တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 13:13-41

ေပါလု​ႏွင့္​သူ​၏​အေပါင္းအပါ​တို႔​သည္ ပါဖု​ၿမိဳ႕​မွ​႐ြက္လႊင့္​၍ ပံဖုလိ​ျပည္၊ ေပရေဂ​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေယာဟန္​သည္ သူ​တို႔​ထံမွ ခြဲခြာ​၍ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔ ျပန္သြား​ေလ​၏။ သူ​တို႔​မူကား ေပရေဂ​ၿမိဳ႕​ကို​ျဖတ္သြား​၍ ပိသိဒိ​ျပည္၊ အႏၲိအုတ္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​ၾက​ၿပီးလွ်င္ ဥပုသ္​ေန႔​၌ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​ထဲသို႔​ဝင္​၍ ထိုင္​ၾက​၏။ ပညတ္​တရား​က်မ္း​ႏွင့္ ပေရာဖက္​က်မ္း​မ်ား​ကို ဖတ္ၾကား​ၿပီး​ေသာအခါ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​တာဝန္ခံ​မ်ား​သည္ သူ​တို႔​ထံ လူ​လႊတ္​၍ “ညီအစ္ကို​တို႔၊ သင္​တို႔​တြင္ လူ​တို႔​အား တိုက္တြန္း​အားေပး​စကား​တစ္စုံတစ္ခု​ရွိ​လွ်င္ ေျပာ​ၾက​ပါ”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေပါလု​သည္​ထ​၍ လက္ရိပ္​ျပ​လ်က္ “အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​ႏွင့္ ဘုရားသခင္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​႐ိုေသ​ေသာ​သူ​တို႔၊ နားေထာင္​ၾက​ပါ။ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၏​ဘုရားသခင္​သည္ ငါ​တို႔​ဘိုးေဘး​မ်ား​ကို ေ႐ြးေကာက္​ေတာ္မူ​၍ အီဂ်စ္​ျပည္​၌ ဧည့္သည္​အျဖစ္​ေနထိုင္​စဥ္ ဤ​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ကို ခ်ီးေျမႇာက္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ အားႀကီး​ေသာ​လက္႐ုံး​ေတာ္​အားျဖင့္ သူ​တို႔​ကို ထို​တိုင္းျပည္​မွ ထုတ္ေဆာင္​ေတာ္မူ​ၿပီး အႏွစ္​ေလးဆယ္​ခန႔္မွ်​ေသာ​ကာလ​ပတ္လုံး ေတာ​ကႏၲာရ​တြင္ သူ​တို႔​ကို သည္းခံ​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ခါနာန္​ျပည္​ရွိ​လူမ်ိဳး​ခုနစ္​မ်ိဳး​တို႔​ကို ဖ်က္ဆီး​၍ သူ​တို႔​၏​တိုင္းျပည္​ကို လူမ်ိဳး​ေတာ္​အား အေမြ​အျဖစ္​ခြဲေဝ​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ ဤ​အရာ​တို႔​သည္ ႏွစ္​ေပါင္း​ေလးရာ​ငါးဆယ္​ခန႔္​ၾကာ​၏။ ထို႔ေနာက္ ပေရာဖက္​ရွေမြလ​ေခတ္​တိုင္ေအာင္ သူ​တို႔​အား တရားသူႀကီး​မ်ား​ကို ေပး​ေတာ္မူ​၏။ ထို​မွ​တစ္ဖန္ သူ​တို႔​သည္ ဘုရင္​ကို​ေတာင္း​ၾက​သျဖင့္ ဘုရားသခင္​သည္ ဗယၤာမိန္​အႏြယ္​မွ ကိရွ​၏​သား​ေရွာလု​ကို အႏွစ္​ေလးဆယ္​တိုင္တိုင္ သူ​တို႔​အား ေပး​ေတာ္မူ​၏။ ေရွာလု​ကို​ဖယ္ရွား​ၿပီးေနာက္ ဒါဝိဒ္​အား သူ​တို႔​၏​ဘုရင္​အျဖစ္ ခ်ီးေျမႇာက္​ေတာ္မူ​လ်က္ သူ​ႏွင့္ပတ္သက္၍ သက္ေသခံ​သည္​ကား ‘ငါ​၏​စိတ္​ႏွင့္​ေတြ႕​သူ၊ ေယရွဲ​၏​သား​ဒါဝိဒ္​ကို ငါ​ေတြ႕​ၿပီ။ သူ​သည္ ငါ​၏​အလို​ရွိသမွ်​ကို ေဆာင္႐ြက္​လိမ့္မည္’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ဘုရားသခင္​သည္ ကတိ​ေတာ္​အတိုင္း အစၥေရး​လူမ်ိဳး​အတြက္ ကယ္တင္ရွင္​ေယရႈ​ကို ဤ​ဒါဝိဒ္​၏​အမ်ိဳးအႏြယ္​မွ ေပၚထြန္း​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ ထို​အရွင္​ႂကြလာ​ေတာ္​မ​မူ​မီ ေယာဟန္​သည္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​အေပါင္း​တို႔​အား ေနာင္တ​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​ဗတၱိဇံ​တရား​ကို ႀကိဳတင္​ေဟာေျပာ​ေလ​၏။ ေယာဟန္​သည္ တစ္​ဘဝ​တာ တာဝန္​ၿပီးစီး​ေတာ့မည့္​အခ်ိန္​၌ ‘သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို မည္သူ​ျဖစ္​သည္​ဟု ထင္မွတ္​ၾက​သနည္း။ ငါ​သည္ ထို​အရွင္​မ​ဟုတ္။ ထို​အရွင္​သည္ ငါ့​ေနာက္​တြင္​ႂကြလာ​ေတာ္မူ​၏။ ထို​အရွင္​၏​ေျခ​မွ ေျခနင္း​ေတာ္​ႀကိဳး​ကို​ေျဖ​ေပး​ရန္​ပင္ ငါ​သည္ မ​ထိုက္တန္’​ဟု ဆို​၏။ အာျဗဟံ​၏​အမ်ိဳးအႏြယ္​ဝင္​ျဖစ္​သူ​မ်ား​ႏွင့္ သင္​တို႔​ထဲမွ ဘုရားသခင္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​ေသာ​ညီအစ္ကို​တို႔၊ ဤ​ကယ္တင္​ျခင္း​သတင္း​စကား​သည္ ငါ​တို႔​ထံသို႔ ေပးပို႔​ျခင္း​ခံရ​၏။ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​တြင္​ေနထိုင္​ေသာ​သူ​မ်ား​ႏွင့္ သူ​တို႔​၏​အႀကီးအကဲ​မ်ား​သည္ ထို​အရွင္​ကို​လည္းေကာင္း၊ ဥပုသ္ေန႔​တိုင္း​ဖတ္ၾကား​သည့္ ပေရာဖက္​တို႔​၏​စကား​ကို​လည္းေကာင္း မ​သိ​နား​မ​လည္​ၾက​၍ ထို​အရွင္​ကို ျပစ္ဒဏ္​စီရင္​ျခင္း​အားျဖင့္ ထို​စကား​တို႔​ကို ျပည့္စုံ​ေစ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၌ ေသဒဏ္​ခ်မွတ္​ႏိုင္​သည့္​ျပစ္မႈ​တစ္စုံတစ္ခု​ကို​မွ် မ​ေတြ႕​ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္​ကို​ကြပ္မ်က္​ရန္ ပိလတ္​မင္း​အား ေတာင္းဆို​ၾက​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ရည္ၫႊန္း​၍ ေရး​ထား​ေသာ​အရာ​အားလုံး​တို႔​ကို ျပဳ​ၾက​ၿပီး​ေသာအခါ အေလာင္း​ေတာ္​ကို သစ္​တိုင္​မွ​ခ်​၍ သခ်ႋဳင္း​ဂူ​ထဲတြင္ သြင္း​ထား​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဂါလိလဲ​နယ္​မွ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔ မိမိ​ႏွင့္အတူ​လိုက္ပါ​ခဲ့​ၾက​ေသာ​သူ​တို႔​အား ရက္​ေပါင္း​မ်ားစြာ​အတြင္း ကိုယ္​ထင္ရွား​ျပ​ေတာ္မူ​၏။ ယခု​အခါ ထို​သူ​တို႔​သည္ လူ​တို႔​ေရွ႕တြင္ ကိုယ္ေတာ္​၏​သက္ေသ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ ငါ​တို႔​သည္​လည္း ဘိုးေဘး​မ်ား​အား​ေပး​ေတာ္မူ​ေသာ ကတိ​ေတာ္​ႏွင့္ဆိုင္သည့္​ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို သင္​တို႔​အား ေဟာေျပာ​ၾက​၏။ ဘုရားသခင္​သည္ ေယရႈ​ကို​ထေျမာက္​ေစ​၍ ဘိုးေဘး​တို႔​၏​သားသမီး​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ေသာ​ငါ​တို႔​အတြက္ ထို​ကတိ​ေတာ္​တို႔​ကို ျပည့္စုံ​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီ။ ဤသည္ကား ဒုတိယ​ေျမာက္​ေသာ​ဆာလံ​က်မ္း​၌ ‘သင္​သည္ ငါ​၏​သား​ျဖစ္​၏။ ယေန႔​ပင္ သင့္​ကို ငါ​ဖြားျမင္​ေစ​ၿပီ’​ဟု ေရး​ထား​သည့္​အတိုင္း​ျဖစ္​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ကို ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ေစ​ၿပီး ေနာက္တစ္ဖန္ ပုပ္ပ်က္​ျခင္း​သို႔​မ​ေရာက္​ေစ​သည့္​အေၾကာင္း​ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘုရားသခင္​က ‘ငါ​သည္ ဒါဝိဒ္​အား​ေပး​ထား​သည့္ သန႔္ရွင္း​၍​ယုံၾကည္​ထိုက္​ေသာ​ေကာင္းခ်ီး​ကို သင္​တို႔​အား​ေပး​မည္’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အျခား​ေသာ​ဆာလံ​က်မ္း​တြင္​လည္း ‘ကိုယ္ေတာ္​၏​သန႔္ရွင္း​ေသာ​သူ​အား ပုပ္ပ်က္​ျခင္း​ႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕​ခြင့္ေပး​ေတာ္မူ​မည္​မ​ဟုတ္’​ဟု မိန႔္ဆို​ထား​၏။ အေၾကာင္းမွာ ဒါဝိဒ္​သည္ မိမိ​လက္ထက္​၌ ဘုရားသခင္​၏​အလို​ေတာ္​ကို ေဆာင္႐ြက္​ၿပီးလွ်င္ အိပ္ေပ်ာ္​၍ မိမိ​ဘိုးေဘး​တို႔​၏​သခ်ႋဳင္း​တြင္ သၿဂႋဳဟ္​ျခင္း​ခံရ​လ်က္ ပုပ္ပ်က္​ျခင္း​ႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕​ရ​၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္​ထေျမာက္​ေစ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​မူကား ပုပ္ပ်က္​ျခင္း​ႏွင့္ မ​ႀကဳံေတြ႕​ခဲ့​ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ညီအစ္ကို​တို႔၊ ထို​အရွင္​အားျဖင့္ အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​တရား​ကို သင္​တို႔​အား ေဟာေျပာ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ ယုံၾကည္​သူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ ေမာေရွ​၏​ပညတ္​တရား​အားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္​သည္​ဟု​အသိအမွတ္ျပဳ​ျခင္း​မ​ခံရ​ႏိုင္​ေသာ​အရာ​အားလုံး​တို႔​မွ​လြတ္​၍ ထို​အရွင္​အားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္​သည္​ဟု​အသိအမွတ္ျပဳ​ျခင္း​ခံရ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း သင္​တို႔​သိမွတ္​ၾက​ေလာ့။ သို႔ျဖစ္၍ ‘မထီမဲ့ျမင္​ျပဳ​တတ္​ေသာ​သူ​တို႔၊ ၾကည့္ရႈ​လ်က္​အံ့ဩ​ၾက​ကာ ပ်က္စီး​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ၾက​ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ငါ​သည္ သင္​တို႔​လက္ထက္​၌ အမႈ​တစ္ခု​ကို ျပဳလုပ္​မည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္​က ထို​အမႈ​ကို သင္​တို႔​အား အကုန္အစင္​ေျပာျပ​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္ လုံးဝ​ယုံၾကည္​ၾက​မည္​မ​ဟုတ္’​ဟု ပေရာဖက္​မ်ား​အားျဖင့္ မိန႔္​ေတာ္မူ​ထား​ေသာ​အရာ​သည္ သင္​တို႔​အေပၚ မ​သက္ေရာက္​မည့္အေၾကာင္း သတိျပဳ​ၾက​ေလာ့”​ဟု ဆို​ေလ​၏။