တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 17:1-22
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 17:1-22 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ေပါလုႏွင့္သိလတို႔သည္ အံဖိေပါလိၿမိဳ႕ႏွင့္အာေပါေလာနိၿမိဳ႕တို႔ကို ျဖတ္၍ သက္သာေလာနိတ္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၾက၏။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး၏ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းရွိ၏။ ေပါလုသည္ မိမိျပဳေလ့ရွိသည့္အတိုင္း သူတို႔ထံသို႔ဝင္၍ ဥပုသ္ေန႔သုံးႀကိမ္တိုင္တိုင္ က်မ္းစာကိုအမွီျပဳလ်က္ သူတို႔ႏွင့္ေဆြးေႏြးေျပာဆိုကာ ခရစ္ေတာ္သည္ ဒုကၡေဝဒနာခံစားရ၍ ေသေသာသူတို႔ထဲမွ ထေျမာက္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေဖာ္ျပၿပီး သင္တို႔အား ငါေဟာေျပာေသာဤေယရႈပင္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္သည္ဟုဆိုေလ၏။ သူတို႔ထဲမွ အခ်ိဳ႕တို႔သည္ ယုံၾကည္၍ ေပါလုႏွင့္သိလတို႔ေနာက္သို႔ လိုက္ၾက၏။ ထိုသူတို႔တြင္ ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္ေသာ ဂရိအမ်ိဳးသားအေျမာက္အျမားပါ၍ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေသာ အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္လည္းမနည္းလွေပ။ သို႔ရာတြင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ မနာလိုၾကေသာေၾကာင့္ လူဆိုးအခ်ိဳ႕ကို ေဈးအရပ္မွ ေခၚယူစုေဝးေစၿပီးလွ်င္ ၿမိဳ႕ကို႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္ေစကာ ယာသုန္၏အိမ္ကိုဝိုင္း၍ ေပါလုႏွင့္သိလတို႔ကို လူစုလူေဝးေရွ႕သို႔ ထုတ္ေဆာင္ရန္ ရွာေဖြၾက၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ကိုမေတြ႕ၾကသျဖင့္ ယာသုန္ႏွင့္ ညီအစ္ကိုအခ်ိဳ႕တို႔ကို အာဏာပိုင္မ်ားထံသို႔ ဆြဲေခၚသြားကာ “ကမာၻေလာကကိုေမႊေႏွာက္ရႈပ္ေထြးေစေသာသူတို႔သည္ ဤအရပ္သို႔လည္း ေရာက္လာၾက၍ ယာသုန္သည္ သူတို႔ကို လက္ခံထားပါသည္။ သူတို႔အားလုံးသည္ ေယရႈဟူေသာအျခားဘုရင္တစ္ပါးရွိသည္ဟုဆိုလ်က္ ဆီဇာဧကရာဇ္၏အမိန႔္ကို ဆန႔္က်င္ဘက္ျပဳၾကပါသည္”ဟု ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုၾက၏။ ထိုအရာမ်ားကိုၾကားရေသာ လူထုပရိသတ္ႏွင့္အာဏာပိုင္တို႔သည္ စိတ္ပူပန္လ်က္ ယာသုန္ႏွင့္ အျခားညီအစ္ကိုတို႔ထံမွ အာမခံေငြကိုယူၿပီးလွ်င္ သူတို႔ကို ျပန္လႊတ္ၾက၏။ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေပါလုႏွင့္သိလတို႔ကို ညတြင္းခ်င္းပင္ ေဗရိၿမိဳ႕သို႔ ေစလႊတ္လိုက္ၾက၏။ သူတို႔သည္ ထိုၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းသို႔ သြားၾက၏။ ေဗရိၿမိဳ႕သားတို႔သည္ သက္သာေလာနိတ္ၿမိဳ႕၌ရွိေသာသူတို႔ထက္ စိတ္ထားျမင့္ျမတ္ၾက၏။ အေၾကာင္းမွာ သူတို႔သည္ ႏႈတ္ကပတ္တရားကို ေစတနာစိတ္အျပည့္အဝျဖင့္ လက္ခံ၍ ထိုအတိုင္းဟုတ္၊ မဟုတ္ က်မ္းစာကို ေန႔စဥ္ေလ့လာၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ ယုံၾကည္ၾက၏။ ထိုသူတို႔တြင္ ဂုဏ္သေရရွိေသာဂရိအမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္အမ်ိဳးသားမ်ားလည္း