တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 4:13-22
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 4:13-22 MSBZ
ထိုသူတို႔သည္ ေပတ႐ုႏွင့္ေယာဟန္တို႔၏ရဲရင့္ျခင္းကိုျမင္၍ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ ပညာမတတ္ေသာ သာမန္လူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းသတိထားမိသျဖင့္ အံ့ၾသၾကေလ၏။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ ေယရႈႏွင့္အတူရွိခဲ့ၾကေၾကာင္းကိုလည္း မွတ္မိၾက၏။ ထို႔ျပင္ အေကာင္းပကတိျဖစ္လာေသာသူသည္ သူတို႔ႏွင့္အတူရပ္ေနသည္ကိုျမင္ေနရသျဖင့္ မည္သို႔မွ်ျငင္းခုံေျပာဆို၍မရႏိုင္ၾကေခ်။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ တမန္ေတာ္တို႔ကို တရားလႊတ္ေတာ္႐ုံးအျပင္သို႔ထြက္ရန္အမိန႔္ေပးၿပီးလွ်င္ အခ်င္းခ်င္းေဆြးေႏြးလ်က္ “ဤသူတို႔ကို မည္သို႔ျပဳၾကမည္နည္း။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔အားျဖင့္ သိသာထင္ရွားေသာနိမိတ္လကၡဏာျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ကို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ေနထိုင္သူအားလုံးသိရွိၾကသည္ျဖစ္၍ ငါတို႔ျငင္းဆို၍မရႏိုင္။ သို႔ေသာ္ ဤအေၾကာင္းသည္ လူတို႔ထံ ပို၍ပ်ံ႕ႏွံ႔မသြားေစရန္ ဤနာမကိုအမွီျပဳလ်က္ ေနာက္တစ္ဖန္ မည္သူ႔ကိုမွ်မေဟာေျပာရမည့္အေၾကာင္း သူတို႔ကိုၿခိမ္းေျခာက္ၾကစို႔”ဟု ဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚ၍ ေယရႈ၏နာမကိုအမွီျပဳလ်က္ ေဟာေျပာျခင္းကိုျဖစ္ေစ၊ သြန္သင္ျခင္းကိုျဖစ္ေစ လုံးဝမျပဳရန္ အမိန႔္ေပးၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ုႏွင့္ေယာဟန္တို႔က “ဘုရားသခင္၏စကားေတာ္ထက္ သင္တို႔၏စကားကို ပို၍နားေထာင္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ မွန္၊ မမွန္ သင္တို႔ဆုံးျဖတ္ၾကေလာ့။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ မိမိတို႔ၾကားရ၊ ျမင္ရေသာအရာတို႔ကို မေဟာေျပာဘဲမေနႏိုင္”ဟု သူတို႔အား ျပန္ေျပာၾက၏။ လူအားလုံးတို႔သည္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာအမႈအရာအတြက္ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းေနၾကသည္ျဖစ္၍ ထိုလူတို႔ေၾကာင့္ တမန္ေတာ္တို႔အား အျပစ္ဒဏ္ေပးႏိုင္မည့္နည္းလမ္းကို ရွာမေတြ႕သျဖင့္ သူတို႔သည္ တမန္ေတာ္တို႔ကို ထပ္မံၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးလွ်င္ ျပန္လႊတ္လိုက္ၾက၏။ ဤနိမိတ္လကၡဏာအားျဖင့္ အေကာင္းပကတိျဖစ္လာေသာသူသည္ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ရွိ၏။