တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 26:1-18

ထိုအခါ အၿဂိပၸ​မင္းႀကီး​သည္ ေပါလု​အား “သင့္​အေၾကာင္း​ကို သင္​ကိုယ္တိုင္​ေျပာဆို​ႏိုင္​ၿပီ”​ဟု အမိန႔္​ရွိ​သျဖင့္ ေပါလု​သည္ လက္​ကို​ဆန႔္​၍ “အၿဂိပၸ​မင္းႀကီး၊ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​အေပၚ​စြဲဆို​ထား​သည့္​အမႈ​အားလုံး​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ အရွင္​မင္းႀကီး​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ယေန႔ ေခ်ပ​ေျပာဆို​ရ​ေတာ့မည္​ကို မဂၤလာ​တစ္ပါး​ျဖစ္​သည္​ဟု အကြၽႏ္ုပ္​မွတ္ယူ​ပါ​သည္။ အထူးသျဖင့္ အရွင္​မင္းႀကီး​သည္ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​ဓေလ့​ထုံးစံ​ႏွင့္ ျပႆနာ​အလုံးစုံ​တို႔​ကို သိကြၽမ္း​သူ​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္​ပါ​သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ေလွ်ာက္ထား​ခ်က္​ကို စိတ္ရွည္​စြာ​နားေထာင္​ေပး​ပါ​ရန္ အကြၽႏ္ုပ္​ေတာင္းပန္​ပါ​သည္။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ မိမိ​လူမ်ိဳး​ထဲ၌​လည္းေကာင္း၊ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၌​လည္းေကာင္း အစ​ျပဳ​ခဲ့​သည့္ ငယ္႐ြယ္​စဥ္​ဘဝ​မွစ၍ အကြၽႏ္ုပ္​မည္ကဲ့သို႔​ျပဳမူ​ေနထိုင္​ခဲ့​သည္​ကို ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​အားလုံး​သိ​ၾက​ပါ​သည္။ သူ​တို႔​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​ကို ယခင္ကတည္းက သိ​ထား​ၾက​သည္​ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ဘာသာ​တြင္ စည္းမ်ဥ္း​အတင္းက်ပ္​ဆုံး​ေသာ​ဂိုဏ္း​ျဖစ္​သည့္ ဖာရိရွဲ​ဂိုဏ္း​ဝင္​တစ္​ဦး​အျဖစ္ အသက္ရွင္​ခဲ့​ေၾကာင္း သူ​တို႔​သက္ေသခံ​လို​လွ်င္ သက္ေသခံ​ႏိုင္​ပါ​သည္။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ဘိုးေဘး​မ်ား​အား ဘုရားသခင္​ေပး​ထား​ေသာ​ကတိ​ေတာ္​ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေမွ်ာ္လင့္​ျခင္း​အတြက္ ရပ္​လ်က္ စစ္ေဆး​စီရင္​ခံ​ေန​ရ​ျခင္း​ျဖစ္​ပါ​သည္။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​မ်ိဳးႏြယ္စု တစ္ဆယ့္ႏွစ္​မ်ိဳး​သည္ ေန႔​ေရာ​ည​ပါ စိတ္အားထက္သန္​စြာ​ျဖင့္ ဘုရားသခင္​ကို​ဝတ္ျပဳ​ကိုးကြယ္​လ်က္ ထို​ကတိ​ေတာ္​အတိုင္း ခံစား​ရ​ရန္ ေမွ်ာ္လင့္​ေန​ၾက​ပါ​သည္။ အရွင္​မင္းႀကီး၊ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ဤ​ေမွ်ာ္လင့္​ျခင္း​အတြက္ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​စြဲဆို​ျခင္း​ကို​ခံ​ေန​ရ​ပါ​သည္။ ေသလြန္​ေသာ​သူ​တို႔​အား ဘုရားသခင္​ထေျမာက္​ေစ​ေတာ္မူ​သည္​ကို မ​ယုံ​ႏိုင္​စရာ​ဟု အရွင္​တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္​ထင္မွတ္​ၾက​ပါ​သနည္း။ အမွန္စင္စစ္ အကြၽႏ္ုပ္​ကိုယ္တိုင္​သည္​လည္း နာဇရက္​ၿမိဳ႕သား​ေယရႈ​၏​နာမ​ေတာ္​အား ဆန႔္က်င္​သည့္​အမႈ​မ်ားစြာ​တို႔​ကို​ျပဳ​ရ​မည္​ဟု​ထင္မွတ္​၍ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​တြင္ ထို​အတိုင္း​ျပဳ​ခဲ့​ပါ​သည္။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ထံမွ အခြင့္​အာဏာ​ကို​ရရွိ​လ်က္ မ်ားစြာ​ေသာ​သန႔္ရွင္း​သူ​တို႔​ကို ေထာင္​ထဲ၌​ပိတ္ေလွာင္​ထား​ကာ သူ​တို႔​အသတ္​ခံရ​သည့္​အခါ​လည္း ေထာက္ခံ​ခဲ့​ပါ​သည္။ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​တိုင္း​တြင္​လည္း သူ​တို႔​ကို မၾကာခဏ​ျပစ္ဒဏ္​ေပး​လ်က္ ဘုရားသခင္​ကို​ေစာ္ကား​ေျပာဆို​ၾက​ရန္ အတင္းအက်ပ္​ေစခိုင္း​ခဲ့​ပါ​သည္။ ထိုမွ်မက သူ​တို႔​အေပၚ အလြန္​ေဒါသ​ထြက္​၍ တိုင္းတစ္ပါး​ၿမိဳ႕​မ်ား​သို႔​တိုင္ေအာင္ သူ​တို႔​ကို လိုက္လံ​ညႇဥ္းဆဲ​ခဲ့​ပါ​သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​၏​ခြင့္ျပဳ​ခ်က္​ႏွင့္​အခြင့္​အာဏာ​တို႔​ပါလ်က္ ဒမတ္စကပ္​ၿမိဳ႕​သို႔​သြား​စဥ္ မြန္းတည့္​ခ်ိန္​တြင္ လမ္း​၌ ေန​ေရာင္ျခည္​ထက္​မက​ေတာက္ပ​ေသာ ေကာင္းကင္​မွ​အလင္း​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​မွစ၍ အကြၽႏ္ုပ္​ႏွင့္အတူ​ခရီး​သြား​သူ​မ်ား​ပတ္လည္​တြင္ ထြန္းလင္း​သည္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ျမင္​ရ​ပါ​သည္၊ အရွင္​မင္းႀကီး။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အားလုံး​သည္ ေျမ​ေပၚသို႔​လဲက်​သြား​ရာ ေဟၿဗဲ​ဘာသာစကား​ျဖင့္‘ေရွာလု၊ ေရွာလု၊ သင္​သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့​ကို​ညႇဥ္းဆဲ​သနည္း။ တုတ္ခြၽန္​ကို​ကန္​ရန္ သင့္​အတြက္​ခက္​၏’​ဟု အကြၽႏ္ုပ္​အား​ေျပာ​ေသာ​အသံ​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ၾကား​ရ​ပါ​သည္။ ထိုအခါ အကြၽႏ္ုပ္​က ‘သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္​သည္ မည္သူ​ျဖစ္​ပါ​သနည္း’​ဟု ေမးေလွ်ာက္​လွ်င္ သခင္​ဘုရား​က‘ငါ​သည္ သင္​ညႇဥ္းဆဲ​ေသာ​ေယရႈ​ျဖစ္​၏။ သင္​သည္​ထ​၍ သင့္​ေျခ​ျဖင့္​မတ္တတ္ရပ္​ေလာ့။ ငါ​သည္ သင့္​ထံ​ထင္ရွား​သည္​မွာ ငါ့​ကို​သင္​ျမင္​ရ​သည့္​အေၾကာင္း​ႏွင့္ သင့္​အား ငါ​ထင္ရွားျပ​မည့္​အရာ​မ်ား​အတြက္ သင့္​ကို အမႈ​ေတာ္​ေဆာင္​အျဖစ္​လည္းေကာင္း၊ သက္ေသ​အျဖစ္​လည္းေကာင္း ခန႔္ထား​ရန္​ျဖစ္​၏။ ငါ​သည္ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​၏​လက္​မွ​လည္းေကာင္း၊ လူမ်ိဳးျခား​တို႔​၏​လက္​မွ​လည္းေကာင္း သင့္​ကို​ကယ္ႏုတ္​မည္။ ထို​သူ​တို႔​ထံသို႔​သင့္​ကို ငါ​ေစလႊတ္​၏။ ဤသည္ကား သူ​တို႔​၏​မ်က္စိ​ကို​ဖြင့္​ေပး​၍ သူ​တို႔​ကို အေမွာင္​မွ အလင္း​သို႔​လည္းေကာင္း၊ စာတန္​၏​အခြင့္​အာဏာ​မွ ဘုရားသခင္​ထံသို႔​လည္းေကာင္း ေျပာင္းလဲ​ေစ​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ယုံၾကည္​ျခင္း​အားျဖင့္ အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ေက်းဇူး​ကို​ခံစားရ​ကာ သန႔္ရွင္း​ေစ​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲတြင္ ပါဝင္​ရ​မည့္​အေၾကာင္း​တည္း’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​ပါ​သည္။