တိေမာေသဩဝါဒစာဒုတိယေစာင္ 4:11-22

လုကာ​တစ္ဦးတည္း​သာ ငါ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​၏။ မာကု​ကို သင္​ႏွင့္အတူ​ေခၚေဆာင္​လာ​ခဲ့​ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား သူ​သည္ ငါ့​အတြက္ အမႈ​ေတာ္​လုပ္ငန္း​၌ အသုံးဝင္​သူ​ျဖစ္​၏။ တုခိတ္​ကို​မူကား ဧဖက္​ၿမိဳ႕​သို႔ ငါ​ေစလႊတ္​လိုက္​၏။ သင္​လာ​ေသာအခါ တေရာ​ၿမိဳ႕​တြင္ ကာပု​ထံ၌ ငါ​ထားခဲ့​သည့္ ဝတ္လုံ​ႏွင့္တကြ စာလိပ္​မ်ား အထူးသျဖင့္ သားေရ​ပုရပိုက္​မ်ား​ကို ယူ​ခဲ့​ေလာ့။ ေၾကး​ပန္းတိမ္​ဆရာ အလက္ဇျႏၵား​သည္ ငါ့​ကို​အလြန္​ဒုကၡ​ေပး​ခဲ့​၏။ သခင္​ဘုရား​သည္ သူ​ျပဳ​ေသာ​အမႈ​အတိုင္း သူ႔​အား​ေပးဆပ္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ သင္​သည္​လည္း သူ႔​ကို​သတိျပဳ​ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား သူ​သည္ ငါ​တို႔​၏​စကား​ကို ျပင္းထန္​စြာ​ဆန႔္က်င္​၏။ ငါ​၏​အမႈ​အတြက္ ပထမ​အႀကိမ္​ေခ်ပ​ေျပာဆို​ရာ​တြင္ မည္သူမွ် ငါ့​ဘက္​၌​မ​ေန​ဘဲ အားလုံး​သည္ ငါ့​ကို​စြန႔္ပစ္​ၾက​၏။ ဤ​အမႈအရာ​ေၾကာင့္ သူ​တို႔​၏​အျပစ္​ကို မွတ္​ေတာ္​မ​မူ​ပါေစ​ႏွင့္။ သို႔ေသာ္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​ေဟာေျပာ​ျခင္း​အမႈ​ကို ငါ့​အား​အျပည့္အဝ​ေဆာင္႐ြက္​ေစ​၍ လူမ်ိဳးျခား​အေပါင္း​တို႔​သည္ ထို​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​ကို​ၾကားသိ​မည့္​အေၾကာင္း သခင္​ဘုရား​သည္ ငါ့​ဘက္​၌​ရပ္တည္​လ်က္ ငါ့​ကို ခြန္အား​ႏွင့္​ျပည့္စုံ​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ငါ​သည္ ျခေသၤ့​ခံတြင္း​မွ ကယ္ႏုတ္​ျခင္း​ခံရ​၏။ သခင္​ဘုရား​သည္ မေကာင္း​ေသာ​အမႈ​အလုံးစုံ​တို႔​မွ ငါ့​ကို​ကယ္ႏုတ္​ေတာ္မူ​၍ အထက္​ေကာင္းကင္​အရပ္​၌​ရွိ​ေသာ မိမိ​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ထဲသို႔ လုံၿခဳံ​စြာ​ပို႔ေဆာင္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ ထို​သခင္​၌ ကမာၻ​အဆက္ဆက္​ဘုန္း​အသေရ​ေတာ္​ရွိ​ပါေစေသာ။ အာမင္။ ျပစ္ကိလ​ႏွင့္​အာကုလ​မွစ၍ ဩေနသိေဖာ္​၏​အိမ္သူအိမ္သား​ကို ႏႈတ္ဆက္​ေပး​ေလာ့။ ဧရတၱဳ​သည္ ေကာရိႏ္သဳ​ၿမိဳ႕​၌ ေနရစ္​ခဲ့​၏။ တေရာဖိမ္​ကို​မူကား နာမက်န္း​ျဖစ္​ေန​သျဖင့္ မိလက္​ၿမိဳ႕​တြင္ ငါ​ထားခဲ့​၏။ ေဆာင္း​ကာလ​မတိုင္မီ​လာ​ႏိုင္​ရန္ ႀကိဳးစား​ေလာ့။ ဥဗုလု၊ ပုေဒ၊ လိႏု​ႏွင့္ ကေလာဒိ​တို႔​မွစ၍ ညီအစ္ကို​အေပါင္း​တို႔​သည္ သင့္​ကို​ႏႈတ္ဆက္​ၾက​၏။ သခင္​ဘုရား​သည္ သင္​၏​စိတ္​ဝိညာဥ္​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ပါေစေသာ။ ေက်းဇူး​ေတာ္​သည္ သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ပါေစေသာ။