တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 20:17-24

ထို႔ေၾကာင့္ ေပါလု​သည္ မိလက္​ၿမိဳ႕​မွ ဧဖက္​ၿမိဳ႕​သို႔ လူ​လႊတ္​၍ အသင္းေတာ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ကို​ေခၚ​ေလ​၏။ သူ​တို႔​ေရာက္လာ​ၾက​ေသာအခါ ေပါလု​က “ငါ​သည္ အာရွ​ျပည္​၌ ပထမ​ဦးဆုံး​ေျခခ်​သည့္​ေန႔​မွစ၍ သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ခဲ့​သည့္​ကာလ​တစ္ေလွ်ာက္ မည္ကဲ့သို႔​အသက္ရွင္​ခဲ့​သည္​ကို သင္​တို႔​သိ​ၾက​၏။ ငါ​သည္ အလြန္​စိတ္​ႏွိမ့္ခ်​ျခင္း၊ မ်က္ရည္​က်​ျခင္း​ႏွင့္ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​လွ်ိဳ႕ဝွက္​ႀကံစည္​မႈ​ေၾကာင့္​က်ေရာက္​ေသာ စုံစမ္း​ေႏွာင့္ယွက္​ျခင္း​တို႔​ၾကား​မွ သခင္​ဘုရား​ကို အေစခံ​ခဲ့​၏။ ငါ​သည္ သင္​တို႔​အတြက္ အက်ိဳး​ရွိ​မည့္​အရာ​ရွိသမွ်​ကို တြန႔္ဆုတ္​ျခင္း​မ​ရွိ​ဘဲ သင္​တို႔​အား​ေဖာ္ျပ​လ်က္ လူ​အမ်ား​ေရွ႕၌​ျဖစ္ေစ၊ တစ္အိမ္​ၿပီး​တစ္အိမ္​ျဖစ္ေစ သြန္သင္​ကာ ဘုရားသခင္​ေရွ႕​ေတာ္​၌​ေနာင္တရ​ျခင္း​၊ ငါ​တို႔​၏​သခင္​ေယရႈ​ကို​ယုံၾကည္​ျခင္း​အေၾကာင္း​တို႔​ကို ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​ႏွင့္​ဂရိ​လူမ်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးစလုံး​တို႔​အား သက္ေသခံ​ခဲ့​၏။ ယခု ငါ​သည္ ဝိညာဥ္​ေတာ္​၏​ေႏွာင္ဖြဲ႕​ျခင္း​ကို​ခံရ​၍ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔ သြား​ေန​ျခင္း​ျဖစ္​၏။ ထို​ၿမိဳ႕​တြင္ မည္သည့္​အရာ​ႏွင့္​ငါ​ႀကဳံေတြ႕​ရ​မည္​ကို ငါ​မ​သိ။ သို႔ေသာ္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္​ႏွင့္ ဆင္းရဲ​ဒုကၡ​မ်ား​သည္ ငါ့​ကို​ေစာင့္​ေန​ေၾကာင္း သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​က ၿမိဳ႕​တိုင္း​၌ ငါ့​အား​သက္ေသခံ​ေတာ္မူ​သည္​ကို ငါ​သိ​၏။ သို႔ရာတြင္ ငါ​သည္ မိမိ​ေျပး​ရ​မည့္​တာ​ကို အဆုံး​တိုင္ေအာင္​ေျပး​၍ ဘုရားသခင္​၏​ေက်းဇူး​ေတာ္​ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို​သက္ေသခံ​ရန္ သခင္​ေယရႈ​ထံမွ ငါ​ရရွိ​ေသာ​အမႈ​ေတာ္​လုပ္ငန္း​ကို ၿပီးေျမာက္​ေစ​ႏိုင္​ရန္​အတြက္​ဆိုလွ်င္ ငါ့​အသက္​ကို​ပင္ ငါ​ပဓာန​မ​ထား​ေပ။