လည္းေကာင္း အစဥ္မျပတ္​သြန္သင္​လ်က္ ေယရႈ​သည္ ခရစ္ေတာ္​ျဖစ္​သည္​ဟူေသာ​ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို ေဟာေျပာ​ၾက​၏။