တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 10:1-22

ဆီဇာရီးယား​ၿမိဳ႕​တြင္ အီတလီ​တပ္​ဟု​ေခၚ​ေသာ​တပ္ဖြဲ႕​မွ ေကာ္ေနလိ​အမည္​ရွိ​ေသာ တပ္မႉး​တစ္​ေယာက္​ရွိ​၏။ သူ​သည္ ဘုရား​ဝတ္​၌​ေမြ႕ေလ်ာ္​ေသာ​သူ​ျဖစ္​ၿပီး သူ​၏​အိမ္သူအိမ္သား​အားလုံး​ႏွင့္တကြ ဘုရားသခင္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​႐ိုေသ​၍ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​အား မ်ားစြာ​ေပးကမ္း​စြန႔္ႀကဲ​ကာ ဘုရားသခင္​ထံ အၿမဲ​ဆုေတာင္း​လ်က္​ေန​၏။ တစ္​ေန႔​ေသာအခါ မြန္းလြဲ​သုံး​နာရီ​အခ်ိန္​ခန႔္​တြင္ သူ​သည္ မိမိ​ထံသို႔​ဘုရားသခင္​၏​ေကာင္းကင္တမန္​တစ္​ပါး​ဝင္လာ​၍ “ေကာ္ေနလိ”​ဟု ေခၚ​သည္​ကို ႐ူပါ႐ုံ​၌ ထင္ရွား​စြာ​ျမင္​ေလ​၏။ ထို​ေကာင္းကင္တမန္​ကို ေစ့ေစ့​ၾကည့္​ရင္း သူ​သည္ ေၾကာက္လန႔္​၍ “သခင္ဘုရား၊ မည္သည့္​အေၾကာင္းအရာ​ရွိ​ပါ​သနည္း”​ဟု ေမး​ေလ​၏။ ေကာင္းကင္တမန္​က​လည္း “သင္​၏​ဆုေတာင္း​ျခင္း​ႏွင့္​ေပးကမ္း​စြန႔္ႀကဲ​ျခင္း​တို႔​သည္ အမွတ္ရ​စရာ​အျဖစ္ ဘုရားသခင္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​သို႔​ေရာက္​ေလ​ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု သင္​သည္ ယုေပၸ​ၿမိဳ႕​သို႔ လူ​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​၍ ေပတ႐ု​ဟု​ေခၚ​ေသာ​ရွိမုန္​ကို ေခၚဖိတ္​ေလာ့။ သူ​သည္ သားေရနယ္သမား​ရွိမုန္​အိမ္​၌ တည္းခို​ေန​၏။ ထို​အိမ္​သည္ ပင္လယ္​ကမ္းနား​တြင္​ရွိ​၏”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ မိမိ​အား​ႁမြက္ဆို​ေသာ​ေကာင္းကင္တမန္​ထြက္ခြာ​သြား​ေသာအခါ ေကာ္ေနလိ​သည္ အေစခံ​ႏွစ္​ဦး​ႏွင့္ မိမိ​အနီးအပါး​တြင္​တာဝန္​ထမ္းေဆာင္​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ဘုရား​ဝတ္​၌​ေမြ႕ေလ်ာ္​ေသာ စစ္သား​တစ္​ဦး​ကို​ေခၚ​၍ အေၾကာင္းစုံ​ကို​ေျပာျပ​ၿပီးလွ်င္ သူ​တို႔​ကို ယုေပၸ​ၿမိဳ႕​သို႔ ေစလႊတ္​ေလ​၏။ ေနာက္တစ္ေန႔​တြင္ ထို​သူ​တို႔​သည္ ခရီး​ျပဳ​လ်က္ ယုေပၸ​ၿမိဳ႕​အနီး​သို႔​ေရာက္လာ​ၾက​စဥ္ မြန္းတည့္​ခ်ိန္​ဝန္းက်င္​၌ ေပတ႐ု​သည္ ဆုေတာင္း​ရန္ ေလသာေဆာင္​ေပၚသို႔ တက္​သြား​ေလ​၏။ ထို​အခ်ိန္​တြင္ သူ​သည္ ဆာေလာင္​လ်က္ အစာ​စား​လို​စိတ္​ျဖစ္ေပၚ​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ အစားအစာ​မ်ား​ကို လူ​တို႔​ျပင္ဆင္​ေန​ၾက​စဥ္ ေပတ႐ု​သည္ အာ႐ုံ​မႈန္ဝါး​ေတြေဝ​၍ ေကာင္းကင္​သည္​ပြင့္​လ်က္ ေထာင့္​ေလး​ခု​မွ​ထိန္းထား​ၿပီး ေျမ​ေပၚသို႔​ေလွ်ာက်​လာ​သည့္ ႐ြက္ထည္စ​ႀကီး​ႏွင့္တူ​ေသာ​အရာ​တစ္​ခု နိမ့္ဆင္း​လာ​သည္​ကို