တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 21:10-14

ရက္​အတန္ၾကာ​ေန​ၿပီး​ေသာအခါ အာဂဗု​အမည္​ရွိ​ေသာ ပေရာဖက္​တစ္​ဦး​သည္ ယုဒ​ျပည္​မွ​ဆင္း​လာ​၏။ ထို​သူ​သည္ ငါ​တို႔​ထံ​လာ​၍ ေပါလု​၏​ခါးပန္း​ကို​ယူ​ၿပီးလွ်င္ မိမိ​၏​ေျခ​ႏွင့္​လက္​တို႔​ကို ခ်ည္ေႏွာင္​ကာ “ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ ဤ​ခါးပန္း​ပိုင္ရွင္​ကို ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​တြင္ ဤကဲ့သို႔​ခ်ည္ေႏွာင္​၍ လူမ်ိဳးျခား​တို႔​လက္​သို႔ အပ္ႏွံ​ၾက​လိမ့္မည္​ဟု သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏”​ဟု ဆို​ေလ​၏။ ထို​စကား​ကို​ၾကား​လွ်င္ ငါ​တို႔​ႏွင့္​ေဒသခံ​တို႔​သည္ ေပါလု​အား ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​တက္​မ​သြား​ရန္ ေတာင္းပန္​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေပါလု​က “သင္​တို႔​သည္ ငိုေႂကြး​လ်က္​၊ ငါ​၏​စိတ္ႏွလုံး​ကို​ေၾကကြဲ​ေစ​လ်က္ မည္သည့္​အရာ​ကို ျပဳ​ၾက​သနည္း။ ငါ​သည္ သခင္​ေယရႈ​၏​နာမ​ေတာ္​အတြက္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၌ ခ်ည္ေႏွာင္​ျခင္း​ခံရ​ရန္​သာမက အေသခံ​ရန္​ပင္ အသင့္​ရွိ​သည္”​ဟု ျပန္​ေျပာ​၏။ ငါ​တို႔​သည္ သူ႔​ကို​ေဖ်ာင္းဖ်​၍​မ​ရ​သျဖင့္ “သခင္​ဘုရား​၏​အလို​ေတာ္​အတိုင္း​ျဖစ္​ပါေစ”​ဟု ဆို​လ်က္ တိတ္ဆိတ္​သြား​ၾက​၏။