မနည္းလွေပ။ သို႔ေသာ္ ေပါလုသည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္တရားကို ေဗရိၿမိဳ႕တြင္လည္း ေဟာေျပာေနေၾကာင္း သက္သာေလာနိတ္ၿမိဳ႕မွ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ ၾကားသိၾကေသာအခါ ထိုအရပ္သို႔လိုက္လာ၍ လူထုပရိသတ္မ်ားကိုလႈံ႕ေဆာ္ကာ မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေစၾက၏။ ထိုအခါ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေပါလုကို ခ်က္ခ်င္းပို႔ေဆာင္လ်က္ ပင္လယ္ကမ္းေျခအထိသြားေစၾက၏။ သိလႏွင့္တိေမာေသတို႔မူကား ထိုၿမိဳ႕၌ေနရစ္ၾက၏။ ေပါလုကိုလိုက္ပို႔ေသာသူတို႔သည္ သူ႔ကို ေအသင္ၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ၿပီးေနာက္ သိလႏွင့္တိေမာေသတို႔အား မိမိထံသို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆုံးလာၾကပါဟူေသာ ေပါလု၏ၫႊန္ၾကားခ်က္ကိုယူ၍ ျပန္သြားၾက၏။ ေပါလုသည္ ေအသင္ၿမိဳ႕၌ သူတို႔ကိုေစာင့္ေနစဥ္ ထိုၿမိဳ႕သည္ ႐ုပ္တုမ်ားႏွင့္ျပည့္ေနသည္ကိုျမင္၍ မိမိစိတ္တြင္ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ရေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတြင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမွစ၍ ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္ေသာသူတို႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုလ်က္ ေဈးအရပ္တြင္လည္း ထိုအရပ္၌ရွိေသာသူတို႔ႏွင့္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆို၏။ ဧပိကု႐ု၏တပည့္မ်ားႏွင့္ သေတာအိပ္အေတြးအေခၚပညာရွင္အခ်ိဳ႕တို႔သည္လည္း ေပါလုႏွင့္ေဆြးေႏြးၾက၏။ အခ်ိဳ႕က “ဤစကားအိုးသည္ မည္သည့္အရာကို ေျပာဆိုလိုသနည္း”ဟု ဆိုၾက၏။ အခ်ိဳ႕တို႔ကမူ “သူသည္ တစ္ျပည္တစ္ရပ္ျခား၏နတ္ဘုရားမ်ားအေၾကာင္းကို ေဟာေျပာေနဟန္ရွိသည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ဤသို႔ဆိုျခင္းမွာ ေပါလုသည္ ေယရႈႏွင့္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္းတို႔ကို ေဟာေျပာေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ ေပါလုကို အာေရပါဂု႐ုံးေတာ္သို႔ ေခၚသြားၿပီးလွ်င္ “သင္ေဟာေျပာေနေသာ ဤအယူဝါဒအသစ္သည္ မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို ငါတို႔သိပါရေစ။ အေၾကာင္းမူကား သင္သည္ ငါတို႔အတြက္အသစ္အဆန္းျဖစ္ေသာအရာအခ်ိဳ႕တို႔ကို ယူေဆာင္လာသည္ျဖစ္၍ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို ငါတို႔သိလိုပါသည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ေအသင္ၿမိဳ႕သားမ်ားမွစ၍ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိလာေသာ သူစိမ္းဧည့္သည္အေပါင္းတို႔သည္ အသစ္အဆန္းျဖစ္ေသာအရာတစ္စုံတစ္ခုကို ေျပာဆိုရန္၊ သို႔မဟုတ္ ၾကားနာရန္အတြက္သာ အခ်ိန္ကိုအသုံးခ်တတ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပါလုသည္ အာေရပါဂု႐ုံးေတာ္အလယ္၌ရပ္လ်က္ “ေအသင္ၿမိဳ႕သားတို႔၊ သင္တို႔သည္ အရာရာ၌ ဘာသာတရားအလြန္ကိုင္းရႈိင္းသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ကို ငါျမင္ရ၏။