ေတြ႕​ရ​၏။ ထို​အရာ​ထဲတြင္ ေျမႀကီး​ေပၚ​ရွိ​ေျခ​ေလး​ေခ်ာင္း​သတၱဝါ​မ်ား​မွစ၍ တြားသြား​သတၱဝါ​မ်ား​ႏွင့္ မိုး​ေကာင္းကင္​ငွက္​အမ်ိဳးမ်ိဳး​ပါ​၏။ ထို႔ေနာက္“ေပတ႐ု၊ ထ​၍​သတ္​စား​ေလာ့”​ဟူေသာ​အသံ​သည္ သူ႔​ထံသို႔​ေရာက္လာ​၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ု​က “မ​ျဖစ္​ႏိုင္​ပါ သခင္​ဘုရား၊ အေၾကာင္းမူကား အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ညစ္ညဴး​ေသာ​အရာ​ႏွင့္​မစင္ၾကယ္​ေသာ​အရာ တစ္စုံတစ္ခု​ကို​မွ် မ​စား​ဖူး​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ထိုအခါ ဒုတိယ​အႀကိမ္ အသံ​ထပ္မံ​ထြက္ေပၚ​လာ​၍“ဘုရားသခင္​စင္ၾကယ္​ေစ​သည့္​အရာ​ကို ညစ္ညဴး​သည္​ဟု သင္​မ​ဆို​ႏွင့္”​ဟု ဆို​ေလ​၏။ ဤသို႔ သုံး​ႀကိမ္​တိုင္တိုင္​ျဖစ္​ၿပီးေနာက္ ထို​အရာ​သည္ ေကာင္းကင္​သို႔ ခ်က္ခ်င္း​ေဆာင္ယူ​သြား​ျခင္း​ခံရ​၏။ မိမိ​ျမင္​ရ​ေသာ​႐ူပါ႐ုံ​သည္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ဆိုလို​ေၾကာင္း ေပတ႐ု​သည္ စိတ္​ထဲ၌ ေဝခြဲမရ​ျဖစ္​ေန​စဥ္ ေကာ္ေနလိ​ေစလႊတ္​လိုက္​ေသာ​လူ​တို႔​သည္ ရွိမုန္​၏​အိမ္​ကို​ေမးျမန္း​ရွာေဖြ​ၿပီး အိမ္​တံခါး​ေရွ႕သို႔ ေရာက္လာ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ လွမ္းေခၚ​၍ “ေပတ႐ု​ဟု​ေခၚ​ေသာ​ရွိမုန္​သည္ ဤ​အိမ္​တြင္ တည္းခို​ေန​ပါ​သေလာ”​ဟု ေမးျမန္း​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​သည္ ႐ူပါ႐ုံ​အေၾကာင္း​ကို စဥ္းစား​ဆင္ျခင္​လ်က္​ေန​စဥ္ ဝိညာဥ္​ေတာ္​က “လူ​သုံး​ဦး​တို႔​သည္ သင့္​ကို​ရွာ​ေန​ၾက​၏။ သူ​တို႔​ကို ငါ​ေစလႊတ္​လိုက္​သည္​ျဖစ္၍ ထ​ၿပီး ေအာက္​သို႔​ဆင္း​သြား​ကာ သံသယ​မ​ရွိ​ဘဲ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​လိုက္​သြား​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပတ႐ု​သည္ ဆင္းသြား​၍ “သင္​တို႔​ရွာ​ေန​ေသာ​သူ​မွာ ငါ​ပင္​ျဖစ္​၏။ မည္သည့္​အေၾကာင္း​ကိစၥ​ရွိ​၍ လာ​ခဲ့​ၾက​သနည္း”​ဟု သူ​တို႔​အား ေမး​ေလ​၏။ သူ​တို႔​က​လည္း “ေျဖာင့္မတ္​၍ ဘုရားသခင္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​ေသာ​သူ​ျဖစ္​ၿပီး ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​အားလုံး​တို႔​တြင္ ဂုဏ္​သတင္း​ေကာင္း​ေသာ​တပ္မႉး​ေကာ္ေနလိ​သည္ သင့္​ကို မိမိ​အိမ္​သို႔​ေခၚဖိတ္​၍ သင့္​ထံမွ တရား​စကား​ကို​နားေထာင္​ရန္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ေကာင္းကင္တမန္​၏​ဗ်ာဒိတ္​ေတာ္​ကို ခံရ​ပါ​သည္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။